چاپ

بازار آریا - پوپولیسم یکی از مهم‌ترین پدیده‌‌‌‌‌های سیاسی زمان ماست، با این‌حال هنوز به‌‌‌‌‌درستی درک نشده‌است. در هسته‌‌‌‌‌ خود، پوپولیسم بر این باور استوار است که توده‌‌‌‌‌ها در میدان مبارزه‌‌‌‌‌ با نخبگان فاسدی قرار دارند که نظام سیاسی و اقتصادی را به نفع خود مهندسی کرده‌اند.
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد ؛ جنبش‌های پوپولیستی خود را نمایندگان «واقعی مردم» معرفی می‌کنند و سیاست‌هایی را برای رفاه توده‌ها به‌جای نخبگان پیشنهاد می‌دهند؛ اما بررسی‌های عمیق‌تر نشان می‌دهد که این ادعا با چالش‌های معرفتی جدی مواجه است.
سه متفکر برجسته - ویلیام رایکر، جیمز بوکنن و تی‌مور کوران - بر این نکته تأکید دارند که پوپولیسم نمی‌تواند اراده واقعی مردم را شناسایی و نمایندگی کند.
1. ویلیام رایکر: تصمیم‌گیری جمعی به دلیل قواعد رأی‌گیری مختلف، نتایج متفاوتی به‌دست می‌دهد و نمی‌تواند ترجیحات فردی را به یک خواست جمعی تبدیل کند.
2. جیمز بوکنن: توابع رفاه اجتماعی برای تجمیع ترجیحات، ناکارآمد هستند، زیرا ترجیحات تنها در لحظه انتخاب قابل مشاهده‌اند و به شرایط وابسته‌اند.
3. تی‌مور کوران: افراد به دلیل فشار اجتماعی، ترجیحات واقعی خود را پنهان می‌کنند و این امر باعث می‌شود نظر عمومی با خواسته واقعی هم‌خوانی نداشته باشد.
در نهایت، پوپولیسم به‌دلیل ناتوانی در درک اراده واحد مردم، برداشت‌های خود را تحمیل می‌کند و به این ترتیب قدرت خود را تثبیت می‌کند. به‌عبارتی، تحقق منویات پوپولیسم از نظر هستی‌شناختی ناممکن است، زیرا ارزیابی دقیق اراده مردم ممکن نیست.
مشروح این مقاله را از اینجا بخوانید