بازار آریا - اقتصادنیوز : تغییر جهت ترامپ به سمت پوتین ممکن است امروزه چشمگیر به نظر برسد. اما در واقع، آنچه در حال حاضر در حال رخ دادن است، بازتاب تمایل ترامپ به پیش بردن مرزهای قدرت ریاست جمهوری در دوره دوم خود است، نه تغییر در نگرش دیرینه‌اش.
به گزارش اقتصادنیوز، وال استریت ژونال با انتشار یاداشتی نوشت: هنگامی که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، برای اولین نشست دوجانبه خود با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، در ژوئیه 2018 در پایتخت فنلاند، هلسینکی، دیدار کرد ، این دو نفر برای ساعاتی در خلوت و بدون حضور مشاوران به گفت‌وگو پرداختند.
پس از خروج از این جلسه، آن‌ها در یک کنفرانس مطبوعاتی شلوغ حاضر شدند. ترامپ، در حرکتی غیرمنتظره، هدیه‌ای از سوی پوتین -یک توپ فوتبال که برای پسرش بارون در نظر گرفته شده بود- را به سمت ردیف جلویی، -جایی که مقامات عالی‌رتبه آمریکایی نشسته بودند،- پرتاب کرد.
اما آنچه بیش از همه تعجب تیم او را برانگیخت، این بود که ترامپ در حضور رسانه‌ها اعلام کرد که به گفته‌های پوتین درباره عدم مداخله روسیه در انتخابات 2016 آمریکا، بیش از گزارش‌های سازمان‌های اطلاعاتی ایالات متحده اعتماد دارد. اقتصادنیوز یادداشت وال استریت ژورنال را در دو بخش ترجمه کرده که بخش نخست در ادامه آمده است.
دیپلماسی با توسل به زور
این نشریه در ادامه آورد: در آن زمان، این اظهارات موجی از اعتراضات را در واشنگتن و در میان رهبران جمهوری‌خواه کنگره و حتی مشاوران ترامپ را به همراه داشت. فشارهای گسترده، ترامپ را مجبور کرد که ظرف 24 ساعت موضعش را تغییر دهد و در نهایت، تحریم‌های جدیدی علیه روسیه اعمال شد.
در آن مقطع، حمایت آشکار از روسیه به لحاظ سیاسی سیاستی پرهزینه بود. به‌ویژه که اولین انتخاب ترامپ برای مشاور امنیت ملی، مایکل فلین، -به دلیل گفت‌وگو درباره کاهش تحریم‌های روسیه با سفیر این کشور،- پیش از مراسم تحلیف، مجبور به استعفا شد و چهره‌های ضدروسی در دولت جدید، موقعیت‌های کلیدی را در اختیار داشتند.
با این حال، امروز آن محدودیت‌ها، چه در کنگره و چه در درون دولت، تقریباً از میان رفته‌اند. مارک شورت، مشاور ارشد سابق مایک پنس، معاون پیشین رئیس‌جمهور، در این‌باره گفت: «حزب جمهوری‌خواه اکنون اوکراین را یک عنصر نامطلوب می‌داند. من فکر نمی‌کنم سناتورهای جمهوری‌خواه دیگر برای اوکراین و پوتین اهمیت چندانی قائل باشند».
در روزهای اخیر، ترامپ در سیاست خارجی آمریکا رویکردش را به شکل چشم گیری تغییر داده است. او با انتقادات شدید از ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، که کشورش درگیر جنگی ویرانگر است، او را «دیکتاتور» خطاب کرده و روایت‌های تبلیغاتی کرملین درباره خون‌بارترین جنگ اروپا در هفت دهه گذشته را تکرار کرده است.
