چاپ

بازار آریا - این وظیفه رئیس‌جمهور ترامپ است که با نخست‌وزیر ایشیبا، هند-پاسیفیک آزاد و باز را از طریق یک چارچوب نهادی پایدار که آمریکا و منطقه را برای سال‌های آینده بزرگ می‌سازد، تثبیت کنند.
، «کوشا آرشا» عضو شورای آتلانتیک آمریکا در مقاله‌ای در اندیشکده «نشنال اینترست» به بررسی روابط ژاپن و آمریکا در ریاست جمهوری ترامپ پرداخته و آینده استراتژی «هند-آرام (ایندو-پاسیفیک) آزاد و باز» را مورد بررسی قرار داده است.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
لازم به ذکر است انتشار مقالات اندیشکده‌های خارجی به معنای تایید محتوای آن از سوی تابناک نیست.
زمان آن فرا رسیده که یک ائتلاف دفاعی قدرتمندی تشکیل شود که بتواند طرح‌های هژمونیک چین را در سراسر منطقه متوقف کند—یک سازمان پیمان هند-پاسیفیک (IPTO).
دیدار شیگرو ایشیبا، نخست‌وزیر ژاپن، با ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در این هفته زمینه‌ساز ساخت یک معماری بازدارندگی جسورانه است که می‌تواند «هند-پاسیفیک آزاد و باز» را برای نسل‌های آینده تأمین کرده و از جنگ در این منطقه جلوگیری کند دیدار شیگرو ایشیبا، نخست‌وزیر ژاپن، با ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در این هفته زمینه‌ساز ساخت یک معماری بازدارندگی جسورانه است که می‌تواند «هند-پاسیفیک آزاد و باز» را برای نسل‌های آینده تأمین کرده و از جنگ در این منطقه جلوگیری کند.
«ایندوپاسیفیک» در نظم مبتنی بر رقابت قدرتهای بزرگ
منطقه هند-پاسیفیک عرصه اصلی نگرانی ایالات متحده است. ژاپن شریک ضروری آمریکا در تأمین امنیت منطقه وسیع‌تر است. نخست‌وزیر پیشین ژاپن، شینزو آبه، در دوران نخستین دوره ریاست‌جمهوری ترامپ، چشم‌اندازی از «هند-پاسیفیک آزاد و باز» را ترسیم کرد و به مؤثرترین مدافع آن در سطح جهانی تبدیل شد. مرگ نابهنگام او در 2022 ضایعه‌ای غیرقابل محاسبه برای جهان بود.
منافع مشترک ملی ایالات متحده و ژاپن ایجاب می‌کند که تلاش‌ها را برای پیشبرد رویای آبه دوچندان کرد و ترتیبات نهادی لازم برای بازدارندگی معتبر که آینده منطقه را تأمین کند، ایجاد کرد.
تأمین «هند-پاسیفیک آزاد و باز» نیازمند تلاش استراتژیک دوگانه است. نخست، باید یک معماری نهادی خودتقویت‌کننده ساخته شود که منافع امنیتی نظامی و اقتصادی ایالات متحده و متحدانش در منطقه را حفظ کند. دوم، واشنگتن باید منافع و تعهدات جهان وسیع‌تر را برای حفظ امنیت منطقه جذب کند. این امر به رهبری شفاف و قاطعانه آمریکا، ساخت ائتلاف‌ها و تقسیم بار نیاز دارد.
طراحی یک الگوی امنیت جمعی
امنیت منطقه به طور قابل توجهی با یک چارچوب امنیتی جمعی میان کشور‌های منطقه تقویت می‌شود تا اتکا صرف به تضمین‌های امنیتی یک‌جانبه آمریکا. کارایی و تاب‌آوری نظامی آمریکا در منطقه نیز با یک معماری امنیتی جمعی و تقسیم بار میان متحدان به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.
در ایالات متحده نوعی ناهماهنگی وجود دارد و از متحدان اروپایی خود می‌خواهد که سهم بیشتری در امنیت جمعی آتلانتیک شمالی داشته باشند در حالی که در عین حال مجموعه‌ای از تضمین‌های امنیتی را در هند-پاسیفیک—اصلی‌ترین عرصه منافع خود—ارائه می‌دهد.
