بزرگنمايي:

بازار آریا - در طول نزدیک به 16 ماه جنگ در غزه، سیاستمداران و تحلیلگران در مورد پیشنهادهای متفاوت برای حکومت پس از جنگ غزه بحث کردند، اما در حالی که جنگ ادامه داشت، هیچ جهت گیری روشنی ظاهر نشد. با برقراری آتش بس شکننده و در حالی که اسرائیل و حماس برای مذاکره به منظور تمدید آتش بس آماده می شوند، چهار مدل یا الگو برای آینده غزه مطرح شده است.
به گزارش خبرنگار گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد ؛ «پاتریک کینگزلی» در گزارش 3 فوریه در نیویورک تایمز نوشت:حماس ضعیف شده اما تسلیم نشده و هنوز بیشتر این منطقه را در کنترل دارد و در تلاش است تا این قدرت را مستحکم کند. بر اساس شرایط آتش بس، اسرائیل قرار است به تدریج از غزه عقب نشینی کند، اما نیروهایش هنوز بخش های کلیدی این قلمرو را در اشغال دارند. رهبران راست‌گرای اسرائیل می‌خواهند که نیروهایشان این کنترل را همچنان حفظ کرده و آن را گسترش دهند، حتی اگر به معنای شروع مجدد جنگ باشد.
گروهی از پیمانکاران امنیتی خارجی مدل دیگری را ارائه می دهند. به دعوت اسرائیل، آنها در حال اجرای یک ایست بازرسی در یک گذرگاه مهم در شمال غزه هستند و وسایل نقلیه را از نظر وجود سلاح بررسی می کنند. برخی از مقامات اسرائیلی می گویند این فعالیت می تواند به نظارت بین المللی در یک منطقه بسیار گسترده تر تبدیل شود که شامل کشورهای عربی به جای پیمانکاران خصوصی می‌شود.
در جنوب، نمایندگان تشکیلات خودگردان فلسطین شروع به کار در یک گذرگاه مرزی با مصر کرده و با مقامات امنیتی اروپایی همکاری کردند. این تشکیلات که در سال 2007 کنترل غزه را به حماس واگذار کرد، امیدوار است که بتواند به مرور این تلاش ها را در سراسر این قلمرو تکرار و بار دیگر کنترل خود بر غزه را به دست آورد.
در حال حاضر، مشخص نیست که کدام الگو به عنوان مدل غالب ظاهر خواهد شد. نتیجه احتمالا تا حد زیادی به ترامپ بستگی دارد که روز سه شنبه (16 بهمن) در واشنگتن با بنیامین نتانیاهو درباره آینده غزه گفت وگو کرد. عربستان سعودی در صورت موافقت برای ایجاد روابط رسمی با اسرائیل - در ازای یک ساختار حکومتی خاص در غزه - می‌تواند ورق را برگرداند. 
1- حکومت حماس
حماس هنگام آزادی گروگان‌ها در روزهای اخیر، این نکته را آشکار ساخت که همچنان نیروی مسلط فلسطینی در میدان است. صدها نیروی نقابدار حماس در هر نقطه آزادسازی جمع شده و این حس را القا می کردند که این گروه، اگرچه در 16 ماه جنگ زیر ضرب بوده است، اما همچنان مسؤول است. مقامات امنیتی حماس نیز دوباره ظاهر شده اند تا نظم را در سرتاسر این قلمرو برقرار کرده، خودروها را غربال و سعی در خنثی کردن مهمات منفجر نشده داشته باشند.
ماموران شهرداری نیز اقدام به جابه جایی آوار کرده اند. برای اکثر اسرائیلی ها، حضور حماس ناخوشایند است. اگر حماس با آزادی تمام گروگان های باقی مانده در غزه موافقت کند، ممکن است برخی [در اسرائیل] آن را بپذیرند. برخی دیگر، به ویژه در جناح راست اسرائیل، می خواهند جنگ را از سر بگیرند، حتی اگر به قیمت جان برخی از آن اسرا تمام شود، تا حماس را مجبور به خروج کنند.
اگر حماس در قدرت بماند، بازسازی غزه بدون حمایت خارجی برای این گروه دشوار خواهد بود. از آنجایی که بسیاری از خارجی ها به احتمال زیاد از کمک کردن خودداری خواهند کرد مگر اینکه حماس کناره‌گیری کند، این امکان وجود دارد که این گروه به‌جای ادامه حکمرانی بر یک سرزمین بایر غیرقابل کنترل، قدرت را به میل خود به رهبری جایگزین فلسطینی واگذار کند.
