بزرگنمايي:

بازار آریا - دنیای اقتصاد - حمید ملازاده : قیمت نفت‌خام برنت روز سه‌شنبه 21 ژانویه با نوساناتی در حدود 79 دلار در هر بشکه معامله شد. این نوسانات در پی مجموعه‏‏‏‏‌ای از دستورات اجرایی دونالد ترامپ، رئیس‏‏‏‏‌جمهور ایالات‌متحده، پس از تحلیف وی رخ‌داد. از جمله این اقدامات، برنامه‏‏‏‏‌ای برای اعمال تعرفه 25‌درصدی بر واردات از کانادا و مکزیک بود که قرار است از اول فوریه یعنی تا 8 روز دیگر اجرایی شود. این تصمیم امید سرمایه‌گذاران به تاخیر در اجرای این تعرفه‏‏‏‏‌ها را از بین برد، با این‌حال ترامپ از اعلام تعرفه‌های خاص بر چین، بزرگ‏‏‏‏‌ترین واردکننده نفت جهان، خودداری و بازارها را در هاله‌ای از ابهام باقی گذاشت.
ترامپ روز دوشنبه محدودیت‌های اعمال‌‌‌‌‌شده توسط رئیس‌‌‌‌‌جمهور پیشین، جو بایدن، در مناطق قطبی و سواحل ایالات‌متحده را لغو کرد. بایدن اوایل این ماه توسعه جدید نفت و گاز در مناطق ساحلی را ممنوع کرده‌بود، اما این تصمیم عمدتا نمادین و بر مناطق فعلی تولید تاثیری نداشت. ترامپ با لغو یادداشتی که از سال‌2023 حفاری در 16‌میلیون هکتار از مناطق قطبی را ممنوع کرده‌بود، توسعه انرژی در این مناطق را آزاد کرد.
تاکید بر حفاری بیشتر
ترامپ با آغاز دوره ریاست‌‌‌‌‌جمهوری خود، سیاست‌های محیط‌زیستی دولت پیشین را که هدف اصلی آنها حفاظت از منابع طبیعی و کاهش تغییرات اقلیمی بود، به‌شدت زیر سوال برد. او با اعلام وضعیت اضطراری انرژی، این محدودیت‌ها را مانعی بر سر راه توسعه اقتصادی و امنیت ملی آمریکا دانست و بر لزوم افزایش تولید داخلی نفت و گاز تاکید کرد. در سخنرانی تحلیف خود، او با افتخار از منابع انرژی غنی آمریکا به‌عنوان یک نقطه‌قوت منحصر‌‌‌‌‌به‌‌‌‌‌فرد نام برد و گفت: «آمریکا ‌بار دیگر یک کشور تولیدی خواهدشد و چیزی داریم که هیچ کشور تولیدی دیگری هرگز نخواهد داشت: بزرگ‌‌‌‌‌ترین میزان نفت و گاز در جهان.» یکی از گام‌های کلیدی ترامپ برای افزایش تولید انرژی، ساده‌‌‌‌‌سازی و تسریع روند صدور مجوزهای حفاری بود. او بر این باور است که تأخیرهای ناشی از بوروکراسی دولتی باعث کاهش فرصت‌های سرمایه‌گذاری و بهره‌‌‌‌‌برداری از منابع انرژی می‌شود. دولت او برنامه‌‌‌‌‌ای جامع برای کاهش زمان بررسی درخواست‌های حفاری ارائه داد و بسیاری از قوانین سختگیرانه زیست‌محیطی را که ممکن بود مانع فعالیت شرکت‌های نفتی شوند، لغو کرد.
لغو توافق‌نامه پاریس
یکی دیگر از اقدامات برجسته ترامپ، خروج ایالات‌متحده از توافق‌نامه اقلیمی پاریس بود. او معتقد است؛ تعهدات این توافق‌نامه، اقتصاد آمریکا را در‌برابر رقبای جهانی تضعیف و تولیدکنندگان داخلی را با محدودیت‌های غیرضروری مواجه کرده‌است. ترامپ اعلام کرد؛ این تصمیم نه‌تنها به حفظ استقلال انرژی آمریکا کمک می‌کند، بلکه فرصت‌های بیشتری برای اشتغال در بخش انرژی فراهم می‌آورد. ترامپ به‌‌‌‌‌طور خاص تمرکز خود را بر آزادسازی مناطق قطبی و دیگر مناطق حفاظت‌‌‌‌‌شده برای حفاری نفت و گاز گذاشت. او محدودیت‌های اعمال‌‌‌‌‌شده توسط دولت بایدن در این مناطق را که به‌منظور حفاظت از حیات‌‌‌‌‌وحش و اکوسیستم‌های حساس وضع شده‌بودند، لغو کرد. این تصمیم با واکنش‌های گسترده‌ای از سوی فعالان محیط‌زیست و جوامع بومی روبه‌رو شد که معتقد بودند چنین اقداماتی تاثیرات جبران‌‌‌‌‌ناپذیری بر محیط‌زیست خواهدداشت.