ایشیبا، نخست‌وزیر ژاپن یکی از حامیان اولیه و مستمر چارچوب امنیتی جمعی بوده است. اکنون زمان آن است که یک ائتلاف دفاعی قدرتمند شکل دهیم که بتواند طرح‌های هژمونیک چین را در سراسر منطقه متوقف کند—یک سازمان پیمان هند-پاسیفیک (IPTO) ایشیبا، نخست‌وزیر ژاپن یکی از حامیان اولیه و مستمر چارچوب امنیتی جمعی بوده است. اکنون زمان آن است که یک ائتلاف دفاعی قدرتمند شکل دهیم که بتواند طرح‌های هژمونیک چین را در سراسر منطقه متوقف کند—یک سازمان پیمان هند-پاسیفیک (IPTO).
یک «سازمان پیمان هند-پاسیفیک» (IPTO) که به طور خاص به ایده «هند-پاسیفیک آزاد و باز» اختصاص داشته باشد، باید بالاترین اولویت برای ایالات متحده و ژاپن در دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ باشد.
«سازمان پیمان هند-پاسیفیک» پاسخی به موقع و متناسب به شراکت رو به رشد و «بی‌حد و مرز» نظامی-مدنی بین چین و روسیه است که ایران و کره شمالی نیز در آن گنجانده شده‌اند. اصول اساسی «سازمان پیمان هند-پاسیفیک» ممکن است شامل یک رویکرد دفاعی صریح (نه تهاجمی) باشد که با تعهدات امنیتی جمعی تقویت شده است.
همچنین ممکن است شامل یک رویکرد بازدارندگی چندمرحله‌ای برای مقابله با حملات ترکیبی یا سایبری باشد، از جمله تدارکات برای امنیت زیرساخت‌های حیاتی. پروتکل‌های عملیاتی IPTO به طور قابل توجهی به اشتراک‌گذاری اطلاعات، تعامل‌پذیری سیستم‌ها، برنامه‌ریزی استراتژیک، و همچنین تولید دفاعی مکمل، هماهنگ و یکپارچه را ارتقا می‌دهد.
ضرورت تشکیل «سازمان پیمان هند-پاسیفیک»
«سازمان پیمان هند-پاسیفیک» نتیجه منطقی رشد نمایی اخیر در قابلیت‌های نظامی و تجاوزگری چین و پاسخ معادل آن از سوی ایالات متحده و متحدانش است. دوره نخست ترامپ باعث احیای و ارتقای گروه چهارگانه (Quad) شامل ایالات متحده، ژاپن، استرالیا و هند شد.
رئیس‌جمهور بایدن توافق‌های دفاعی ایالات متحده را از کره جنوبی تا فیلیپین، ویتنام تا پاپوآ گینه نو، و ... گسترش داد. او همچنین شراکت امنیتی سه‌جانبه استرالیا، بریتانیا و ایالات متحده (AUKUS) را اعلام کرد که اولویت آن افزایش تولید و عملیات زیردریایی‌های هسته‌ای در این صحنه است.
ناتوی آسیایی؟
ایالات متحده همچنین ترتیبات امنیتی سه‌جانبه دیگری را تقویت کرد، از جمله JAROPUS (ژاپن-فیلیپین-ایالات متحده) و JAROKUS (ژاپن-کره جنوبی-ایالات متحده). چین، کره شمالی و روسیه این تحولات را به عنوان «نسخه آسیایی ناتو» محکوم کردند ایالات متحده همچنین ترتیبات امنیتی سه‌جانبه دیگری را تقویت کرد، از جمله JAROPUS (ژاپن-فیلیپین-ایالات متحده) و JAROKUS (ژاپن-کره جنوبی-ایالات متحده). چین، کره شمالی و روسیه این تحولات را به عنوان «نسخه آسیایی ناتو» محکوم کردند.
