بزرگنمايي:

بازار آریا - مترجم: منا اختیاری بیشتر ما می‌توانیم چند نفر را که در شرایط بسیار سختی به دادمان رسیدند و به کمکمان آمدند نام ببریم. اما واقعا قدرت شبکه تاب‌‌‌آوری روزمره‌‌‌تان در چه حد است؟ برای پاسخ به این سوال، جدولی با سه ستون با تیترهای «منبع تاب‌‌‌آوری»، «اسامی»، و «نحوه کمک» و هشت سطر بکشید.
در هر یک از ردیف‌‌‌های زیر ستون منبع تاب‌‌‌‌‌‌آوری، یکی از هفت منبع تاب‌‌‌آوری را که تاکنون بررسی کردیم وارد کنید و از خود بپرسید که در آن حوزه چه کسی حامی شماست؟ زیر ستون اسامی نام شخص یا گروه مربوط به آن ستون را بنویسید و در ستون آخر خیلی خلاصه بگویید چگونه به شما کمک می‌کنند. حاصل این جدول، شبکه تاب‌‌‌آوری فعلی شماست. آیا قوی و متنوع است؟ اسامی مختلفی در این لیست می‌‌‌بینید؟ یا جای خالی وجود دارد؟ همچنین بررسی کنید ببیند نام یک نفر – همسر یا اعضای خانواده - بارها و بارها در این جدول تکرار نشده؟ تکیه بیش‌‌‌ از ‌‌‌حد روی یک نفر به این معنی است که شبکه تاب‌‌‌آوری شما احتمالا آن‌‌‌قدرها هم تاب‌‌‌آور نیست. اگر قبل از مواجهه با برهه‌‌‌های چالش‌‌‌برانگیز یک شبکه قوی نسازید، احتمال بیشتری وجود دارد که با یک شکست از مسیر خارج شوید.
تقویت تاب‌‌‌آوری از طریق روابط
با توجه به یافته‌‌‌هایتان از جدول مذکور، آیا شبکه روابطتان به قدر کافی گسترده و عمیق هست که در مواجهه با شکست، از شما حمایت کند؟ برای پی بردن به این موضوع این دو گام را بردارید:
1- شناسایی منابع اصلی تاب‌‌‌آوری مورد نیاز
در قسمت‌‌‌‌‌‌های گذشته، دیدیم که هفت منبع ارتباطی برای تاب‌‌‌آوری وجود دارد. اما این منابع برای همه به یک اندازه یا به یک شکل مهم نیستند. برخی خندیدن را ترجیح می‌دهند، در حالی که عده دیگری به همدلی احتیاج دارند. نیازهای ما برای تاب‌‌‌آوری، شخصی هستند و تحت‌‌‌تاثیر گذشته، شخصیت و شرایط شخصی و حرفه‌‌‌ای منحصربه‌‌‌فرد ما شکل گرفته‌‌‌اند. اما در مجموع، روابطی که می‌‌‌سازیم، مثل جعبه ابزاری هستند که می‌توانیم در زمان‌‌‌های سخت به آن‌‌‌ رجوع کنیم و برای کنار آمدن با چالش‌‌‌های روزمره از آن کمک بگیریم.
برای این کار به جدول دیگری نیاز داریم. به جدول پایین با دقت نگاه کنید و از بین هفت منبع موجود (در ستون اول)، سه منبع اصلی تاب‌‌‌آوری را که دوست دارید بیش از همه در زندگی خود داشته باشید، مشخص کنید.
2- برنامه‌‌‌ریزی برای تقویت شبکه
حالا به سه منبع اصلی تاب‌‌‌آوری که مشخص کردید، فکر کنید. ارتباطاتی که تا‌‌‌ب‌‌‌آوری را تقویت می‌کنند، به دو روش قابل پرورش هستند: عمیق‌‌‌تر کردن روابط موجود، یا ایجاد روابط جدید.
از هر دو روش استفاده کنید و بدانید که گسترده‌‌‌سازی شبکه به شما کمک می‌کند ابعاد بیشتری به زندگی‌‌‌ خود ببخشید. این ابعاد بیشتر، باعث می‌‌‌شوند دیدگاه بهتری نسبت به مشکلات پیدا کنید و شما را هدفمندتر می‌کند، یا باعث می‌شود به سادگی بتوانید از چالش‌‌‌های روزمره فاصله بگیرید. همچنین، حواستان باشد که هم روابط موجود و هم روابط تازه را نه فقط در حوزه‌‌‌های معمول کار و خانواده و دوستان، که در حوزه‌‌‌های فراتر از آن هم پرورش دهید.
به جدول برگردیم. حالا اسامی افراد و گروه‌‌‌هایی را که می‌‌‌خواهید در آینده بیشتر رویشان سرمایه‌‌‌گذاری کنید، یادداشت کنید. اگر می‌‌‌خواهید روابطتان را با آنها عمیق‌‌‌تر کنید، نامشان را در ستون سوم بنویسید، اگر می‌‌‌خواهید تازه رابطه‌‌‌ای ایجاد کنید، نامشان را در ستون آخر قرار دهید.
بهترین دفاع آماده‌‌‌سازی است
شبکه تاب‌‌‌آور یک‌شبه شکل نمی‌‌‌گیرد. همان‌طور که گفتیم، 10درصدی‌‌‌های ما ارتباطات اصیل و واقعی خود را در بخش‌‌‌های گوناگون زندگی‌‌‌شان پرورش می‌دهند و حفظ می‌کنند؛ یعنی فقط مخصوص محل کار نیست، بلکه شبکه روابطشان در فعالیت‌‌‌های ورزشی، کارهای داوطلبانه، گروه‌‌‌های مدنی یا مذهبی، کلوپ‌‌‌ها، یا والدینی که به واسطه فرزندانشان با آنها آشنا می‌‌‌شوند و سایر موارد هم ریشه می‌‌‌دواند. تعامل در این حوزه‌‌‌ها، ابعادی حیاتی به زندگی می‌‌‌بخشند، هویت را وسیع‌‌‌تر و دیدگاه افراد را نسبت به زندگی بازتر می‌کنند. ما به واسطه تعاملاتمان با دیگران تاب‌‌‌آورتر یا آسیب‌‌‌پذیر می‌‌‌شویم.
همیشه هم نسبت به تاثیر این موضوع آگاه نیستیم. جای تعجبی هم ندارد. همان‌طور که ممکن است از ده‌‌‌ها خرده استرسی که هر لحظه به ما وارد می‌شود بی‌‌‌خبر باشیم، ممکن است متوجه تاثیر روابط به عنوان پادزهری برای آن خرده استرس‌‌‌ها هم نباشیم. این اتفاق در خود تعاملات رخ می‌دهد.
گفت‌‌‌وگویی که برنامه ما را تایید می‌کند، یا دیدگاهمان را تغییر می‌دهد، کاری می‌کند به خودمان بخندیم یا حس واقعی‌‌‌مان را شناسایی کنیم و گاهی تشویقمان می‌کنند دوباره از جا بلند شویم و تلاش کنیم و همه این‌‌‌ها تاب‌‌‌آوری ما را شکل می‌دهد.
ارتباط با دیگران صرفا یک مزیت نیست، بلکه برای سلامت جسم و روان ما حیاتی است. در بخش‌‌‌های بعدی بررسی می‌‌‌کنیم که همین روابط، چگونه می‌توانند نقشی حیاتی در حفظ سلامت جسمی ما ایفا کنند.
منبع: کتاب The Microstress Effect