بازار آریا - دورکاری، کار ترکیبی و انعطافپذیری شغلی مهمترین ترندهای کاری 2024 برای شرکتها بودند. خبرهای گوناگون و حتی جنجالبرانگیزی در این باره داشتیم و تحلیلهای بعضا متناقضی در تایید یا تخریبش خواندیم. اکنون که پایان 2024 رسیده، خالی از لطف نیست که این جریانها را مرور کنیم و ببینیم برای سال 2025 باید انتظار چه تغییر و تحولاتی را داشته باشیم.
دورکاری شایع شد
سالهای پس از پاندمی برای کارکنان دورکار پر از بلاتکلیفی و عدمقطعیت بوده است. ابتدا تصور بر این بود که دورکاری ادامهدار خواهد بود، چون کارفرمایان متوجه مزایای همکاری مجازی شده بودند، اما خیلی زود برخی شرکتها سیاست «بازگشت به دفتر کار» را با تبلیغاتی بسیار نوستالژیک آغاز کردند و این امید از بین رفت. بسیاری از غولهای تکنولوژی و سازمانهای دیگر ابتدا الزام حضور دو روزه در محل کار را اعمال کردند. کمی بعد، تبدیل به سه روز در هفته شد و حالا سه سال پس از پایان پاندمی به نقطهای رسیدهایم که شرکتهایی مانند آمازون نیروهایشان را ملزم میکنند که پنج روز هفته را در محل کار حضور داشته باشند. مشخص است که این مساله با واکنش شدید کارکنان و طرفداران دورکاری مواجه شده است. حالا در آستانه سال 2025 هر متخصص و رهبر کسب و کاری باید این موضوعات را در نظر بگیرد که:
تغییرات بنیادی، جریانها و درسهای دورکاری (یا فقدان آن) در سال 2024 چه بوده؟
این موارد میتوانند چه تاثیری بر آینده دورکاری در سال 2025 داشته باشند؟
برای پاسخ دادن به این سوالها ابتدا باید دید روشنی از جریانهای دورکاری و کار انعطافپذیر سال گذشته داشته باشیم.
آمار و جریانهای دورکاری سال 2024
شاخص فلکس (Flex Index) که میزان انعطافپذیری را میسنجد، اخیرا گزارشی منتشر کرده که الگوهای متنوعی درباره دورکاری و کار ترکیبی در میان صنایع و مکانهای گوناگون در ایالات متحده
آمریکا ارائه میدهد. این گزارش، دورکاری و کار ترکیبی را در 9هزار شرکت که در سراسر جهان بیش از 100 میلیون نیروی کار دارند، مطالعه کرده است.
در این گزارش آمده: «در بیش از 15 ماه گذشته که جریانهای کار انعطافپذیر را دنبال کردهایم، شاهد طیف گستردهای از سیاستها و اقدامات در این خصوص بودهایم. برخی از شرکتها کاملا در جهت عکس یکدیگر در حرکتاند. به عنوان نمونه شرکت مرسی کارکنانش را ملزم کرده که یا تمام وقت به محل کار بازگردند یا اخراج شوند، در حالی که شرکت H&R Block پس از شنیدن بازخوردهای کارکنانش، قانون بازگشت به دفتر کار خود را لغو کرده است. ایالات متحده به طور کلی انعطافپذیرتر شده است، اما بسته به شرایط و صنایع گوناگون، همچنان تفاوت چشمگیری در میزان پذیرش دورکاری و انعطافپذیری وجود دارد. صنایعی همچون تکنولوژی، خدمات مالی و رسانه بیشترین استقبال را از مدلهای ترکیبی و دورکاری داشتهاند، در حالی که صنایعی که وابستگی بیشتری به حضور فیزیکی مشتریان و مراجعه حضوری دارند، تمایل دارند نیروهایشان در محل کار حضور داشته باشند. از آن طرف شرکتهای کوچکتر معمولا به مدلهای انعطافپذیرتری گرایش دارند، در حالی که شرکتهای بزرگ مدلهای ساختاریافته را ترجیح میدهند.»
یافتههای گزارش اخیر فلکس ایندکس حاکی از این است که:
1- کار حضوری تماموقت محبوبیت خود را از دست داده است.
