بزرگنمايي:

بازار آریا - به گزارش اقتصاد، روزنامه ایران نوشت:کمتر کسی از یک فعال اقتصادی، واردکننده یا صادرکننده می‌پرسید که شما به عنوان کسی که به طور مستقیم با پیامدها و تبعات این امر ارتباط دارید، چه نظری درباره FATF دارید؟ آیا شما فعالان اقتصادی، تجار و بازرگانان ایرانی، اثرات نپیوستن ایران به FATF را لمس کرده‌اید؟ آیا اصلاً چیزی به اسم مشکلات ناشی از حضور ایران در فهرست سیاه FATF وجود دارد، یا اینکه همه اینها تخیلی است؟ به همین دلیل است که در بحبوحه بحث‌های سیاسی موافق و مخالف، نامه اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران به رئیس‌جمهوری درباره ضرورت پیوستن و عضویت در FATF و خروج از فهرست سیاه این نهاد دیده یا خوانده نمی‌شود.
این نامه و نگرانی‌های مشابه فعالان اقتصادی، تجار و بازرگانان ایرانی درباره FATF ناشی از این است که آنان به صورت مستقیم لمس می‌کنند حضور ایران در فهرست سیاه این نهاد بین‌المللی چه تبعاتی برای آنان داشته است. وجود نام ایران در فهرست سیاه FATF باعث شده است که حتی در کشور دوست، یعنی چین، با بازرگانان ایرانی مانند یک قاچاقچی رفتار شود. درحالی که فعالان اقتصادی کشورهای دیگر به سهولت می‌توانند از بانک‌های چین خدمات دریافت کنند، اما ایرانیان به دلیل وضعیت کشورشان در FATF ناچار هستند هزینه‌های مضاعفی برای دریافت این خدمات بپردازند.
گاهی حتی پس از مراجعه به بانک‌های چین و تقاضا برای دریافت خدمات قانونی و شفاف، به بیرون از بانک‌ها، یعنی به استفاده از خدمات غیررسمی، غیرشفاف و البته پرهزینه هدایت می‌شوند.
در دیگر کشور دوست و همسایه، یعنی عراق هم این وضعیت دیده می‌شود. فقدان عضویت ما در FATF سبب شده است که نوع رفتاری که عراقی‌ها با ایرانی‌ها دارند، کاملاً متفاوت از رفتاری باشد که با فعالان اقتصادی ترکیه دارند و این درحالی است که ما و ترک‌ها هم به لحاظ فرهنگی و اقتصادی و هم به سبب همسایگی، تفاوت چندانی با هم نداریم. آنچه باعث می‌شود در عراق بین بازرگانان ایران و ترکیه فرق قائل شوند، همین مسأله FATF است.
به این ترتیب، برخلاف برخی سخنانی که مطرح می‌شود، مسأله FATF به معنی ایجاد یک هزینه اضافه‌تر و بیشتر، در کنار تحریم‌هاست. حضور کشور ما در فهرست سیاه FATF برای بازرگانان ایرانی، به این معنی است که ما باید علاوه بر هزینه‌ها و دشواری‌های مربوط به تحریم‌ها، با مشکلات ناشی از FATF هم روبه‌رو شویم.
این امر ناشی از این است که با عدم عضویت در FATF، عملاً خود را نسبت به برخورداری از مزیت‌های قوانین و مقررات حاکم بر بازارهای بین‌المللی محروم کردیم. به این ترتیب، در کنار تحریم، ناچار شدیم با هزینه‌های زیاد و به صورت مخفیانه تجارت کنیم، آن هم در دنیایی که به دهکده کوچک جهانی تبدیل شده است.
هرچند به فرموده رهبر انقلاب، ما نسبت به مذاکرات اخیر با آمریکا، نه به صورت افراطی خوش‌بین هستیم و نه به صورت افراطی بدبین. اما اگر فرض بگیریم که در آینده نزدیک تحریم‌ها رفع شوند، این امر به معنای رفع موانع تجارت خارجی ما نیست. زیرا درصورت رفع تحریم‌ها، تجارت سهل و ساده با جهان نیازمند وجود زیرساخت‌هایی است.
اما تصویب نشدن FATF به این معنی است که این زیرساخت‌ها وجود ندارد. گویی تصمیم بگیریم به سفر برویم، اما وسیله‌ای برای حرکت و رفتن به سفر در اختیار نداشته باشیم. FATF زیرساختی است برای بهره‌مندی از مزیت‌های رفع تحریم احتمالی.