بزرگنمايي:

بازار آریا - در سال 2024، تحریم‌‌‌ها هم از نظر شدت و هم از نظر استراتژی تغییر فرم داده و این تغییرات، در پاسخ به افزایش فعالیت‌‌‌های غیرقانونی در پی افزایش تنش‌‌‌های ژئوپلیتیک بوده است. با توجه به این موضوع، نهادهای تحت تحریم به سمت کانال‌‌‌های مالی جایگزین مانند ارزهای دیجیتال روی آورده‌‌‌اند.
فعالیت‌‌‌های ارز دیجیتال در مناطق تحریم شده
به گزارش میهن بلاک‌چین، گرچه استفاده از ارزهای دیجیتال در مناطق تحت تحریم ممکن است با تامین مالی دولتی از طریق دور زدن تحریم‌‌‌ها مرتبط باشد، اما در عین حال نمایانگر یک شریان مالی حیاتی برای شهروندان معمولی است، که تحت سیاست‌‌‌های اقتصادی با سختی‌‌‌های زیادی مواجه شده‌‌‌اند. بسیاری از افراد و کسب و کارها در این مناطق به کریپتو روی‌‌‌ می‌‌‌آورند تا ثروت خود را حفظ کنند، وجوه را از مرزها عبور داده و از کنترل‌‌‌های مالی تحمیلی دولت‌‌‌ها اجتناب کنند. از منظر نظارتی، تفاوت زیادی بین دور زدن تحریم‌‌‌ها به دستور دولت و استفاده فردی وجود ندارد، زیرا تحریم‌‌‌های گسترده تقریبا تمام تعاملات مالی میان افراد و نهادهای آمریکا با مناطق تحت تحریم را بدون توجه به قصد و نیت آن ممنوع می‌کند. با این حال، زمانی که تاثیر وسیع‌‌‌تر ارز دیجیتال در این اقتصادها را در نظر می‌‌‌گیریم، مهم است که درک کنیم افراد و کسب و کارها اغلب بدون نیت اَعمال غیرقانونی به کریپتو روی می‌‌‌آورند که تنش میان اجرای قوانین مالی و ملاحظات بشردوستانه را پررنگ‌‌‌تر می‌کند. 
علاوه بر این، پلتفرم‌‌‌های غیرمتمرکز با وجود تحریم‌‌‌ها همچنان فعال باقی می‌‌‌مانند و این امر، تلاش‌‌‌های اجرایی را پیچیده می‌کند. برخلاف موسسات مالی سنتی، این شبکه‌‌‌ها را نمی‌توان به سادگی مصادره یا تعطیل کرد؛ این موضوع برای رعایت مقررات به رویکردی گسترده‌‌‌تر در سطح اکوسیستم نیاز دارد. با ادامه یافتن اجرای تحریم‌‌‌ها، رسیدگی به خطرات تحریمی به‌‌‌طور جامع – از طریق همکاری میان دولت‌‌‌ها، ابزارهای رعایت قوانین و ارائه‌‌‌دهندگان خدمات دارایی‌‌‌های مجازی – برای مدیریت ریسک تامین مالی غیرقانونی در حالی که دسترسی مشروع به ارزهای دیجیتال حفظ شود، ضروری خواهد بود.
کریپتو در ایران؛ راهی برای فرار از تحریم‌‌‌ها؟
از زمان اشغال سفارت آمریکا در تهران (در سال 1979)، دولت ایالات متحده محدودیت‌های مالی گسترده‌‌‌ای بر ایران تحمیل کرده است. با وجود تحریم‌‌‌ها، دسترسی به سیستم مالی بین‌المللی برای ایران همچنان بسیار مهم است، زیرا ثبات و نقدینگی‌‌‌ بسیار مهمی فراهم می‌کند.
در کشورهایی مانند ایران که قیمت ارز فیات آنها نوسان زیادی داشته و ارزش آن کاملا کاهش یافته است، نبود امکان تعامل با بانک‌های جهانی محدودیت‌های زیادی در حرکت مالی ایجاد می‌کند که باعث می‌شود افراد و کسب و کارها به دنبال یافتن جایگزین باشند. در سال 2024، خدمات ایرانی سهم قابل‌‌‌توجهی از فعالیت‌‌‌های مرتبط با تحریم‌‌‌ها در ارز دیجیتال را به خود اختصاص دادند که ناشی از ادامه‌‌‌یافتن تنش‌‌‌های ژئوپلیتیک در منطقه بوده است.در حالی که پذیرش ارز دیجیتال در این مناطق اغلب به قصد دور زدن تحریم‌‌‌ها دیده می‌‌‌شوند، اما این موضوع در واقع انعکاسی گسترده‌‌‌تر از نیاز بنیادین به ابزارهای مالی قابل اعتماد اقتصادهایی است که از سیستم بانکی جهانی جدا شده‌‌‌اند.