بازار آریا - دنیایاقتصاد -یزد: یکی از مشکلاتی که عمدتا، استانهای صنعتی با آن روبهرو هستند گسترش روزافزون طرحها و صنایع پرآبخواه و آلاینده است که به بهانههای مختلف، هر روز در حال گسترش هستند. در سفر چندی قبل وزیر صنعت، معدن و
تجارت به استان یزد، از هفت برنامه افتتاحی، چهار طرح مربوط به بخشهای فولادی بود. درحالیکه همواره شعار داده میشود به طرحهای جدید پرآبخواه و آلاینده مجوز جدید داده نمیشود. افتتاح شرکت تعاونی نساجی سیرنگ، افتتاح طرح توسعه فولاد سرمد در شهرستان ابرکوه و همچنین آغاز عملیات اجرایی طرح نورد فولاد میبد از برنامههای سفر یکروزه سیدمحمد اتابک در استان یزد بود.
افتتاح نیروگاه 10مگاواتی چادرملو و نیروگاه 183مگاواتی خود تامین سرو چادرملو از دیگر برنامههای وزیر صمت در یزد بود که افتتاح آن نقش مهمی در کاهش ناترازی
انرژی کشور دارد. همواره در شعار مسوولان استان یزد در دولتهای مختلف، عدم اعطای مجوز به صنایع آلاینده و حمایت از صنایع پاک و هایتک برجسته بوده و هست که آخرین نمونه آن را مدیرکل صنعت، معدن و
تجارت یزد عنوان کرده است.
محمدکاظم صادقیان در اینباره اظهار کرد: تغییر رویکرد استان یزد به سوی صنایعی است که کمآبخواه و کمانرژی و دارای افزایش ارزش افزوده بیشتر باشد. وی با اشاره به طرحهای افتتاحشده در سفر وزیر صمت گفت: مجوزهای صادرشده در دورههای گذشته که دارای پیشرفت فیزیکی هستند، همچنان در حال ادامه بوده و امیدواریم شرایط بهگونهای باشد که توسعه
صنعت به مناطقی برود که محیط زیست درباره آنها بحث نداشته باشد.
مدیرکل صمت یزد تصریح کرد: تغییر رویکرد اغلب به سمت صنایع
برق و الکترونیک و نساجی می رودکه هم آبخواه نیستند و هم
انرژی کمی مصرف میکنند و از سوی دیگر ارزش افزوده بیشتری برای استان به همراه داشته باشند.
صادقیان ادامه داد: ممنوعیت استقرار صنایع آلاینده در دشت یزد ـ اردکان نیز مورد توجه ما و وزارتخانه بوده و از محور عقدا تا مهریز هیچ مجوز جدیدی در حوزه صنایع آلاینده صادر نشده است. این مطالب در حالی عنوان میشود که بخشی از طرحهای افتتاحشده در سفر اخیر وزیر صمت در همین در دشت یزد ـ اردکان بوده که آغاز عملیات اجرایی طرح نورد فولاد میبد و دو نیروگاه چادرملو از جمله آنهاست.
در عین حال بخش خصوصی هم در این خصوص معتقد است بهدلیل ناترازیهای موجود انرژی، اعطای مجوزهای جدید به صنایع جدید یا توسعه برخی از صنایع به صلاح استان نیست.
در اینباره رئیس اتاق بازرگانی یزد گفت: یزد دومین استان معدنی کشور با رویکرد صنعتی است و باتوجه به ناترازیهایی که در حوزه
انرژی وجود دارد، مقرر شده تا مجوز برای ساخت واحدهای صنعتی جدید اعطا نشود، اما این امکان در سامانه اخذ مجوزها وجود ندارد. مجتبی دستمالچیان در عین حال معتقد است که نباید به استان یزد با دیدی که به سایر استانها نگریسته میشود نگاه کرد، در واقع قطعی
برق نیز در یزد با توجه به اینکه بیشترین واحدهای صنعتی را دارد، آسیبزا خواهد بود.
نماینده اردکان در
مجلس شورای اسلامی هم معتقد است که کارشناسان محیط زیست، باید بدون هیچ اغماضی با واحدهای آلاینده برخورد قانونی و جدی کنند و جریمه واحدهای آلاینده افزایش یابد. دهقان میگوید: یزد یک استان صنعتی است که جهش اول و دوم
صنعت را پشت سر گذاشته و اکنون آثار زیانباری از آلودگی هوا، خاک و آب متوجه مردم است. درباره وضعیت فعلی صنایع استان یزد مدیرکل محیط زیست استان به «دنیایاقتصاد» گفت: 3500واحد صنعتی و 800معدن در این استان فعالیت دارند که اگر گلخانهها، واحدهای خدماتی و
کشاورزی به آن اضافه شود بیش از 10هزار واحد صنعتی، کشاورزی، صنفی و خدماتی در استان، ظرفیت آلوده کردن هوا را دارند. حسن اکبری با بیان اینکه نوع صنایع، متناسب با شرایط این استان نیستند، افزود: 100واحد کاشی و 35واحد فولادی در استان وجود دارد که ظرفیت تولید ذرات معلق را دارند و محیط زیست با آنها چالش دارد.
به گفته وی، بیش از 200واحد صنعتی استان در فهرست صنایع آلاینده قرار دارند و از ابتدای امسال تاکنون نیز حدود 60واحد آلاینده به مراجع قضایی معرفی شدهاند که 27واحد مورد از آنها بهدلیل بیتوجهی به اخطارها مهر و موم شدهاند.
وی تاکید کرد: توسعه بیشتر از این به نفع استان نیست و یزد ظرفیت پذیرش و فعالیت 4هزار واحد صنعتی و معدنی را ندارد و خاک، آب و هوای استان، پاسخگوی آن نیست.
مدیرکل محیط زیست یزد در عین حال با بیان اینکه آب، مهمترین قربانی توسعه استان است، خاطرنشان کرد: 9میلیارد مترمکعب، کسری تجمیعی مخازن آب زیرزمینی داریم و هر سال 300میلیون مترمکعب، بیشتر از حد مجاز برداشت میشود. در این وضعیت شاهد فعالیت 300واحد صنعتی پرآبخواه در استان هستیم که بیشتر از 10لیتر در هر ثانیه مصرف دارند. بر این اساس، با فعالیت روزافزون صنایع آلاینده و پرآبخواه در استان یزد، هر سال و هر روز این خطه از کویر مرکزی ایران، شاهد گسترش سطح آلایندههاست و از سوی دیگر به بهانههای مختلف شاهد توسعه برخی از صنایع اصلی آلاینده در قالب طرحهای توسعهای هستیم؛ درحالیکه نباید به خود اجازه دهیم سهم آیندگان را امروز خرج کرده و تنها میراث ما، نابودی محیط زیست و توسعه آلودگیها باشد.