بزرگنمايي:

بازار آریا - دنیای اقتصاد - پیمان قناعتی‌فرد : نخست‌‌‌‌وزیران بریتانیا و استرالیا به‌‌‌‌طور رسمی اعلام کردند که دو کشور برای پیشبرد اهداف خود در زمینه انتقال انرژی، با یکدیگر همکاری نزدیک خواهند داشت. به نوشته تارنمای اویل‌‌‌‌پرایس، کایر‌‌‌‌ استارمر و آنتونی‌‌‌‌ آلبانیز نخست‌‌‌‌وزیران دو کشور، در جریان یک کنفرانس مشترک خبری، به جزئیات طرح پرداختند و اعلام کردند که دولت‌‌‌‌های دو کشور تا چه اندازه منابع مالی برای تحقق این اهداف اختصاص خواهند داد. ‌‌‌‌
آنها از هیدروژن ‌‌‌‌سبز و باد‌، به عنوان منابع اصلی در راستای تحقق ‌گذار انرژی یاد کردند. رویترز نیز به این موضوع پرداخت و نوشت، آلبانیز با صدور بیانیه‌‌‌‌ای اعلام کرد: «این مشارکت بر همکاری طولانی‌‌‌‌مدت دو کشور در راستای برنامه اقدام بین‌المللی آب‌‌‌‌وهوا و تعهد مشترک برای رسیدن به انتشار صفر خالص تا سال 2050 میلادی استوار است.» در بیانیه رسمی نخست‌‌‌‌وزیر استرالیا آمده است: «مشارکت آب‌‌‌‌وهوایی و انرژی بین استرالیا و بریتانیا، بر توسعه و استقرار سریع فناوری‌‌‌‌های انرژی تجدیدپذیر، مانند هیدروژن ‌‌‌‌سبز و باد فراساحلی، برای حمایت از انعطاف‌‌‌‌پذیری اقتصادی و اهداف کربن‌‌‌‌زدایی هر دو کشور تمرکز خواهد داشت.» در این بیانیه همچنین آمده است: «شراکت بر اساس همکاری طولانی‌‌‌‌مدت دو کشور در زمینه اقدامات بین‌المللی آب‌‌‌‌وهوایی، از جمله در زمینه انرژی‌‌‌‌های تجدیدپذیر و تامین مالی اهداف زیست محیطی صورت خواهد پذیرفت.»
هدف؛ صفر خالص کربن
بریتانیا یکی از جاه‌طلبانه‌‌‌‌ترین برنامه‌‌‌‌های‌ گذار انرژی در جهان را دارد که هدف آن ایجاد و توسعه شبکه‌‌‌‌ای کامل از انرژی، بدون انتشار کربن تا سال 2030 میلادی است. از سویی دیگر، استرالیا نیز در حال توسعه دامنه برنامه‌‌‌‌های خود در این حوزه بوده تا جایی که هیدروژن ‌‌‌‌سبز بخش بزرگی از روند‌ گذار انرژی این کشور در نظر گرفته می‌‌‌‌شود. در حال حاضر پروژه‌‌‌‌های هیدروژن ‌‌‌‌سبز بیش از هر کشور دیگری در استرالیا در حال توسعه است. با این حال، در همین کشور نیز چند پروژه هیدروژن‌‌‌‌ سبز اخیرا لغو شد، از جمله یکی از بلندپروازانه‌‌‌‌ترین طرح‌‌‌‌های شرکت بزرگ معدنی‌Fortescue. بریتانیا، به نوبه خود، جذب انرژی باد و خورشید و همچنین بهره‌‌‌‌برداری از کربن را به عنوان ابزار اصلی خود برای دستیابی به چرخه انرژی بر مبنای خالص صفر انتشار در اولویت قرار داده است. در اوایل این هفته، دولت استارمر از اپراتور شبکه انرژی بریتانیا خواست تا به قید فوریت، طرحی را برای بهره‌‌‌‌برداری هرچه بیشتر از منابع باد و خورشید طراحی کند. چنین تصمیماتی برای تضمین موفقیت پدیده ‌گذار انرژی در این کشور، از اهمیت بسزایی برخوردار هستند.
