بازار آریا - در دنیای پرشتاب امروزی، به نظر می‌رسد اکثر مردم زمان و فرصتی برای سپاسگزاری ندارند. زیرا مشغول کار، ترافیک، خانواده، تمرین فوتبال، قرار ملاقات با پزشک و موارد بی‌شمار دیگر هستند.
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای
اقتصاد ؛ صدیقه نژادقربان به موضوع ناسپاسی و قدرشناسی در میان برخی افراد جامعه پرداخته است.
چکیده مقاله:
در علم اقتصاد، به ویژه در حوزه‌هایی مانند
اقتصاد رفتاری و
اقتصاد تجربی، درباره رفتارهایی مطالعه می‌شود که بر اساس آن فرد به اعتماد یا لطف دیگری پاسخ مناسبی نمی‌دهد یا از مزایای اجتماعی و
اقتصادی بهره‌مند می‌شود، بدون آنکه به نوبه خود به اجتماع یا فرد کمک‌کننده بازگرداند.
ما به این افراد نمک‌نشناس یا حق‌نشناس یا ناسپاس می‌گوییم.
همان‌طور که کال اس. فولر، اقتصاددان می‌گوید، قلب‌های سپاسگزار می‌خواهند نوع رفاهی که از آن برخوردار بوده‌اند، به دیگران نیز تعمیم داده شود.
رابرت امونز، روان‌شناس دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، نیز بر این عقیده است که، قدردانی یک «احساس اجتماعی» است، «زیرا ما را ملزم می‌کند که ببینیم چگونه از سوی دیگران حمایت و تایید شده‌ایم».
مطالعه
اقتصاد روش‌هایی را که برای حمایت، به دیگران وابسته هستیم، متبلور و روشن می‌کند. اما پرسش اینجاست که چرا افراد ناسپاسی می‌کنند؟
داستایوفسکی انسان را «دوپای ناسپاس» تعریف کرد. انسان، ناسپاس است، زیرا حتی اگر بهشتی منظم روی زمین، طراحی منطقی، از همه جهات کامل برای برآوردن نیازهایش به او داده شود، احتمالاً سازوکار‌ها را مختل می‌کند و نظم را از هم می‌پاشد، فقط برای اینکه احساس کند زنده است و توانایی خود را برای انجام هر کاری که دوست دارد نشان دهد.
ناسپاسی جزء جدایی‌ناپذیر جامعه است. اگر از اکثر مردم بپرسید که آیا ناسپاس هستند، احتمالاً پاسخ خواهند داد: «البته که نه!»
با این حال، این نگرش آنقدر در زندگی آنها ریشه دوانده است که نمی‌توانند آشکارا اعتراف کنند، یا حتی متوجه شوند که ناسپاس هستند.
اما چگونه می‌توانید تشخیص دهید که ناسپاس هستید؟ آیا چیزهایی وجود دارد که ناسپاسی را مشخص می‌کند؟ و اگر چنین است، چه کاری می‌توانید در مورد آن انجام دهید؟
در دنیای پرشتاب امروزی، به نظر می‌رسد اکثر مردم زمان و فرصتی برای سپاسگزاری ندارند. زیرا مشغول کار، ترافیک، خانواده، تمرین فوتبال، قرار ملاقات با پزشک و موارد بی‌شمار دیگر هستند.
یکی از بدترین و سخت‌ترین موقعیت‌ها برای انسان، برخورد با یک فرد ناسپاس است.
اما باید به این پرسش پاسخ داد که چه چیزی باعث ناسپاسی می‌شود؟ دلایل اصلی ناسپاسی پیچیده است و از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
ناسپاس‌ها، برای هیچ چیزی در زندگی خود کار نکرده‌اند. وقتی مجبور شده‌اید زندگی خود را صرف حمایت از خود کنید، سخت و طولانی کار کنید تا مطمئن شوید که می‌توانید صورت حساب‌ها را بپردازید و غذا بخرید، ناسپاس بودن سخت است.
اما، وقتی همه چیز در اختیار شخصی قرار می‌گیرد، صرف نظر از اینکه آن را به دست آورده یا نه، آن‌وقت نمی‌تواند به چیزهایی که به او داده می‌شود احترام بگذارد یا به افرادی که چیزها را به او می‌دهند احترام بگذارند و هیچ احترامی برای هیچ چیز یا کسی ندارند.
سیسرو، فیلسوف یونان باستان، می‌گوید: «قدردانی نه‌تنها بزرگ‌ترین فضیلت‌ها، بلکه والد همه فضیلت‌هاست.»
خوشبختانه قدردانی و سپاسگزاری با تمرین قابل پرورش و تقویت است. با گنجاندن تمرین‌های ساده در زندگی روزمره‌مان، مانند یادداشت روزانه یا به اشتراک گذاشتن قدردانی با دیگران، می‌توان ذهنیت قدردانی بیشتری در خود ایجاد کرد.
همان‌طور که روان‌شناس مشهور، مارتین سلیگمن، اشاره می‌کند، «قدردانی می‌تواند زندگی شما را شادتر و رضایت‌بخش‌تر کند».
خوداندیشی یک جنبه حیاتی در پرورش قدردانی و سپاسگزاری است. با بررسی منظم افکار، احساسات و اعمال خود، می‌توان مناطقی را که ممکن است چیزها را بدیهی می‌دانید شناسایی کنید و تلاشی آگاهانه برای تغییر رفتار خود انجام دهید.
منبع:
تجارت فردا، شماره 582