بازار آریا - محسن پورسید آقایی* تصمیم‌‌‌گیری در خصوص ضرورت تفکیک یا ادامه وضع موجود وزارت راه و شهرسازی ابتدا به دیدگاه کلان دولت بازمی‌‌‌گردد. اگر دولت تنها به دنبال بهبود نسبی در دو حوزه «مسکن و شهرسازی» و «حمل و نقل» است و اولویت یا امکانی برای تحول در این دو بخش ندارد بهتر است وضع موجود حفظ شود؛ در این شرایط تفکیک تنها هزینه‌‌‌های دولت را افزایش خواهد داد. به عبارت دیگر برای اداره امور جاری و انتصاب این و آن نیازی به تفکیک نیست. به قول معروف، سری که درد نمی‌‌‌کند دستمال نمی‌‌‌بندند.
اما اگر دولت به‌‌‌دنبال تحول در این دو حوزه باشد و بخواهد کارهای جدی و مهمی را در هر دو حوزه
مسکن و شهرسازی و حمل و نقل انجام دهد قطعا لازم است که تفکیک صورت پذیرد. وظیفه یک وزیر سیاستگذاری درست، سپس پیادهسازی آن است؛ به‌‌‌دلیل توزیع نامناسب بودجه و اختیارات و قدرت‌‌‌های موازی در کشور برای پیادهسازی باید کفش آهنین و اراده راسخ و وقت فراوان داشت و الا هیچ سیاست حتی درستی نیز به اجرا نخواهد رسید. از این‌‌‌رو هر چقدر وزارتخانه‌‌‌ها کوچک‌‌‌تر و متمرکزتر بر مسائل تخصصی باشند احتمال موفقیت آنها بیشتر است. کوچک زیبا است.
به‌‌‌علاوه سیاستگذاری در هر حوزه به تخصص، تجربه و مطالعه نیاز دارد و بعید است یک نفر در همه امور این وزارتخانه عریض و طویل مطالعات و تخصص کافی داشته باشد. لذا داشتن دو وزیر تخصصی جداگانه در هر حوزه به سیاستگذاری بهتر کمک خواهد کرد.
* عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت