بزرگنمايي:

بازار آریا - بهداشت نیوز : غش‌کردن که در اصطلاح پزشکی به آن سنکوپ می‌گویند، حالتی موقتی و ناگهانی است که فرد هشیاری خود را از دست می‌دهد و این اتفاق می‌تواند برای هر کسی بیفتد حتی بدون دلیل یا مشکل خاصی در سلامتی.
غش‌کردن و از هوش رفتن زمانی است که خون کافی به مغز نمی‌رسد. یک حادثه غش‌کردن اغلب کمتر از دو دقیقه طول می‌کشد و فرد فوراً به حالت عادی برمی‌گردد. غش‌کردن یک اتفاق نسبتاً شایع است؛ اما خیلی وقت‌ها افراد نمی‌دانند که آیا لازم است به پزشک مراجعه کنند یا نه. چه زمانی شما باید بعد از غش‌کردن به اورژانس مراجعه کنید و پای چه مشکلاتی در سلامتی ممکن است در میان باشد؟
در برخی موارد، علت‌های واضحی برای غش‌کردن وجود دارد. مثلاً ممکن است شما در اثر کم‌آب شدن بدن یا گرمازدگی ناشی از ورزش در هوای خیلی گرم از هوش بروید و غش کنید. اگر دیابت داشته باشید و سطح قند خونتان خیلی افت کند، ممکن است دچار یک حملهٔ هیپوگلیسمی شده و غش کنید. اما اگر غش کردید و می‌توانید علتش را حدس بزنید باید هر چه سریع‌تر خود را به اورژانس برسانید.
غش‌کردن می‌تواند یکی از علامت‌های عوارض جدی باشد، از جمله بیماری قلبی. خیلی از افرادی که به‌خاطر غش‌کردن به پزشک مراجعه می‌کنند، مواردی اورژانسی هستند و به دلیل پتانسیل یک حادثه قلبی، بیمار به اورژانس انتقال داده می‌شود.
هیچ‌کس نباید علائم بارز یک حمله قلبی را نادیده بگیرد، مانند درد یا فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع و استفراغ، تعریق زیاد، سرگیجه و یا غش‌کردن.
البته این‌طور نیست که هر زمانی که احساس ناراحتی در قفسه سینه داشتید باید خود را به اورژانس برسانید. بلکه اگر این درد و ناراحتی زیاد باشد و همراه با تنگی نفس و تهوع و استفراغ یا تعریق و غش، پس واقعاً نیاز به اورژانس دارید. ضمناً اگر شک دارید علائمتان مربوط به حمله قلبی است یا نه باز هم مراجعه به اورژانس یک کار عاقلانه است.
به این علائم توجه کنید:
فاکتورهایی وجود دارند که شما را در تصمیم‌گیری یاری می‌دهند:
. مدت غش: اگر مدت‌زمان غش بیشتر از یک دقیقه بود یا اگر فرد فوراً هشیاری خود را به دست نیاورد، لازم است فوراً اورژانس خبر کنید یا او را به اورژانس برسانید. غش طولانی‌مدت می‌تواند نشان‌دهندهٔ یک عارضهٔ جدی‌تر باشد.
دارد. افراد سنین بالاتر (خصوصاً 65 سال به بالا) بیشتر مستعد مشکلاتی در سلامتی هستند که می‌توانند باعث غش شوند. اگر یک فرد سالمند از هوش برود، حتماً باید فوراً مورد بررسی پزشکی قرار بگیرد.
. عوارض و بیماری‌ها: اگر فرد از قبل دچار بیماری یا عارضه‌ای باشد، خصوصاً بیماری قلبی، دیابت و یا اختلالات نورولوژیکی، باید او را فوراً به اورژانس برسانید.
