چاپ

بازار آریا - نصیر شفیع‌پور - زبان‌شناس- مواجهه زبانی ترامپ و زلنسکی را از منظر «مترجم شفاهی» تحلیل کرده است.
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ دیدار ترامپ-زلنسکی نشان داد، هنوز در سطح چنین دیدارهای دیپلماتیک مهمی، به‌ویژه از سوی زلنسکی، درکی درباره نقش میانجی‌گرانه و حرفه‌ای مترجم شفاهی وجود ندارد.
گاهی تظاهر به زبان‌ندانی از سوی مقامات سیاسی، مزیت محسوب می‌شود؛ بخش بزرگی از اتفاقی که در این دیدار رخ داد، با در نظر گرفتن یک مترجم در این میان، قابل پیشگیری بود و می‌شد جبهه تهاجمی ترامپ-ونس را تا حد زیادی فلج کرد.
تسلط پایین زلنسکی به زبان انگلیسی و اصرار او به مواجهه مستقیم گفتاری با ترامپ، او را به گوشه رینگ کشاند و آماج ضربات پی‌درپی ترامپ و ونس (حتی برخی خبرنگاران) قرار داد.
اگر زلنسکی تظاهر می‌کرد زبان انگلیسی را به خوبی نمی‌فهمد (مثل کاری که ترامپ در برابر رئیس‌جمهور هند انجام داد) و نمی‌تواند به خوبی به انگلیسی صحبت کند و اصرار می‌کرد که به اوکراینی صحبت کند و یک مترجم، میانجی ارتباطی بین او و ترامپ باشد، اتفاقات به این شکل رقم نمی‌خورد.
زلنسکی با این اقدام، زهر حملات مستقیم ترامپ را می‌گرفت؛ خود را به نفهمیدن می‌زد تا او هر چه می‌خواهد بگوید و منتظر ترجمه می‌ماند؛ با این کار، دو برابر وقت می‌خرید تا پاسخ‌های بهتری بدهد و همچنین، ضرب‌آهنگ حملات مستقیم ترامپ را می‌توانست بگیرد.
در چنین حالتی، دیگر او مخاطب اولیه ترامپ و دیگران قرار نمی‌گرفت؛ مترجم در نقش یک کاتالیزور میانجی به‌عنوان ضربه‌گیر و سرعت‌گیر عمل می‌کرد و نقشه تیم مقابل برای واردکردن ضربات مسقیم و مواجهه پینگ‌پنگی با او، اجرایی نمی‌شد.