رئیس‌جمهور ترامپ در خواهد یافت که ایشیبا نخست‌وزیر یک حامی متعهد برای IPTO است همانطور که در آبه حامی هند-پاسیفیک آزاد و باز یافت. این دو باید تاریخ‌ساز شوند و IPTO را با کشور‌های بنیان‌گذار دیگر از جمله استرالیا، فیلیپین، بریتانیا، کانادا، فرانسه و نیوزیلند تأسیس کنند.
کشور‌های ناتو که تمایل و توانایی دارند باید به عنوان اعضای IPTO پذیرفته شوند. وضعیت شریک ویژه ممکن است به بازیگران منطقه‌ای که توانایی مشارکت دارند، از جمله هند، کره جنوبی، ویتنام و سایر کشور‌های هم‌فکر که سرزمین‌های حاکمیتی آنها توسط چین مورد ادعا قرار گرفته است، اختصاص یابد.
قابلیت‌های نظامی، نفوذ و دسترسی ایالات متحده با حضور دو ائتلاف امنیتی جمعی قوی—ناتو و IPTO—مقابل محور چین-روسیه به طور قابل توجهی تقویت خواهد شد.
اولویت اصلی IPTO—پس از دفاع از سرزمین‌های حاکمیتی اعضای خود—ارائه یک چتر امنیتی (و توسعه اقتصادی مرتبط) به جزایر اقیانوس آرام—مجمع‌الجزایر میکرونزی، ملانزی و پولینزی—است که از هاوایی تا فیلیپین و استرالیا امتداد دارند. این جزایر دسترسی اقتصادی و نظامی بی‌وقفه ایالات متحده را در سراسر اقیانوس مذکور تأمین می‌کنند.
از این رو، آنها برای دفاع از زنجیره جزایری که از ژاپن تا فیلیپین، از پاپوآ گینه نو تا استرالیا امتداد دارد، و همچنین ارائه هرگونه کمک نظامی به تایوان در صورت لزوم، ضروری هستند.
«سازمان پیمان هند-پاسیفیک» به جنبه‌های نظامی تضمین یک «هند-پاسیفیک آزاد و باز» می‌پردازد. تلاش‌های تکمیلی برای تقویت امنیت انرژی و اقتصادی منطقه به همان اندازه مهم است. اجبار اقتصادی چین در منطقه، عمیق‌تر و ریشه‌دارتر از تشدید تهدید نظامی آن است «سازمان پیمان هند-پاسیفیک» به جنبه‌های نظامی تضمین یک «هند-پاسیفیک آزاد و باز» می‌پردازد. تلاش‌های تکمیلی برای تقویت امنیت انرژی و اقتصادی منطقه به همان اندازه مهم است. اجبار اقتصادی چین در منطقه، عمیق‌تر و ریشه‌دارتر از تشدید تهدید نظامی آن است. ایالات متحده و ژاپن باید تأسیس IPTO را با دو تلاش موازی برای تقویت امنیت انرژی و اقتصادی منطقه تکمیل کنند.
امنیت انرژی
اولین ابتکار، ابتکار امنیت انرژی هند-پاسیفیک است که به تقاضا‌های انرژی فوری منطقه پاسخ می‌دهد از طریق تأمین گاز طبیعی ایالات متحده و فناوری‌های هسته‌ای غیرنظامی، از جمله راکتور‌های مدولار کوچک و صادرات مرتبط.
این ابتکار همچنین با شرکای منطقه‌ای همکاری خواهد کرد تا انتقال انرژی معتبر و متنوعی را که در برابر تسلط فزاینده چین در انرژی‌های تجدیدپذیر مقاوم باشد، تسهیل کند. امنیت انرژی برای رشد اقتصادی حیاتی است. واشنگتن و متحدانش از مزیت فوق‌العاده‌ای نسبت به چین در صادرات انرژی برخوردارند و باید از این مزیت جمعی خود از طریق این ابتکار بهره‌برداری کنند.
امنیت اقتصادی هند-پاسیفیک
دوم، ابتکار امنیت اقتصادی هند-پاسیفیک است که شامل توافق‌های خاص صنعتی در زمینه‌های اقتصادی حیاتی مانند نیمه‌هادی‌ها، هوش مصنوعی، فناوری‌های مالی، رایانش ابری و ارتباطات، داروسازی، مواد معدنی حیاتی، باتری‌ها، کشتی‌سازی و هوانوردی غیرنظامی می‌شود.