علت‌های معمول غش
غش‌کردن می‌تواند مربوط به انواع مشکلات در سلامتی باشد، از جمله:
. مشکلات قلبی و عروقی: عوارضی مانند آریتمی، حملات قلبی یا مشکلات ساختاری قلب می‌توانند باعث غش‌کردن شوند. یک مشکل قلبی در صورت تشخیص داده نشدن می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
. عوارض نورولوژیکی: صرع، حملات ایسکمی گذرا (TIAs) یا دیگر اختلالات نورولوژیکی می‌توانند به‌صورت غش خود را نشان دهند.
. دیگر علت‌ها: فاکتورهایی موقعیتی مانند گرمازدگی، طولانی‌مدت ایستادن یا سنکوپ وازوواگال ناشی از استرس نیز می‌توانند باعث غش‌کردن شوند؛ اما احتمالاً نیاز به مداخلات اورژانسی ندارند مگر اینکه علائم بدتر شوند.
«Erratic blood pressure» عبارتی پزشکی و مربوط به نوسانات فشارخون است که شدیدتر از نوسانات معمولی‌اند، ناگهانی و غیرقابل‌پیش‌بینی بوده یا علت مشخصی ندارند. سرگیجه، احساس سبکی در سر یا غش از علائم احتمالی یک افت فشارخون ناگهانی‌اند.
کسی که دچار Erratic blood pressure شده ممکن است در یک‌لحظه فشارخونش بالا برود؛ اما در عرض چند دقیقه یا چند ساعت فشارخونش بسیار پایین بیاید، بدون الگو یا علت مشخصی.
تست‌های پیشنهادی برای بیماران
اگر فرد یک حادثه غش را پشت سر گذاشته؛ اما سالم به نظر می‌رسد یک ارزیابی کامل لازم است: ارزیابی اولیه که شامل چک‌کردن علائم حیاتی، سوابق پزشکی و انجام یک معاینه فیزیکی می‌شود:
. تست نوار قلب که کمک می‌کند ریتم قلب بررسی شده و آریتمی یا دیگر مشکلات قلبی شناسایی شوند.
. آزمایش خون که طی آن سطح قند خون، الکترولیت‌ها و دیگر مارکرهای متابولیکی ارزیابی می‌شوند.
. تست‌های تصویری که بسته به مورد می‌تواند تصویربرداری از مغز یا اکو باشد.
پیگیری: اگر مشکل خاصی پیدا نشد، کنترل و تغییراتی در سبک زندگی ممکن است توصیه شود تا از تکرار غش پیشگیری شود.
غش‌کردن می‌تواند هشداردهنده باشد و لازم است بدانید چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید. اگر خودتان یا فرد دیگری غش کردید و ریسک فاکتورهایی مانند سن بالا یا وجود بیماری یا عارضه‌ای را داشتید، برای مراجعه به اورژانس تردید و تأخیر نداشته باشید.
اگر کسی غش کرد چه اقداماتی باید انجام دهید؟
. کمکش کنید روی زمین یا یک سطح صاف و ایمن دراز بکشد، صورتش روبه‌بالا باشد.
. از جهت تنفس و آسیب او را چک کنید.
. اگر آسیبی وجود نداشت، پاهایش را بالاتر از زمین قرار دهید.
. لباسش را آزاد کنید، مثل کمربند و دکمه‌ها.
. هیچ‌چیزی در دهان فرد نگذارید، مثلاً به او آب ندهید.
. نبض و تنفس فرد را چک کنید. اگر نفس نمی‌کشد فوراً با اورژانس تماس بگیرید. عملیات احیا را انجام دهید تا اورژانس برسد یا فرد شروع به تنفس کند.
وقتی فرد به هوش آمد:
. کمکش کنید بنشیند یا همچنان به مدت 10 تا 15 دقیقه دراز بکشد.
. باز هم از جهت آسیب‌های احتمالی بدنش را چک کنید (مثلاً ضربه به سر یا بریدگی)
. به او توصیه کنید به سمت جلو بنشیند و سرش را پایین‌تر از شانه‌ها و زانوهایش بیاورد.
. به او آب سرد یا یخ بدهید.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.