با این وجود، تا این لحظه، این اظهارات هزینه سیاسی چشمگیری برای او به همراه نداشته است. کاخ سفید، اما، این تصور را که ترامپ در قبال پوتین نرمش نشان می‌دهد، رد کرده است. کارولین لیویت، سخنگوی کاخ سفید، در ایمیلی نوشت: «تنها رئیس‌جمهوری که پوتین در دوران ریاستش به کشوری دیگر حمله نکرد، دونالد ترامپ است.»
او تأکید کرد که سیاست «صلح از طریق قدرت» ترامپ و دیپلماسی «اول آمریکا» او، در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش، توانست روسیه را از جنگ بازدارد. لیویت افزود: «اگر ترامپ قدرت را ترک نکرده بود، این جنگ هرگز آغاز نمی‌شد. خدا را شکر که او بازگشته و اکنون فعالانه هر دو طرف را برای پایان دادن به این درگیری وحشیانه تحت فشار قرار می‌دهد».

قربانی اصلی رویارویی فرهنگی در آمریکا
مشاوران ترامپ می‌گویند که رویکرد او در مذاکرات و همچنین در قبال روسیه، رویکردی واقع‌گرایانه (Realpolitik) است. به گفته آن‌ها، رئیس‌جمهور سابق معتقد نیست که اوکراین بتواند در این جنگ پیروز شود و در نتیجه، این رویارویی باید به پایان برسد.
این مشاوران همچنین توضیح دادند که اظهارات تحقیرآمیز اخیر ترامپ درباره زلنسکی و متهم کردن اوکراین به آغاز جنگ، از یک‌سو ناشی از ناراحتی شخصی رئیس جمهوری از زلنسکی به دلیل انتقاد از ترامپ و رد درخواست او برای واگذاری حقوق استخراج معادن ارزشمند این کشور بوده است. از سوی دیگر، یکی از افراد نزدیک به ترامپ گفت که این اظهارات، تلاشی عمدی برای پیشبرد مذاکرات است.
او در این‌باره گفت: «ترامپ توانایی عجیبی در آشکار کردن مواضع واقعی طرف مقابل دارد». همزمان، ترامپ سیگنال‌هایی متناقض درباره سیاستش در قبال پوتین ارسال کرده است. برای مثال، در ژانویه، او در پلتفرم «تروث سوشال» نوشت که رهبر روسیه باید به جنگ پایان دهد، در غیر این صورت با تحریم‌ها مواجه خواهد شد. او هشدار داد: «ما می‌توانیم این کار را از راه آسان یا راه سخت انجام دهیم.»
از زمانی که جنگ‌های فرهنگی در ایالات متحده و دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ آغاز شد، بخش قابل توجهی از پایگاه جمهوری‌خواه به ستایش روسیه تحت رهبری پوتین پرداخته‌اند و در این قاب، او را مدافع ارزش‌های مسیحی سنتی و دژی در برابر "ویروس ذهن بیدار" دیده‌اند.
در این دیدگاه از جهان که به‌طور فعال توسط شبکه‌های پیچیده تبلیغاتی مسکو حمایت می‌شود، اوکراین، جامعه‌ای است که تقریباً به اندازه روسیه محافظه‌کار است و یکی از بالاترین آمارهای حضور در کلیسا را در اروپا دارد، اما به‌عنوان عروسک آمریکایی‌های لیبرال معرفی می‌شود.
پل گوسار، نماینده جمهوری‌خواه از آریزونا، یکی از مخالفان اصلی کمک به کی‌یف، گفته است که اوکراین تحت رهبری زلنسکی "ایدئولوژی چپ افراطی" را ترویج می‌کند. تاکر کارلسون، مجری سرشناس تلویزیونی، در اظهاراتی در سال 2021 پرسید: "چرا باید برای درگیری بین اوکراین و روسیه نگران باشم؟ چرا نباید طرفدار روسیه باشم؟ که من هستم."
