چاپ

بازار آریا - به خدا قسم می‌فهمیم که فوتبال حرفه‌ای خرج دارد، یک تجارت و صنعت مهم است که گردش پولی بالایی دارد و بقیه کشورهای دنیا هم برای موفقیت در آن حسابی هزینه می‌کنند. اما وضعیت بسیار خاص اقتصادی این روزهای کشور‌(البته کلمه خاص، به هیچ‌وجه حق مطلب را ادا نمی‌کند)، باعث شده بعضی ریخت‌وپاش‌های عجیبی که در فوتبال ایران می‌شود، خشم و عصبانیت را برانگیزد.
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ تورم و گرانی کمرشکن و دنباله‌دار این سال‌ها چیزی نیست که کسی نداند. همه ما داریم آن را با گوشت و پوست و استخوان‌مان حس می‌کنیم. به تازگی در حوزه بهداشت و درمان نقل قولی منتشر شده بود مبنی بر اینکه از هر 10 نفری که برای خرید دارو وارد داروخانه می‌شوند، سه نفر به خاطر ناتوانی در پرداخت هزینه‌ها منصرف می‌شوند. از میزان دقت و وثوق این گزاره بی‌خبریم، اما مشکلات مردم آشکارتر از آن است که حتی نیازی به استناد به این چیزها باشد. حالا شما در این شرایط فرض کنید بازیکنی مثل لوکاس ژوآئو در پرسپولیس جذب شده که طی نیم‌فصل فقط یک گل در جام حذفی به تیم دسته اولی مس سونگون زده و حالا هم با فسخ قرارداد جدا شده است. گفته می‌شود این آمد و رفت و آمار «درخشان» برای پرسپولیس چیزی حدود 800هزار دلار هزینه داشته که با نرخ امروز ارز می‌شود بیش از 66 میلیارد تومان! خب چرا؟ چطور؟
وضعیت امسال استقلال که اصلا در دانشگاه‌ها قابل تدریس است و باید به عنوان سندی از سوءمدیریت و هدر دادن منابع به کتاب‌های درسی راه پیدا کند. هرگز شوخی یا مبالغه نمی‌کنیم. این چیزها را باید بنویسند تا معلوم شود در دوره‌ای که زندگی می‌کنیم چه اتفاقات حیرت‌انگیزی رخ می‌دهد. اول فصل بدون اینکه کادرفنی اعلام نیاز کرده باشد، با اصرار مدیران وقت باشگاه دو بازیکن بوسنیایی جذب شدند که اصلا معلوم نبود فلسفه این کار چیست. در نهایت هم آنها بدون یک دقیقه بازی از ایران رفتند. حتی اگر هزینه حضور چنین بازیکنانی در تهران فقط محدود به پول بلیت هواپیما و هتل و ایاب و ذهاب می‌شد، باز اتلاف منابع اتفاق افتاده بود، دیگر چه برسد به اینکه گفته می‌شود آنها با شکایت به فیفا خواهان دریافت غرامت‌های 500 و 600 هزار دلاری شده‌اند؛ بعد هم که پیتسو موسیمانه آمد و پس از ثبت نتایج مفتضح، به دلیل تاخیر باشگاه در پرداخت مطالبات، قراردادش را به‌طور یک‌طرفه فسخ کرد و رفت.//
مشروح گزارش را اینجا بخوانید. //