چاپ

بازار آریا - به گزارش ، پرونده‌ای با عنوان «ریچارد کادری و دیگران علیه پلتفرم‌های متا» در جریان است که در آن نویسندگانی همچون اندرو شان گریر، برنده جایزه پولیتزر، و تا-نهیسی کوتس، برنده جایزه ملی کتاب، از متا شکایت کرده‌اند. آنها مدعی‌اند متا بدون مجوز از آثارشان استفاده کرده و داده‌هایی از کتابخانه‌های آنلاین غیرقانونی مانند LibGen برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی استخراج کرده است.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
متا در واکنش به این شکایت، اقدام خود را در چارچوب «استفاده منصفانه» تعریف کرده و مدعی است که بهره‌برداری از این آثار برای آموزش مدل‌ها قانونی بوده است. اما بخش بحث‌برانگیز دفاعیه اینجاست: وکلای متا می‌گویند کتاب‌های مورد استفاده «ارزش اقتصادی قابل‌توجهی ندارند» و سهم آنها در بهبود عملکرد مدل‌های هوش مصنوعی شرکت، به‌طور میانگین کمتر از 0.06 درصد است.
متا همچنین ادعا کرده است که یک کتاب به‌تنهایی نمی‌تواند بر دقت یا توانایی مدل تأثیر بگذارد، و از این رو ضرورتی برای پرداخت حق مؤلف وجود ندارد. به‌زعم این شرکت، این محتوا‌ها بخشی از داده‌های حجیمی هستند که صرفاً به‌عنوان مواد آموزشی برای الگوریتم‌ها استفاده شده‌اند.
این استدلال متناقض، اما خشم بسیاری از کارشناسان و فعالان حوزه نشر را برانگیخته است. منتقدان می‌گویند از یک سو شرکت‌هایی مانند متا محتوا‌های انسانی را فاقد ارزش می‌دانند، اما از سوی دیگر، همین داده‌ها را زیربنای ساخت مدل‌های هوش مصنوعی میلیارددلاری قرار می‌دهند.
این پرونده، نمونه‌ای از بحران حقوقی نوظهور در عصر هوش مصنوعی است؛ جایی که مرز میان استفاده منصفانه، سوءاستفاده و نادیده‌گرفتن حقوق صاحبان اثر، به‌شدت مبهم شده است. هنوز روشن نیست چه سازوکاری قرار است برای حفظ حقوق مؤلفان و صاحبان داده‌های انسانی در برابر غول‌های فناوری طراحی شود، اما مشخص است که بحث بر سر «ارزش واقعی محتوا» تازه آغاز شده است.