پس از بازدید از روسیه و مصاحبه با پوتین در سال گذشته، کارلسون گفت که از دیدن فراوانی کالاها و قیمت‌های پایین در یک فروشگاه مواد غذایی در مسکو، که اتفاقاً یک شعبه از یک زنجیره سوپرمارکت فرانسوی است، شوکه شده بود.

روایتی ساختگی از بهشت
پوتین از آن زمان برنامه ویژه‌ای برای مهاجرت آمریکایی‌ها و دیگرانی که گفته می شود قربانی آزار و اذیت به واسطه باورشان به ارزش‌های سنتی در غرب هستند، طراحی کرده است، در حالی که جنگ استعماری‌اش در اوکراین را به‌عنوان یک جنگ مذهبی علیه آلودگی بیدارگرانه که لیبرال‌های غربی به‌دنبال تحمیل آن بر کشورش و جهان هستند، بازتعریف کرد.
پوتین در هنگام اعلام الحاق چهار منطقه اوکراین در سال 2022 گفت: آیا می‌خواهیم که فرزندان ما از مقطع ابتدایی مجبور شوند انحرافاتی را بپذیرند که به انحطاط و زوال می‌انجامد؟، به باور کنستانتین سونین، استاد دانشگاه شیکاگو در مدرسه سیاست عمومی هریس، جذب روایت‌های روسیه به سان بهشت ارزش‌های محافظه‌کارانه در میان طرفداران «ماگا» و شبیه به شیفتگی به آموزه‌های لیبرال‌های آمریکایی و اروپایی در رژیم کشنده استالین در اتحاد جماهیر شوروی در یک قرن پیش است.
این دیدگاه واقعیت روسیه را نادیده می‌گیرد؛ رژیمی که مخالفان سیاسی را در داخل می‌کشد، شهروندان را حتی به‌خاطر نقدهای اندک زندانی می‌کند، شهروندان آمریکایی را به گروگان می‌گیرد و اهمیتی به صدها هزار روسی که در سه سال جنگ کشته یا زخمی شده‌اند نمی‌دهد؛ جنگی که با وجود این تلفات نتواسته اوکراین را تسلیم کند. روسیه مدرن کشوری با جمعیتی در حال کاهش، نرخ‌های بسیار بالای سقط جنین و طلاق، فساد نهادینه و مهاجرت مغزهاست.
سونین در ادامه خاطرنشان کرد: صد سال پیش، اندیشمندان در آمریکا، شوروی‌ را تصور کرده و ستایش می‌کردند که هرگز وجود نداشت؛ کشوری با برابری، توسعه، هنر و آزادی. اکنون جناح راست آمریکا دوباره روسیه‌ای را تصور می‌کند که در دنیای واقعی وجود ندارد؛ جایی که محافظه‌کار است، از ارزش‌های خانواده و آزادی‌ها حمایت می‌کند.
در همین حال، روحیه محافظه‌کار در حال مقابله با متحدان سنتی در غرب اروپاست. در همایش جهانی امنیتی در مونیخ در اوایل این ماه، جی‌دی ونس، معاون رئیس‌جمهور، از رهبران اروپایی به‌دلیل سرکوب آزادی بیان و نادیده گرفتن اراده رأی‌دهندگان در مسائلی مانند مهاجرت انبوه انتقاد کرد.
او گفت که رشد سانسور، انزوای احزاب پوپولیست و تحلیل رفتن دموکراسی تهدیدی بزرگتر برای اروپا نسبت به روسیه یا چین ایجاد کرده است.
در همین راستا، تغییر جهت ترامپ به سمت پوتین ممکن است امروزه چشمگیر به نظر برسد. اما در واقع، آنچه در حال حاضر در حال رخ دادن است، بازتاب تمایل ترامپ به پیش بردن مرزهای قدرت ریاست جمهوری در دوره دوم خود است، نه تغییر در نگرش دیرینه‌اش. به گفته دستیاران سابق، از زمان دیدار در هلسینکی، ترامپ با پوتین با احترام رفتار کرده است.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.