بزرگنمايي:

بازار آریا - هادی نجفی انرژی به مثابه خون در رگ‌‌‌‌‌‌های یک کشور برای گام‌برداشتن هرچه بهتر در مسیر توسعه و عنصری تاثیرگذار بر زندگی انسان تلقی می‌شود. در این میان ایران به‌عنوان یکی از انبارهای مهم انرژی در سطح جهان با 21‌درصد از گاز طبیعی و بزرگ‌ترین میدان گازی (میدان پارس جنوبی مشترک با قطر) و ظرفیت جغرافیایی مطلوب برای انرژی‌‌‌‌های تجدیدپذیر شناخته می‌شود.
اما امروزه بحث ناترازی انرژی به یکی از چالش‌‌‌‌های بزرگ پیش‌‌‌‌روی آن تبدیل شده است، به‌‌‌نحوی که پارادوکسی عظیم را در ذهن مخاطبان ایجاد می‌کند: چگونه کشوری با پتانسیل بالای انرژی با بحران ناترازی روبه‌روست و چه عواملی زمینه‌‌‌ساز ایجاد این بحران برای کشوری همچون ایران می‌شود؟در این پرونده تلاش شده است به دو بعد اساسی این مساله پرداخته شود؛ در گام نخست مساله ناترازی انرژی، چیستی و چرایی پدید آمدن آن مورد بررسی قرار گرفته و در گام دوم راهکار‌هایی برای خروج از این بحران توسط کارشناسان فعال در این زمینه ارائه شده است.
نباید فراموش کرد که «در آغازِ بیماری درمان آسان است، اما شناسایی آن دشوار و چون چندی گذشت و بیماری شناخته و درمان نشد، بازشناختن آن آسان است، اما درمان آن دشوار.» امروزه مساله ناترازی در وضعیت میانه است، شناسایی آن به واسطه کم‌توجهی به مساله، سبب شده است تا به بحرانی حیاتی تبدیل شود. اما اگر سیاستگذاران و نیرو‌های تاثیرگذار در این حوزه به ارائه راهکار‌هایی اساسی برای برون‌رفت از آن نپردازند امکان درمان نیز دشوارتر خواهد شد.
در این پرونده از «باشگاه اقتصاددانان» سطوح مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در بحث ناترازی انرژی مورد بررسی قرار گرفته است. نباید فراموش کرد که ناترازی انرژی تاثیری مخرب بر بخش‌‌‌های صنعتی، تجاری و خدماتی می‌‌‌گذارد و زیان عظیمی را به تولیدکنندگان وارد خواهد کرد. با توجه به گفته عباس علی‌‌‌آبادی، وزیر نیرو، در جلسه کمیسیون انرژی مجلس میزان ناترازی در سال جدید به 25‌هزار مگاوات می‌رسد که این آمار در نوع خود تاثیر زیادی بر سطوح مختلف خواهد گذاشت. خاموشی صنایع و توقف خط تولید، از میان رفتن خدمات‌رسانی مطلوب اجتماعی، تعطیلی‌های پی در پی و خاموشی‌های ساعتی در کوتاه‌مدت و بلندمدت نارضایتی‌های گوناگونی را به دنبال خواهد داشت.
از این‌رو توجه به ارتقای نیروگاه‌ها، تغییر منابع تامین‌کننده انرژی از سوخت‌‌‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر، تغییر سیاستگذاری در یارانه انرژی و آموزش شیوه مطلوب مصرف، ارتقای نیروگاه‌های حرارتی و توجه به ساخت استاندارد مسکن و خودرو و لوازم‌خانگی برخی از حوزه‌هایی است که باید دولتمردان به آن توجه داشته باشند. در این پرونده تلاش شده است برخی از این سطوح مورد بررسی قرار گیرند.