مزایا و چالش‌های سیاست‌های ترامپ
ترامپ اعتقاد دارد؛ این اقدامات می‌توانند به رشد اقتصادی سریع‌تر، کاهش وابستگی به واردات انرژی و همچنین تقویت امنیت ملی کمک کنند. به گفته او، افزایش تولید داخلی نفت و گاز، ایالات‌متحده را در جایگاهی قرار می‌دهد که بتواند به یک صادرکننده عمده انرژی تبدیل شود و نفوذ خود را در بازار جهانی نفت تقویت کند، با این‌حال این سیاست‌ها با چالش‌هایی نیز مواجه است. کارشناسان هشدار دادند؛ کاهش محدودیت‌های زیست‌محیطی ممکن است باعث تشدید تغییرات اقلیمی و افزایش خطرات زیست‌محیطی شود. علاوه‌بر این، برخی از اقتصاددانان معتقدند؛ تمرکز بر انرژی‌های فسیلی در بلندمدت می‌تواند فرصت‌های مرتبط با انرژی‌های تجدیدپذیر را محدود و آمریکا را از رقابت در این بازار نوظهور بازدارد.
اعمال تعرفه‌های جدید
دولت ترامپ در راستای سیاست‌های اقتصادی خود، تعرفه‌های جدیدی را بر واردات نفت از کانادا و مکزیک اعلام کرد؛ این اقدام بلافاصله نگرانی‌هایی را در بازار جهانی نفت ایجاد کرد. کانادا، به‌عنوان یکی از بزرگ‌‌‌‌‌ترین تامین‌‌‌‌‌کنندگان نفت‌خام ایالات‌متحده، به‌شدت تحت‌تاثیر این سیاست قرار گرفته‌است. افزایش هزینه‌های واردات نفت از کانادا می‌تواند زنجیره تامین انرژی ایالات‌متحده را مختل و در نهایت منجر به افزایش قیمت جهانی طلای‌سیاه شود. تحلیلگران بر این باورند که اعمال این تعرفه‌‌‌‌‌ها، هزینه‌های حمل‌ونقل و واردات را به‌طور قابل‌توجهی افزایش خواهد داد. این افزایش هزینه‌ها می‌تواند به‌‌‌‌‌طور مستقیم بر مصرف‌کنندگان و صنایع وابسته به نفت در ایالات‌متحده تاثیر بگذارد و فشار بیشتری بر اقتصاد داخلی وارد کند. سیاست‌های احتمالی ترامپ در قبال چین، به‌ویژه بحث اعمال تعرفه‌های جدید بر واردات از این کشور، نگرانی دیگری را به بازار نفت اضافه کرده‌است.
چین به‌عنوان بزرگ‌‌‌‌‌ترین واردکننده نفت جهان، نقشی کلیدی در تعادل بازار جهانی نفت دارد. اگر این تعرفه‌‌‌‌‌ها اعمال شوند، ممکن است فشار اقتصادی بر چین افزایش یافته و در نتیجه تقاضای جهانی برای نفت کاهش پیدا کند. کاهش تقاضا از سوی چین می‌تواند بر قیمت‌های نفت تاثیر منفی بگذارد و باعث ایجاد نوسانات بیشتر در بازار شود. ترامپ همزمان با اعمال سیاست‌های تعرفه‌‌‌‌‌ای، بر افزایش تولید داخلی نفت و گاز تاکید کرد. لغو محدودیت‌های زیست‌محیطی و تسریع در صدور مجوزهای حفاری، به شرکت‌های نفتی این امکان را داد تا تولید خود را به حداکثر برسانند، اگرچه این سیاست‌ها به افزایش ظرفیت تولید داخلی منجر می‌شود، اما ممکن است بازار جهانی را با عرضه اضافی نفت مواجه کند. چنین وضعیتی می‌تواند به کاهش قیمت نفت منجر شود، به‌ویژه اگر تقاضای جهانی تحت‌تاثیر تعرفه‌‌‌‌‌ها و تنش‌های تجاری کاهش یابد.
تحریم‌های اقتصادی
علاوه‌بر سیاست‌های تعرفه‌‌‌‌‌ای، دولت ترامپ احتمالا تحریم‌هایی را بر کشورهای نفت‌خیز مانند ایران، روسیه و ونزوئلا اعمال خواهد کرد. این تحریم‌ها می‌توانند عرضه نفت در بازار جهانی را محدود و تنش‌های بیشتری را در بازار به‌وجود آورند. کاهش عرضه از سوی این کشورها ممکن است افزایش قیمت نفت را در پی داشته‌باشد. در داخل ایالات‌متحده، سرمای شدید در مناطقی مانند داکوتای‌شمالی که یکی از قطب‌‌‌‌‌های مهم تولید نفت‌خام است، چالش‌های عملیاتی جدی ایجاد‌کرده‌است. این شرایط سخت آب‌وهوایی باعث‌شده تولید نفت در این منطقه بین 125‌هزار تا 150‌هزار بشکه در روز کاهش یابد. این کاهش تولید داخلی، در کنار فشارهای ناشی از تعرفه‌‌‌‌‌ها و تحریم‌ها، می‌تواند به بی‌‌‌‌‌ثباتی بیشتر در بازار داخلی نفت منجر شود.
چشم‌‌‌‌‌انداز آینده
سیاست‌های انرژی ترامپ، نشان‌دهنده تغییرات اساسی در رویکرد ایالات‌متحده نسبت به انرژی و محیط‌زیست است. درحالی‌که افزایش تولید داخلی و سیاست‌های تعرفه‌‌‌‌‌ای می‌تواند بازار را تحت‌فشار قرار دهد، تحریم‌های جدید و تغییرات در سیاست‌های تجاری ممکن است تعادل عرضه و تقاضای جهانی را مختل کند. سرمایه‌گذاران و تحلیلگران با دقت در حال نظارت بر تحولات آینده هستند تا پیامدهای این سیاست‌ها را بر بازار جهانی نفت ارزیابی کنند.