بازار آریا - قرعهکشی جامجهانی باشگاهها با 32 تیم انجام شد و تقریبا هرجای جهان فوتبال را مشاهده کنید، یا تورنمنتهای رسمی در حال افزایش هستند یا تعداد تیمهای رقابتها زیاد میشوند. این اتفاق که بهانه اصلی آن ترویج فوتبال در سرتاسر دنیاست، طرفداران و مخالفان خاص خودش را دارد و شاید بد نباشد دیدگاههای هر طیف را مورد بررسی قرار دهیم.
بد است؛ زیاد نکنید
طی سالهای اخیر تورنمنتی تحت عنوان لیگ ملتهای
اروپا به تقویم بازیهای ملی یوفا اضافه شده و از امسال هم فرمت برگزاری لیگ قهرمانان
اروپا و لیگ
اروپا هم متفاوت با گذشته شده که حداقل تعداد مسابقات را افزایش میدهد. در کنار افزایش تعداد تیمهای جام جهانی به 48 تیم و همچنین دگرگونی شیوه برگزاری لیگ قهرمانان آسیا، میتوان به این نتیجه رسید که مسوولان تصمیمگیرنده فوتبال درنظر دارند تا جایی که میتوانند تعداد بازیها را زیاد کنند. اتفاقی که اصلا مورد علاقه فوتبالیستها و مربیان نیست و ستارههای نامدار زیادی نسبت به تعدد بازیها که منتج به افزایش مصدومیتها هم میشود، انتقاد کردهاند. ضمن اینکه یکی از معایب غیرقابل انکار حضور تیمهای بیشتر در تورنمنتهای فوتبال، کاهش سطح کیفی مسابقات است. حضور تیمها و کشورهای نسبتا ضعیفتر، باعث رواج بازیهای یک طرفه میشود و برخی نتایج را میتوان خیلی راحت پیشبینی کرد. چنین موضوعاتی باعث کاهش جذابیت فوتبال و شاید بیمیلی دنبالکنندگان آن شود و اگر درست مدیریت نشود، میتواند کاملا نتیجه معکوس داشته باشد. در این شرایط شلوغ شدن تقویم تا این اندازه هم مزید بر علت خواهد شد.
خوب است؛ زیاد کنید
فراموش نکنید تغییر فرمت تورنمنتی مثل لیگ قهرمانان
اروپا در پاسخ به اعتراض کودتا گونهای بود که باشگاههای بزرگ اروپایی انجام دادند تا سهم بیشتری از درآمد نجومی یوفا داشته باشند. پس کاملا واضح و مبرهن است زیاد شدن تعداد بازیها از لحاظ تجاری به نفع تمامی افراد درگیر در پروژه است و شاید این اظهارنظر الکساندر چفرین درست باشد که گفته بود کارگران با حقوقهای هزار یورویی حق اعتراض به سختی شرایط را دارند نه بازیکنان و مربیان با دریافتیهای چند ده میلیون دلاری! جنبه اصلی ورزش هم در کنار ذات رقابتی آن، سرگرمی است و به این ترتیب مردم بازیهای بیشتری را از طریق حضور در استادیومها، گیرندههای تلویزیونی یا رسانههای مختلف جمعی پیگیری میکنند. هنوز مشخص نیست جام جهانی 48 تیمی آن شور و هیجان همیشگی را خواهد داشت یا خیر، اما به یاد بیاورید از دل 32 تیمی شدن همین رقابتها بود که فوتبال ما توانست پس از چندین دهه طعم حضور در مهمترین رقابت فوتبالی جهان را بچشد. یعنی اگر قرار بود جام جهانی همچنان 24 تیمی باشد، هرگز حماسه 8 آذر ملبورن رخ نمیداد یا تا این اندازه حضور در این رقابتها برایمان عادی نبود. طبیعتا این اتفاق باید برای کشورهای دیگر هم رخ دهد تا قابلیتهایشان را نشان دهند.
تازهترین رقابت
اخیرا قرعهکشی رقابتهای جام باشگاههای جهان با سر و شکل جدید و البته یک کاپ بسیار زیبا برگزار شده و قرار است
آمریکا در تابستان پیشرو پذیرای 32 تیم باشگاهی از سرتاسر دنیا باشد. حسرت بزرگ اینجاست که در جمع 4 تیم آسیایی حاضر در این رقابتها، عربستان و
ژاپن و کره و
امارات نماینده دارند، اما فوتبال
ایران خیر! برای حفظ جذابیت رقابتها، تیمهای مطرح در دو سمت قرعهکشی پخش میشوند. با این قانون، منچسترسیتی و رئال مادرید تا نیمهنهایی مقابل هم قرار نمیگیرند و این موضوع برای بایرن مونیخ و پاریسنژرمن و همچنین ریورپلاته و فلامینگو نیز صدق میکند. حضور اینترمیامی با لیونل مسی هم به جذابیتهای این رقابت خواهد افزود و خلاصه همه جهان منتظر تابستان
آمریکا هستند!