بزرگنمايي:

بازار آریا - وزارت راه‌‌‌وشهرسازی گزارش داده، نزدیک به 100‌هزار تن فولاد با «قیمت حمایتی» برای ساخت «مسکن ملی» (مسکن دولتی)، تهیه کرده و به سازندگان این پروژه‌‌‌های دولتی تخصیص داده است. هدف وزارتخانه، «کاهش قیمت ساخت مسکن برای خانه‌‌‌اولی‌‌‌ها» از این طریق بوده است. اما ابهامات این مدل «تامین مسکن حمایتی» به قدری پراهمیت است که باید پاسخ داده شود. پرسش‌‌‌هایی که برای پاسخ از سمت وزارت راه و شهرسازی مطرح است، به این شرح است:
اولین ابهام؛ 100‌هزار تن فولاد، چه کسری از «کل نیاز پروژه‌‌‌های مسکن‌‌‌ملی به آهن‌‌‌آلات ساختمانی است؟» این پرسش از آنجا مطرح است که یک برآورد خیلی ساده نشان می‌دهد، این میزان فولاد مثل یک قطره در دریاست و «باری از هزینه ساخت مسکن ملی را کم نمی‌‌‌کند». در این صورت، ابهام بزرگ‌تر پیش می‌‌‌آید؛ اگر قرار است تعداد بسیار محدودی از جمعیت خانه‌‌‌اولی پیش‌‌‌خریدار مسکن‌‌‌ملی و سازندگان این واحدها، از «فولاد حمایتی» و آهن‌‌‌آلات ارزان منتفع شوند، در این صورت «چه مکانیزمی برای تخصیص وجود دارد که پروژه‌‌‌هایی که از این فولاد نفع می‌‌‌برد، با قیمت کمتر از بقیه پروژه‌‌‌ها، ‌‌‌ ساخته شود و به دست مصرف‌کننده برسد؟» ابهام سوم هم دست‌‌‌کمی از دو مورد اول ندارد؛ همه خانه‌‌‌اولی‌‌‌هایی که وارد طرح مسکن‌‌‌دولتی می‌‌‌شوند، «شرایط یکسان اقتصادی و مالی» دارند. سازنده‌‌‌ها هم همین‌طور. در این صورت اگر تعداد کمی از پیمانکاران «مسکن دولتی» به «رانت فولاد ارزان» دست پیدا کنند و بقیه به آن نرسند، آیا تبعیض آشکار بین سازنده‌‌‌ها رخ نمی‌‌‌دهد؟ «دنیای‌اقتصاد» منتظر پاسخ روشن اقتصادی برای این موضوع است. ضمن آنکه، «منابع عمومی و یارانه‌‌‌های بخش مسکن متعلق به تمامی افراد فاقد خانه با درآمد پایین است و باید مدل توزیع به گونه‌‌‌ای باشد که هیچ رانت یا بدتوزیعی در مسیر اتفاق نیفتد».
--> اخبار مرتبط تکلیف مهم دولت چهاردهم در حوزه مسکن/ باید 5 میلیون مسکن تکمیل شود «عددسازی» در مسکن ملی؛ تمام! دستور کار تازه وزارت راه برای نهضت ملی مسکن مسکن روی زمین دولتی؛ فقط 340‌هزار واحد تصمیمات سال‌های اخیر در مورد تهران قابل دفاع نیست