بزرگنمايي:

بازار آریا - دنیای اقتصاد -پیمان قناعتی‌فرد : در بازدید اخیر از رنجلی، یک شهر کوچک در شمال‌غربی کلرادو، گروهی از کارشناسان صنعت نفت با مدیران یک کالج بسیار معتبر ملاقات کردند تا در مورد اوضاع اقتصادی شهر بحث کنند. با خروج از پردیس خوش‌‌‌‌‌‌‌منظره کالج، با خانواده‌‌‌‌‌‌‌هایی روبه‌رو شدند که با وسایل نقلیه آفرود به سمت کوه‌‌‌‌‌‌‌ها رانندگی می‌کردند، یک فعالیت موردعلاقه برای این جامعه دوستدار تفریح در فضای آزاد، با متوسط درآمد 70‌هزار دلار آمریکا و هزینه‌های نسبتا مناسب معیشت، شهر رنجلی هیچ نشانه‌‌‌‌‌‌‌ای از شهری که در شرایط بحرانی اقتصادی قرارگرفته را ندارد، با این‌وجود اما، یک خطر اقتصادی بالقوه در رنجلی وجود دارد.
این شهر به دلیل رونق صنعت نفت در طول جنگ‌جهانی دوم پایه‌‌‌‌‌‌‌گذاری شد. امروزه صنعت نفت و گاز بیش از نیمی از تولید اقتصادی این منطقه را به خود اختصاص داده‌است.
تکیه مالی بر سوخت‌های فسیلی
شهر رنجلی در ایالات‌‌‌‌‌‌‌متحده که بزرگترین کشور تولید‌‌‌‌‌‌‌کننده نفت و گاز طبیعی در جهان به‌حساب می‌آید، منحصربه‌فرد نیست. شهرهایی دیگر نیز در سرتاسر این کشور وجود دارند که برای تامین بودجه‌مشاغل پردرآمد و مخارج عمومی شامل بودجه‌مدارس و سایر خدمات حیاتی، به صنعت نفت و گاز وابسته هستند. به‌عنوان یک اصل‌پذیرفته‌شده، وابستگی انحصاری اقتصادی به هر صنعتی مخاطره‌آمیز است. صنعت نفت نیز از این قاعده مستثنی نبوده و مستعد نوسانات رونق و رکود دوره‌‌‌‌‌‌‌ای است. اقتصاد شهرهای وابسته به نفت و گاز با تهدیدی دائمی از سوی فعالان زیست‌محیطی برای مقابله با خطرات تغییرات آب‌وهوایی مواجه هستند که البته با سوزاندن نفت و گاز بیشتر نیز به آن دامن می‌زنند. هر استراتژی جدی برای متوقف‌کردن روند روبه رشد گرمایش زمین، مستلزم اتخاذ سیاست‌هایی است که در طول زمان، تقاضا برای تمام سوخت‌های فسیلی را به‌صورت معنادار کاهش می‌دهند.
رویکرد انتقال به انرژی پاک
به نوشته تارنمای کانورسیشن، نشانه‌های اولیه این تحول را می‌توان در توافق بین‌المللی سال‌گذشته میلادی مشاهده کرد، توافقی برای «گذار از سوخت‌های فسیلی» و در راستای گسترش وسایل نقلیه الکتریکی که توسعه و تولید خودروها، کامیون‌‌‌‌‌‌‌ها و اتوبوس‌‌‌‌‌‌‌های بنزینی و دیزلی را با چالش‌هایی مواجه کرد. گروهی از اقتصاددان برجسته که در دوران تصدی اوباما و همچنین اوایل دولت بایدن با کاخ‌‌‌‌‌‌‌سفید همکاری می‌کردند، در اتخاذ راهبردهای عملی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌‌ای و حمایت از ایالاتی که در شرایط بحرانی زیست‌محیطی قرار داشتند، مشارکت کردند. این پویش اما هیچ برنامه مدون و مشخصی برای آماده‌‌‌‌‌‌‌سازی شهرهای وابسته به نفت و گاز مانند رنجلی برای رویارویی با چالش‌های آب‌و‌هوایی و حتی اقتصادی، ارائه نمی‌کرد. کنگره ایالات‌‌‌‌‌‌‌متحده در تصویب قوانین اخیر حمایتی، شهرهای کوچک را در اولویت قرارداده‌است، با این‌حال شهرهای وابسته به نفت و گاز به سه دلیل اصلی و تا حد زیادی، در این فهرست غایب بودند. دلیل اول، عدم‌احساس فوریت است. توجه به «گذار عادلانه انرژی» هم‌‌‌‌‌‌‌زمان با دور‌شدن کشور از سوخت‌های فسیلی به‌طور نامتناسبی به جوامع وابسته به زغال‌سنگ معطوف شده‌است؛ این در حالی است که تولید زغال‌سنگ در ایالات‌‌‌‌‌‌‌متحده در طول 15سال ‌اخیر، روند کاهشی داشته‌است و انتقال