بزرگنمايي:

بازار آریا - بهره‌وری در کشورهای فقیر به‌مراتب کمتر از کشورهای ثروتمند است، اما این شکاف لزوماً ناشی از عقب‌ماندگی تکنولوژیک نیست.
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد ؛ بهره‌وری اقتصادی نه‌تنها در میان کشورها تفاوت‌های چشمگیری دارد، بلکه در طول زمان نیز در یک کشور تغییر می‌کند. یکی از نظریات رایج این است که رشد بهره‌وری عمدتاً ناشی از پیشرفت‌های فناوری است. این نظریه به‌ویژه در مورد کشورهای پیشرفته و ثروتمند منطقی به‌نظر می‌رسد. با این حال، در بررسی تفاوت‌های بهره‌وری بین کشورهای فقیر و ثروتمند، تصویر پیچیده‌تری نمایان می‌شود. 
بهره‌وری در کشورهای فقیر به‌مراتب کمتر از کشورهای ثروتمند است، اما این شکاف لزوماً ناشی از عقب‌ماندگی تکنولوژیک نیست. به‌عنوان مثال، بسیاری از فناوری‌های پیشرفته، مانند تلفن‌های همراه، در کشورهای فقیر نیز استفاده می‌شوند. بنابراین، لازم است به عوامل دیگری که بر بهره‌وری تأثیر می‌گذارند، توجه کنیم.
یک منبع احتمالی از تفاوت‌های بهره‌وری را می‌توان معرفی کرد که آن را کارآیی می‌نامیم که به فرآیند ترکیب مؤثر عوامل تولید و فناوری برای تولید خروجی اشاره دارد. ناکارآمدی‌ها می‌توانند به سه دسته اصلی تقسیم شوند:
1. فعالیت‌های غیرمولد: این فعالیت‌ها شامل اقدامات غیرقانونی مانند سرقت و قاچاق است که منابع را از تولید مولد منحرف می‌کنند و هزینه‌های دفاعی را افزایش می‌دهند. همچنین، رانت‌جویی در محیط‌هابی با نهادهای دولتی ضعیف، منابع را به سمت تلاش‌های غیرمولد می‌کشاند.
2. منابع بیکار: این وضعیت زمانی پیش می‌آید که نیروی کار یا سرمایه به‌طور کامل استفاده نمی‌شود. که شامل بیکاری واقعی و اشتغال ناقص می‌شود، مانند کارگران مازاد در شرکت‌های دولتی یا کارخانه‌هایی که با ظرفیت کمتر از حد مطلوب کار می‌کنند.
3. عدم‌تخصیص صحیح منابع: زمانی که منابع به بخش‌های نادرست اقتصاد هدایت شوند، این ناکارآمدی به وجود می‌آید. موانعی مانند مقررات دولتی یا قراردادهای اتحادیه می‌توانند تحرک عوامل تولید را محدود و در نتیجه تخصیص بهینه را مختل کنند.
این سه نوع ناکارآمدی، به‌شیوه‌های مختلف، مانع از تولید بهینه و رشد اقتصادی می‌شوند و نشان‌دهنده ضرورت بهبود ساختارهای اقتصادی و نهادهای دولتی هستند.
مشروح این مطلب را از اینجا بخوانید