بزرگنمايي:

بازار آریا - انگار کابوس اشتباهات داوری هیچ‌گاه قرار نیست دست از سر فوتبال ایران بردارد. مساله فقط یک سوت غلط و اتخاذ چند تصمیم عجیب نیست؛ کار به جایی رسیده که شبهات مختلفی در خصوص مهندسی مسابقات مطرح شده و آن‌قدر بعضی اتفاقات حیرت‌انگیز هستند که نمی‌توان پاسخ درست یا غلطی به این ابهامات داد. هفته هجدهم لیگ برتر یک بار دیگر باعث شد بعضی باشگاه‌ها بیانیه صادر کنند و کارشناسان داوری هم از اشتباهات متعدد همکارانشان پرده بردارند.
می‌توان گفت کمتر تیمی از قضاوت دیدارهای این هفته به خصوص بازی‌های شنبه رضایت داشت و این از عجایب فوتبال ایران است که هر دو تیم یک مسابقه معتقد هستند حق‌شان خورده شده! با همه‌گیر شدن سیستم کمک‌داور ویدئویی در سراسر فوتبال دنیا، این فناوری پس از کلی تاخیر و اعتراض و طی تشریفات، به صورت سلیقه‌ای و نه گسترده به فوتبال باشگاهی ایران راه پیدا کرده، اما اوضاع بهتر نشده که هیچ، در برخی مواقع بدتر هم شده است.
تصمیمات سلیقه‌ای، کمبود امکانات تصویری و بروز برخی شائبه‌ها سبب شده VAR هم نتواند مشکلات داوری را از بین ببرد و بعد از این همه مطالبه همه‌جانبه، باید اعتراف کرد کسی نمی‌خواست این‌طوری شود. مثلا در یکی از پرحرف و حدیث‌ترین بازی‌های این هفته، سپاهان در حالی برابر شمس‌آذر به تساوی رسید که یک پنالتی بحث برانگیز به نفع آنها اعلام شد، همان ضربه که با مهار محسن فروزان همراه بود با سختگیری عجیب داور تکرار و گل بسیار زیبای علی نصیری هم از سوی حسین زیاری مردود اعلام شد.
آن هم به دلیل خطای هندی که تقریبا هیچ‌کس در ایران متوجه آن نشد و حتی بازیکنان سپاهان هم اعتراضی به آن نداشتند، اما خب داور پس از چند دقیقه سپری کردن زمان جلوی مانیتور VAR احتمالا حدس زد که توپ به دست بازیکن شمس‌آذر برخورد کرده است! خدای ناکرده قصد تهمت به هیچ تیمی را نداریم و از صمیم قلب امیدواریم همه این اشتباهات مثل کشورهای دیگر سهوی بوده باشند، اما حقیقتا گاهی اوقات نمی‌توان پشت این تصمیمات درآمد. در فوتبالی که چندین سال بعد اعتراف می‌کنند برخی پرداختی‌های خارج از عرف – از کارت به کارت گرفته تا سکه‌های لای گز – در آن رواج داشته، چه تضمینی وجود دارد با ورود تکنولوژی هم اتفاقات مشابهی برای خوشایند برخی تیم‌های خاص رخ ندهد؟
فراموش نکنید پرونده فساد گسترده مس رفسنجان هنوز باز است و با وجود معرفی چند متهم، بازداشت چند نفر دیگر و آزادی به قید وثیقه برخی افراد هنوز هم تکلیف آن مشخص نشده است! در این شرایط و با این سابقه، چطور می‌توانیم با خیال راحت مطمئن باشیم اشتباهات تاثیرگذار داوری، تنها به دلیل ضعف داور‌های شاغل در فوتبال ایران است و نه برخی اهداف دیگر؟ هرچند همین موضوع هم خودش جای بحث دارد، چرا فدراسیونی که ادعا می‌کند جزو بهترین‌های قاره است، هنوز نتوانسته چند داور الیت و بدون اشتباه را پرورش بدهد؟ به نظر خیلی نباید وارد این مباحث شویم و سطح مطالبه‌گری‌مان در حد همان ورود نصفه و نیمه VAR باشد، کافی است. چون می‌ترسیم چیزهایی بشنویم که آمادگی‌اش را نداریم!