دستورالعمل اجرایی ‌گذار انرژی
کمیسیون‌‌‌‌گذار انرژی بریتانیا انتظار دارد که اپراتورهای فعلی نفتی به اجرای تمام و کمال پروژه‌‌‌‌‌‌‌‌های موجود نفت و گاز در دریای شمال ادامه داده، ضمن آنکه موظف باشند طرح‌‌‌‌‌‌‌‌های کاهش انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌‌‌ای جامع‌‌‌‌تری را برای سال‌‌‌‌های پیش ‌‌‌‌رو ارائه دهند. کمیسیون‌ گذار انرژی بریتانیا یک ائتلاف جهانی از رهبران صنعت انرژی، موسسات مالی و سازمان‌‌‌‌های محیط‌‌‌‌زیستی است که هدف آن تسریع ‌گذار به یک سیستم انرژی کم‌‌‌‌کربن است. اگرچه این سازمان به‌‌‌‌طور خاص یک نهاد بریتانیایی محسوب نمی‌‌‌‌شود، اما اعضای کلیدی از بریتانیا در آن حضور دارند و این کمیسیون با سیاستگذاران، شرکت‌‌‌‌ها و موسسات تحقیقاتی بریتانیایی همکاری نزدیکی دارد. این کمیسیون مقرر کرده تا در آینده‌‌‌‌ای نزدیک، برای اپراتورهای نفت و گاز تشریح کند که چگونه در خروجی عملکرد خود با یکدیگر مقایسه خواهند شد تا اولویت‌‌‌‌‌‌‌‌های کوتاه‌‌‌‌‌‌‌‌مدت خود را که شامل تولید انرژی بیشتر با در نظر گرفتن اصل لزوم کاهش حداکثری انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌‌‌ای است، ترسیم کرده و به اجرا بگذارند. این کمیسیون، به‌‌‌‌تازگی از پروژه جدید خود با تمرکز بر کاهش حداکثری انتشار کربن، رونمایی کرد. طرحی نوین با هدف توسعه فرآیندهای کربن‌‌‌‌‌‌‌‌زدایی موجود و قرار دادن اپراتورها در مسیر صحیح برای دستیابی به خالص صفر انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌ای‌، با تاکید بر لزوم کاهش تولید و انتشار این دسته از گازهای مضر. در طرح کمیسیون ‌‌‌‌گذار انرژی در دریای شمال برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌‌‌ای، تامین برق بخش خانگی و صنایع در اولویت قرار دارد.
از آنجا که صنعت نفت و گاز حجم حداکثری از سبد انرژی ‌‌‌‌بریتانیا را به خود اختصاص می‌دهد، انتظار می‌‌‌‌رود که کشورهای مربوطه تا سال 2050 میلادی نیز کماکان در فهرست واردکنندگان اصلی سوخت‌‌‌‌‌‌‌‌های فسیلی باقی بمانند. در شرایطی که اپراتورهای نفت و گاز در حال کار روی طرح‌‌‌‌‌‌‌‌های پیشنهادی برای اجرای پروژه‌‌‌‌های جدید با قابلیت تولید بیش از 800 میلیون بشکه معادل نفت‌‌‌‌خام هستند، نهاد نظارت بر انرژی بریتانیا تاکید می‌‌‌‌کند که همه پیشنهادهای سرمایه‌‌‌‌گذاری باید از مسیر ارزیابی موثر انتشار خالص صفر کربن، تصویب و اجرایی شوند تا در پایان مسیر، اطمینان‌‌‌‌ حاصل شود که پروژه‌‌‌‌های جدید، با اهداف بالادستی زیست‌‌‌‌محیطی در تطابق کامل هستند. صنعت سوخت‌‌‌‌های فسیلی در حدفاصل سال‌‌‌‌های 2018 تا 2022 میلادی، تولید و انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌‌‌ای را تا یک‌‌‌‌چهارم کاهش داد. با این حال، کمیسیون ‌‌‌‌گذار انرژی معتقد است این تهدید همچنان وجود دارد که صنعت نفت‌‌‌‌وگاز در دریای شمال در ایفای تعهدات خود برای کاهش 50 درصدی انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌ای تا سال 2030 میلادی، به توفیق چندانی دست پیدا نکند. تولید نفت و گاز در دریای شمال تنها در صورتی پابرجا خواهد بود که طی فرآیندهای اجرایی و عملیاتی مربوطه، به پاک‌‌‌‌سازی هرچه بیشتر محصول و خروجی‌‌‌‌‌‌‌‌های خود توجه ویژه داشته باشد.
نگاهی به صنعت نفت آمریکا
از ایالات‌‌‌‌متحده خبر می‌‌‌‌رسد، اگرچه همزمان با به قدرت رسیدن ترامپ، افزایش تولید نفت و گاز این کشور در پی کمبودهای حاصل از تحریم‌‌‌‌های انرژی صادراتی روسیه به‌‌‌‌طور گسترده مورد پذیرش قرار گرفته، بیم آن می‌‌‌‌رود که افزایش تولید، راهبردی مقطعی برای خروج از بحران کمبود انرژی نباشد. در همین راستا، پیش‌‌‌‌بینی می‌‌‌‌شود تولید نفت آمریکا تا پایان سال‌‌‌‌جاری میلادی، با حدود 300‌هزار بشکه افزایش به فراتر از 13 میلیون و 200‌هزار بشکه در روز برسد. واشنگتن انتظار دارد تا سال‌‌‌‌2050 میلادی، به تولید بی‌‌‌‌وقفه نفت و گاز ادامه دهد، موضوعی که به باور فعالان محیط‌‌‌‌زیست، سطح بالایی از گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای را تولید و روانه جو زمین خواهد کرد.