صددرصدی این کشور از زغال‌سنگ قریب‌الوقوع و اجتناب‌ناپذیر به‌نظر می‌رسد. در مقابل، تولید نفت و گاز طبیعی در ایالات‌‌‌‌‌‌‌متحده همچنان در حال رشد است. برخی از نواحی تولید‌‌‌‌‌‌‌کننده نفت و گاز در حال‌حاضر با مشکلات جدی مواجه هستند. در این میان، مخاطرات اقتصادی بالقوه ناشی از دور‌شدن از نفت و گاز ممکن است بیشتر در قامت یک چالش جدی برای دهه‌های آینده، ظهور و بروز داشته باشند. دوم آنکه سیاستمداران کنونی خطرات در کمین جوامع نفت و گاز را کم‌‌‌‌‌‌‌اهمیت می‌دانند. اکثریت جمهوری‌خواهان اصولا برای کاهش تولید نفت و گاز در آینده برنامه‌‌‌‌‌‌‌ریزی مدونی نداشته و این مساله شامل بسیاری از سیاستمداران محلی در جوامع وابسته به نفت و گاز نیز می‌شود. بیشتر سیاستمداران دموکرات به نوبه خود، ترجیح می‌دهند بر این مهم تمرکز کنند که چگونه اقدامات اقلیمی می‌تواند به‌عنوان موتور محرک رشد اقتصادی در آینده عمل کند. رئیس‌‌‌‌‌‌‌جمهور جو بایدن دوست دارد بگوید: «وقتی به تغییرات آب‌و‌هوایی فکر می‌کنم، فرصت‌های جدید شغلی به ذهنم خطور می‌کند.»
درآمدزایی نفت و گاز
بایدن به‌درستی باور دارد که فرصت‌های جدید اقتصادی راه‌‌‌‌‌‌‌حل‌‌‌‌‌‌‌های اقلیمی را برجسته می‌کند، اما مشاغل مرتبط با انرژی پاک به‌‌‌‌‌‌‌ندرت جایگزینی مناسب برای مشاغل پردرآمد در صنایع نفت و گاز و درآمدهای عمومی که این صنایع برای جوامع محلی به ارمغان می‌‌‌‌‌‌‌آورند، ارائه می‌دهند. سوم آنکه، جعبه‌‌‌‌‌‌‌ابزار سیاستی و سنتی اقتصاددانان برای چالش‌های پیش‌روی جوامع وابسته به اقتصاد نفت و گاز، دیگر مناسب نیست. نسخه متفاوتی برای تولیدکنندگان نفت و گاز مورد‌نیاز است، جوامعی که امروزه و به‌طور کلی با مشکل اساسی اقتصادی مواجه نیستند. طی دوره 15‌ساله قبل از همه‌‌‌‌‌‌‌گیری، شهرهای تولیدکننده نفت و گاز در ایالات‌‌‌‌‌‌‌متحده، در مقایسه با میانگین 1.9درصد در کل کشور، متوسط رشد سالانه تولید ناخالص داخلی 2.4درصد در سال‌را تجربه کردند.
اکثر جوامع نفت و گاز نیازی به سیاست‌های محرک اقتصادی ندارند که به‌عنوان تسکین‌‌‌‌‌‌‌دهنده فوری عمل کند. آنچه آنها نیاز دارند، استراتژی‌های توسعه اقتصادی کل‌‌‌‌‌‌‌نگر است که بتواند بر اساس نقاط قوت موجود آنها، صنایع جدیدی را پرورش داده که این اقتصادها را قادر می‌سازد در آینده و در افق زمانی مشخص، شکوفا شده و به بالندگی برسند. بررسی وضعیت شهر کوچک و روستایی رنجلی نشان می‌دهد؛ چگونه مناطق متکی به نفت و گاز به استراتژی‌های منحصربه‌‌‌‌‌‌‌فرد متناسب با نقاط قوت و محدودیت‌های مکانی خود وابسته هستند. گروه محققانی که از این شهر بازدید کردند بخشی از کارشناسان پروژه‌های اقتصاد انرژی انعطاف‌‌‌‌‌‌‌پذیر هستند که توسط دانشگاه‌‌‌‌‌‌‌ها، موسسات تحقیقاتی و سازمان‌های بشردوستانه ایجادشده تا اطمینان حاصل شود که سیاستگذاران، اطلاعات مورد‌نیاز برای کمک به جوامع وابسته به سوخت‌های فسیلی را در اختیار داشته باشند تا بتوانند با موفقیت در مسیر پرچالش گذار انرژی حرکت کنند. برای ایجاد یک اقتصاد مقاوم‌‌‌‌‌‌‌، بهترین زمان قبل از فرا‌‌‌‌‌‌‌رسیدن بحران است. ایالات‌متحده امروز تولید نفت و گاز فراوانی را تجربه می‌کند. سیاستگذاران انرژی این کشور به نیکی می‌دانند که چالش‌های بسیاری در راه است. با این همه، این کشور تاکنون نتوانسته شهرهای متکی به تجارت سوخت‌های فسیلی خود را برای روزهای سخت‌تر آماده کند.