در مذاکراتی که با میانجیگری مصر انجام شد، نمایندگان حماس گفتند که می‌توانند مسؤولیت‌های اداری را به کمیته‌ای متشکل از تکنوکرات‌های فلسطینی واگذار کنند، اما بعید است که این گروه با میل خود شاخه مسلح خویش را منحل کند، حتی اگر اداره امور غیرنظامی غزه را متوقف کند.
2- اشغال اسرائیل
هنگامی که آتش بس در ماه گذشته آغاز شد، اسرائیل کنترل منطقه حائل در امتداد مرزهای غزه را به وسعت صد ها کیلومتر مربع حفظ کرد. برای پایان دادن به جنگ و آزادی همه گروگان‌ها در غزه، اسرائیل در نهایت باید از این سرزمین خارج شود. اما این برای اعضای مهم ائتلاف نتانیاهو غیرقابل تصور است، به این معنی که او ممکن است اشغال اسرائیل را تمدید کند یا حتی آن را گسترش دهد تا از فروپاشی ائتلاف خود جلوگیری کند.
با این حال، برای انجام این کار، نتانیاهو احتمالاً به حمایت دولت ترامپ نیاز دارد که نشان داده می‌خواهد آتش‌بس را تا زمان آزادی همه گروگان‌ها تمدید کند. بازگشت به جنگ همچنین احتمال دستیابی به توافق کوتاه مدت بین اسرائیل و عربستان سعودی را از بین می‌برد؛ یک دستاورد بزرگ بین‌المللی که نتانیاهو مدت‌ها آرزویش را داشت.
3- یک نیروی بین المللی
هنگامی که نیروهای اسرائیلی هفته گذشته از بخش اعظم کریدور نتزاریم، منطقه ای استراتژیک که شمال و جنوب غزه را به هم متصل می کند، عقب نشینی کردند، به گروهی از پیمانکاران امنیتی خارجی اجازه دادند تا خلا را پر کنند. پیمانکاران به رهبری گارد امنیتی مصر، ترافیک شمال را برای یافتن سلاح بررسی می‌کنند، تحت این عنوان که تلاش‌های حماس برای تسلیح مجدد شبه‌نظامیانش در شمال غزه را کاهش دهند. دو شرکت آمریکایی در این فرآیند مشارکت دارند، اما مشخص نیست که آنها چه نقشی در زمین دارند.
در حال حاضر، این روند یک آزمون کوچک مقیاس است که بدون دخالت رسمی کشورهای عربی به جز مصر و قطر (دو کشور میانجی بین اسرائیل و حماس) است. اما برخی از مقامات اسرائیلی می‌گویند که می‌توان آن را - هم از نظر جغرافیایی و هم از نظر مسؤولیت - گسترش داد تا نقش‌های اداری را در یک منطقه وسیع‌تر در بر گیرد که توسط دولت‌های عربی مانند عربستان و امارات حمایت عمومی و مالی می‌شود و هیچکدام به احتمال زیاد بدون پشتیبانی تشکیلات خودگردان فلسطین به دنبال نقشی رسمی نیستند.
تشکیلات خودگردان (که حماس در سال 2007 آن را از غزه بیرون کرد) هنوز بخشی از کرانه باختری را اداره می کند و تنها جایگزین جدی فلسطینی برای حماس محسوب می شود. اما رهبران اسرائیل این تشکیلات را فاسد و نالایق می‌دانند و ایده اعطای نقش اصلی به آن در غزه را (حداقل در حال حاضر) رد کرده‌اند. جناح راست اسرائیل همچنین با تقویت این تشکیلات مخالف است تا مبادا به عنوان یک دولتِ قابل اعتمادِ مورد انتظار ظهور کند.
4- تشکیلات خودگردان فلسطین
با این حال، نمایندگان این تشکیلات در پایان هفته گذشته بی سر و صدا در قسمت دیگری از غزه شروع به کار کردند. این نشان می دهد که بخش هایی از رهبری اسرائیل ممکن است در عمل در مورد دخالت این تشکیلات انعطاف پذیرتر باشند. اسرائیل به مقامات اتحادیه اروپا و تشکیلات خودگردان فلسطین اجازه داد تا عملیات خود را در گذرگاه رفح از سر بگیرند.
این گذرگاه از زمان حمله اسرائیل به منطقه رفح در ماه مه گذشته بسته شده بود. اسرائیل به طور علنی دخالت تشکیلات خودگردان در ایست بازرسی رفح را کم اهمیت جلوه داد (تا حدی برای جلوگیری از خشم اعضای ائتلاف نتانیاهو). اما عملیات در رفح این گمانه زنی را تقویت کرده که نتانیاهو، تحت فشار ترامپ و رهبران عرب در خلیج فارس، ممکن است با اکراه نقش گسترده تری را برای این تشکیلات، شاید در مشارکت با حافظان صلح خارجی یا پیمانکاران، تحمل کند.