بزرگنمايي:

بازار آریا - در حالی که ایران با 800 تن ذخایر طلا، یک درصد از ذخایر طلای جهان را داراست، اما سهم آن از تولید معادن طلا، به دلایلی چون نگرانی از مخاطرات زیست‌محیطی و عدم صدور پروانه اکتشاف، تنها حدود 0.4 درصد است.
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد ؛ مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش «آسیب‌شناسی زنجیره‌های فلزات راهبردی کشور؛ طلا» به بررسی وضعیت استخراج و فرآوری این فلز گران‌بها در جهان و ایران پرداخته است. بر اساس آمار اعلام شده در این گزارش در سال 2022، ارزش کل صادرات جهانی طلا 469 میلیارد دلار بوده که آن را به هفتمین محصول تجاری جهان تبدیل کرده است.
در این گزارش آمده است: بیش از 75 درصد از صادرات زنجیره طلا متعلق به شمش خالص بوده است. از این‌رو می‌توان دریافت که وجود ذخایر طلا، به‌خودی‌خود نمی‌تواند مزیتی برای کشورها در این صنعت باشد، بلکه ایجاد ساختار مناسب به‌منظور تبادلات بانکی بین‌المللی و استفاده از فناوری‌های نوین و صرفه مقیاس در تولید شمش، امکان حضور مؤثر در بازارهای جهانی طلا را فراهم می‌کند.
این گزارش مطرح کرده است: بیشتر واردات طلا در جهان مربوط به کشورهای سوئیس و امارات متحده عربی است. با توجه به آنکه بیشترین تولید شمش خالص جهان نیز در این کشورها انجام می‌شود و این کشورها تولیدکننده معدنی طلا محسوب نمی‌شوند، مشخص است که واردات این کشورها مربوط به شمش طلای ناخالص و صادرات آن‌ها شمش طلای خالص است.
در ادامه این گزارش آمده است: پنج کشور استرالیا، روسیه، آفریقای جنوبی، ایالات متحده و چین بیش از نیمی از ذخایر طلای جهان را به خود اختصاص داده‌اند. ایران به سبب قرار گرفتن روی کمربند کانی‌سازی طلا (کانسنگ پورفیری)، پتانسیل بالایی برای افزایش ظرفیت تولید این ماده معدنی در اختیار دارد. با توجه به اطلاعات موجود، ذخایر طلا در ایران حدود 800 تن است که کشور را در رتبه 18 جهان با تقریباً یک درصد از ذخایر جهان قرار می‌دهد. همچنین تولید کانسنگ طلا از معادن کشور در سال 1402 به 14 تن رسیده است. به عبارت دیگر سهم ایران از تولید معادن طلا در حدود 0.4 درصد است. درحالی‌که ذخایر ثبت شده و تولید شمش در کشورهای دارای ساختار مشابه زمین‌شناسی به‌مراتب بالاتر گزارش شده است.
این گزارش عوامل مهم توسعه نیافتن تولید بالادست در زنجیره طلای کشور را بررسی کرده و بیان کرده است: در زنجیره طلا، به دلیل استفاده از سیانور و یون سیانید، همواره امکان آلوده ساختن محیط‌زیست وجود دارد. بر این اساس، سازمان‌های حفاظت محیط‌زیست و منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، به علت ایجاد آلودگی ناشی از نفوذ سیانور (وجود غلظت بالایی از سیانید، تیوسیانید و ترکیبات پیچیده سیانید فلزات در پساب‌های حاصل از فرآوری طلا) در مرحله فراوری، با صدور پروانه اکتشاف طلا مخالفت می‌کنند. این در حالی است که می‌توان به‌منظور خنثی‌سازی و سیانیدزدایی محلول‌های حاوی سیانید از پساب‌ها، با هدف جلوگیری از آلوده‌سازی محیط‌زیست و آب‌های زیرزمینی، از روش‌های مختلفی استفاده کرد.
این گزارش در ادامه آورده است: با توجه به اینکه در کشور ذخایر کانسنگ سولفیدی طلا بیشتر از ذخایر اکسیدی است، و همچنین با توجه به نرخ تولید معادن در سال‌های گذشته، ذخایر اکسیدی طلا رو به اتمام است؛ لذا بهره‌برداری از کانسنگ سولفیدی طلا اهمیت پیدا می‌کند. استفاده از روش‌های اکسیداسیون در این ذخایر علاوه بر اینکه میزانی از طلای محتوا را به سد باطله می‌فرستد، نیازمند زمان بیشتری جهت تولید محصول است، لذا در کل بازیابی کمتری نسبت به روش‌های مختص فرآوری کانسنگ سولفیدی دارد. ازاین‌رو ضروری است، تدابیر لازم برای ایجاد و توسعه واحدهای فرآوری مبتنی بر کانسنگ سولفیدی اتخاذ شود.