چاپ

بازار آریا - کالج گرووسیتی واقع در ایالت پنسیلوانیا، چندی پیش تعداد زیادی از اسناد به‌جامانده از لودویگ فون میزس را به‌صورت آنلاین منتشر کرد. یکی از نامه‌های منتشرشده که خطاب به جان بلدینگ ویرت و در تاریخ 23اکتبر1954 نوشته شده، فون میزس دیدگاه خود درباره محافظه‌کاری را شرح می‌دهد. متن این نامه به شرح زیر است:
آقای ویرت گرامی،
زمانی که در ماه مه به دیدنم آمدید، دلایل خود را برای شما بیان کردم که چرا واژه «محافظه‌کار» را برای نمایاندن ایده‌ها و اصولی که من به آنها اعتقاد دارم، یعنی «اقتصاد بازار و اصول سیاسی و قانونی آن، یعنی حکومت نمایندگی» واژه‌ای مناسب نمی‌دانم.
محافظت به معنای حفظ آنچه وجود دارد است. این یک برنامه خالی از محتوا است، نفی صرف است و هیچ تغییری را نمی‌پذیرد. این واژه‌ای بود که توسط آن دسته از سیاستمداران اروپایی به‌کار می‌رفت که از اصلاحاتی که رادیکال‌ها پیشنهاد می‌دادند خوششان نمی‌آمد، اما نمی‌دانستند چگونه به نقد ایده‌های آنها بپردازند. اشاره به حکمت اجداد و گذشتگان نمی‌تواند دلیل کافی برای رد هر پروژه و ایده نوآوری باشد. آنچه لازم است، نقد ایده‌های نوآور نادرست است، این کار از طریق آشکار کردن خطاهای آنها و جایگزین کردن ایده‌های بهتر به جای ایده‌های غلط ممکن است. این امر بدون «تفکر انتزاعی» محقق نمی‌شود.
نمی‌توان تنها به خاطر «جدید بودن» با سوسیالیسم مبارزه کرد. باید اشتباهات و توهمات آن را آشکار کرد و باید فعالیت‌های اقتصاد بازار را گسترش داد. حفظ آنچه وجود دارد، در آمریکا به معنای حفظ قوانین و نهادهایی است که دوران نیودیل و فیردیل برای کشور به ارمغان آورده‌اند. شما قطعا این منظور را ندارید.
در این کشور هیچ‌گاه حزبی به نام محافظه‌کار وجود نداشته است. در اروپا، واژه محافظه‌کار به احزابی اطلاق می‌شد که می‌خواستند نهادهایی را حفظ کنند که کاملا مخالف تمام آرمان‌های سیاسی ایالات متحده بودند. حزب توری‌های بریتانیا، زمانی که در تلاش‌های خود برای جلوگیری از آزادی سیاسی کاتولیک‌ها و جایگزینی آنها با سیستم رای‌دهی عادلانه‌تر به جای سیستم «شهرهای فاسد» شکست خوردند، خود را محافظه‌کار نامیدند. آنها تحت عنوان محافظه‌کاران، تحت رهبری دیزرائیلی، سیاست‌هایی را توسعه دادند که به نام امپریالیسم شناخته می‌شوند. در پروس و پس از سال1871 در امپراتوری آلمان، محافظه‌کاران برای حفظ امتیازات طبقاتی اشراف و سلطنت مطلقه هوهن‌تسولرن می‌جنگیدند. آنها حزب بیسمارک و سیاست‌های اجتماعی او بودند که الگوی سیاست‌های دوران نیودیل در آمریکا قرار گرفت.
من تعجب می‌کنم که آیا استفاده از واژه‌ای با چنین مفاهیم تاریخی و ریشه‌شناختی از نظر سیاسی مناسب است یا نه.حال، شما نام «جامعه محافظه‌کار» را برای گروه خود انتخاب کرده‌اید. زمانی که به شما قول دادم که به سازمانتان سخنرانی خواهم کرد، این واقعیت را نادیده گرفتم. من گمان نمی‌کردم که سخنرانی‌هایی که برنامه‌ریزی کرده‌اید، «سخنرانی‌های محافظه‌کارانه» نامیده شود و انتظار داشته باشید که «هر سخنران به‌طور آگاهانه به سمت بازگرداندن قدرت واژه محافظه‌کار حرکت کند.» اگر این مسائل برای من روشن بود، قطعا دعوت شما را برای سخنرانی در جامعه‌تان نمی‌پذیرفتم.