بزرگنمايي:

بازار آریا - ترجمه: سارا نصیری در دنیای معاصر، با وجود پیشرفت‌‌‌های قابل‌توجه در عرصه تحصیل و حقوق اجتماعی زنان، هنوز شاهد چالش‌‌‌های اساسی در مسیر شغلی آنها هستیم. یکی از این چالش‌‌‌ها که به‌ویژه در مراحل ابتدایی ورود به بازار کار یا فرآیندهای ارتقای شغلی نمایان می‌شود، پدیده‌‌‌ای است که به آن، شکست اولین پله گفته می‌شود. این پدیده، به معنای وجود موانع و نابرابری‌‌‌هایی است که زنان در ابتدای مسیر حرفه‌‌‌ای خود با آن مواجه می‌‌‌شوند و باعث می‌شود که نتوانند از فرصت‌‌‌های برابر برای پیشرفت برخوردار شوند.
طبق آمار موسسه مکنزی، زنان در مراحل تحصیلی ابتدایی و متوسطه، عملکردی برتر از مردان دارند. آنها به‌ویژه در مقاطع دانشگاهی، نسبت به مردان موفق‌‌‌تر عمل می‌کنند و حتی در بسیاری از رشته‌‌‌ها، به‌‌‌ویژه در علوم انسانی، اقتصاد، پزشکی و پرستاری، برتری چشمگیری از خود نشان می‌دهند. اما پس از فارغ‌‌‌التحصیلی، در بازار کار با چالش‌‌‌هایی روبه‌رو می‌‌‌شوند که به‌وضوح به وجود این شکاف بین توانمندی‌‌‌ها و فرصت‌‌‌های شغلی آنها اشاره دارد. 
طبق گزارش‌‌‌ مکنزی، در بسیاری از کشورها، زنان به‌رغم کسب مدارک تحصیلی بالا، همچنان در فرآیند ورود به بازار کار و به‌‌‌ویژه در فرآیند ارتقای شغلی با مشکلات جدی مواجهند. این پدیده، معمولا به‌‌‌طور مستقیم یا غیرمستقیم تحت‌تاثیر عواملی همچون نابرابری‌‌‌های جنسیتی، انتظارات اجتماعی از زنان و ساختارهای سنتی موجود در محیط‌‌‌های کاری قرار دارد. زنان اغلب به دلایل مختلفی همچون مسوولیت‌‌‌های خانوادگی، مرخصی‌‌‌‌ زایمان یا فشارهای اجتماعی مجبورند انتخاب‌‌‌های شغلی متفاوتی نسبت به مردان داشته باشند. این موضوع به‌ویژه در صنایع و حرفه‌‌‌هایی که نیاز به حضور مستمر و طولانی‌‌‌مدت در محل کار دارند، نمود پیدا می‌کند. در نتیجه، زنان به‌‌‌دلیل این چالش‌‌‌ها قادر به کسب تجربیات مدیریتی و اجرایی مشابه مردان نمی‌‌‌شوند که این امر به نوبه خود سبب می‌شود در روند ارتقای شغلی، زنان نسبت به مردان در موقعیت‌‌‌های پایین‌‌‌تری قرار گیرند. 
همچنین، بسیاری از زنان به‌‌‌ویژه در مشاغل پردرآمد و مدیریتی، با چالش شیشه سقف مواجهند؛ یعنی به‌‌‌دلیل نابرابری‌‌‌های ساختاری، نمی‌توانند به مقامات بالای شغلی دست یابند. این شکاف در تصمیم‌گیری‌‌‌های کلان اقتصادی و سیاسی، در نهایت به کاهش فرصت‌‌‌های شغلی و محدود شدن مسیر پیشرفت آنها منجر می‌شود. به‌منظور مقابله با این پدیده، نیاز است تا دولت‌‌‌ها و سازمان‌ها اقدامات عملی و موثری را در جهت ارتقای تساوی جنسیتی در محیط‌‌‌های کاری انجام دهند. 
این اقدامات باید شامل حمایت از زنان در فرآیندهای ارتقای شغلی، ایجاد سیاست‌‌‌های حمایتی در برابر تبعیض‌‌‌های شغلی و فراهم‌‌‌سازی فرصت‌‌‌های برابر برای دسترسی به موقعیت‌‌‌های مدیریتی باشد. به‌علاوه، نهادهای آموزشی و تربیتی نیز باید در جهت آگاه‌‌‌سازی و آموزش اجتماعی زنان، توانمندی‌‌‌های آنها را برای رقابت در عرصه‌‌‌های مختلف شغلی تقویت کنند. هر ساله در روز جهانی زن، فرصتی فراهم می‌شود تا علاوه بر گرامی‌داشت دستاوردهای زنان در حوزه‌‌‌های مختلف، به تحلیل و شناسایی موانع اجتماعی موجود برای پیشرفت آنان پرداخته و راهکارهایی برای رفع آنها ارائه شود. با شناسایی چالش‌‌‌های پیش‌رو و تلاش در جهت برطرف کردن آنها، می‌توان به یک جامعه منصفانه‌‌‌تر و برابرتر دست یافت؛ جامعه‌‌‌ای که در آن تمامی افراد، فارغ از جنسیت، فرصت‌‌‌های برابر برای رشد و پیشرفت شغلی داشته باشند.