توافق‌های خاص صنعتی امنیت اقتصادی جمعی را در برابر شوک‌ها، اجبار و تسلط چین تقویت می‌کند. این توافق‌ها فرصت‌های متنوع و غنی برای هم‌راستا کردن استاندارد‌های صنعتی و هماهنگ‌سازی کاربرد ابزار‌های امنیت اقتصادی از جمله بررسی‌های سرمایه‌گذاری، تعرفه‌ها، سهمیه‌ها، استاندارد‌های کیفی و سایر ابزار‌های امنیت اقتصادی (کنترل صادرات، امنیت تحقیقات و قوانین زنجیره تأمین ایمن) را فراهم می‌آورد.
کشور‌های گروه چهارگانه (Quad) می‌توانند هسته اولیه چنین ابتکاری را تشکیل دهند با شرکای مشتاق از «آ سه آن» ASEAN، اروپا و سایر مناطقی که قادرند به‌طور خاص در این زمینه‌ها مشارکت کنند.
نخست‌وزیر آبه بار‌ها تأکید کرده بود که «هند-پاسیفیک آزاد و باز» برای تضمین یک نظم بین‌المللی پایبند به قوانین ضروری است. این تأکید، پس از حملات مکرر روسیه به اوکراین و تشدید خصومت چین علیه تایوان، امروزه اهمیت بیشتری دارد. بی‌ثباتی در منطقه هند-پاسیفیک تأثیرات مستقیم شدیدی بر مناطق همجوار هند-مدیترانه‌ای و قطبی شمال خواهد داشت و به‌طور قابل‌توجهی اقتصاد جهانی را آسیب خواهد زد.
بنابراین، تدبیر استراتژیک ایجاب می‌کند که ایالات متحده و ژاپن بی‌وقفه برای تقویت پیوند‌های اقتصادی و امنیتی میان هند-پاسیفیک، هند-مدیترانه‌ای و شمال آزاد که شامل مناطق قطبی شمال-بالتی است، تلاش کنند بنابراین، تدبیر استراتژیک ایجاب می‌کند که ایالات متحده و ژاپن بی‌وقفه برای تقویت پیوند‌های اقتصادی و امنیتی میان هند-پاسیفیک، هند-مدیترانه‌ای و شمال آزاد که شامل مناطق قطبی شمال-بالتی است، تلاش کنند.
پیوند‌های قوی میان این فضا‌های آزاد و باز، تاب‌آوری همه سه منطقه را تقویت می‌کند و در عین حال تحرکات منفی ائتلاف چین-روسیه-ایران-کره شمالی را در این فضای مشترک محدود می‌سازد. بنابراین، تقویت پیوند‌های فضا‌های آزاد و باز همجوار با هند-پاسیفیک باید استراتژی آگاهانه برای تأمین هند-پاسیفیک آزاد و باز باشد.
رئیس‌جمهور ترامپ و نخست‌وزیر ایشیبا فرصتی تاریخی برای ثبت «هند-پاسیفیک آزاد و باز» در چارچوبی جمعی از جنبه‌های نظامی، انرژی و اقتصادی دارند که از دوره‌های سیاسی فراتر می‌رود و صلح و رفاه را در مهم‌ترین گوشه جهان حفظ می‌کند.
نخست‌وزیر آبه چشم‌انداز هند-پاسیفیک آزاد و باز را ترسیم کرد. رئیس‌جمهور ترامپ آن را با تمام قدرت و اقتدار آمریکا حمایت کرد. رئیس‌جمهور بایدن اولویت هند-پاسیفیک را در دوره خود حفظ کرد.
اکنون، این وظیفه رئیس‌جمهور ترامپ است که با نخست‌وزیر ایشیبا، هند-پاسیفیک آزاد و باز را از طریق یک چارچوب نهادی پایدار که آمریکا و منطقه را برای سال‌های آینده بزرگ می‌سازد، تثبیت کنند.