یکی از یافتهها نشان داد درصد کارفرمایانی که حضور تماموقت در دفتر کار را الزامی کردهاند، از سه ماه اول سال 2024 تاکنون 4درصد کاهش یافته و از 35درصد در ابتدای سال به 31درصد رسیده است. یافتههای دیگر هم تایید میکنند دورکاری و کارترکیبی دوباره در حال افزایش است.
2- کار ترکیبی ساختاریافته، استاندارد جدید کاری شده است.
اگر تا به حال اصطلاح «کار ترکیبی ساختاریافته» به گوشتان نخورده، اما در شرکتی مشغول به کار هستید که سیاست کاری انعطافپذیر دارد، احتمالا آن را تجربه کردهاید. بهترین توصیف برای کار ترکیبی ساختاریافته همان مدل کار ترکیبی با چارچوبهای مشخص است. در این مدل میزان دقیق ساعات، روزها یا درصد زمانی که به جای محل کار در
خانه کار میکنید توسط کارفرما مشخص شده یا از پیش بر سر آن توافق صورت گرفته است. این امر به هر دو طرف کمک میکند انتظارات روشنی داشته باشند، از بروز هرگونه سوءتفاهمی جلوگیری میکند و به هر دو طرف این امکان را میدهد که بتوانند همکاریشان را پیشبینی کنند. بر اساس گزارش فلکس ایندکس امروزه حداقل 37درصد از کارفرمایان مدل کار ترکیبی را اتخاذ کردهاند که نسبت به 20درصد ژانویه 2023 افزایش قابلتوجهی داشته است.
3- موقعیت جغرافیایی اهمیت دارد.
کلانشهرهایی که هزینه زندگی در آنها بالاتر است، معمولا انعطافپذیری بیشتری دارند و این بیشتر به خاطر ترکیب عواملی همچون نوع صنایع، زمان رفتوآمد، هزینه حضور در محل کار و حتی سیاستهای محلی است. همچنین مناطق گوناگون هم رویکردهای متفاوتی برای استقبال از دورکاری دارند. به عنوان نمونه، فراوانی سازمانهای طرفدار دورکاری کامل یا مدلهای ترکیبی در ایالتهای غربی
آمریکا بیشتر است.
پس در نگاه اول اینطور به نظر میرسد که شاید بهتر باشد کارفرمایانی که در بازار کار امروز با چالشهای استخدامی مواجه هستند، ارائه شرایط کاری انعطافپذیر را در نظر بگیرند. اگر هم در حال حاضر چنین شرایط کاری دارند، میتوانند با تبلیغ این مزیت رقابتی، استعدادهای برتر را جذب خود کنند. تحقیقات بینالمللی مشاوره منابع انسانی «رابرت هف» (Robert Half) با موضوع «تقاضا برای استعدادهای ماهر» نیز نشان میدهد که 37درصد از جویندگان کار در
آمریکا به دنبال موقعیتهای شغلی کاملا دورکاری هستند و 60درصد کار ترکیبی را ترجیح میدهند. 31درصد از شاغلانی که به دنبال تغییر شغل هستند هم گفتهاند یکی از مهمترین انگیزههایشان برای جستوجوی یک شغل جدید انعطافپذیری بیشتر شغلی است. مزایای استخدام نیروی کار دورکار و ترکیبی برای کارفرمایان روشن است. ارائه شرایط کاری انعطافپذیر نهتنها طیف گستردهتری از نیروی کار بااستعداد برای سازمان به ارمغان میآورد و احتمال جذب نیروهای حرفهایتر را بالا میبرد، بلکه میتواند در حفظ کارکنان فعلی هم موثر باشد.
در نظرسنجی اخیر دیگری از شرکت رابرت هف، 38درصد از کارکنانی که به دنبال شغل جدیدی نیستند گفتهاند دلیل اصلیاش این است که نمیخواهند سطح انعطافپذیری شغلی فعلی خود را از دست بدهند.
گزینههای بیشتر برای باسابقهها
تحلیل فرصتهای شغلی دورکاری و ترکیبی ایجادشده در سهماه سوم سال 2024 نشان میدهد که ترکیبات کاری انعطافپذیر برای نقشهای ارشد بیشتر است، اما برای متخصصان میانرده و تازهکار هم موقعیتهایی وجود دارد. روی همرفته کارفرمایان بیشتر ترجیح میدهند برنامه کاری ترکیبی را بپذیرند تا گزینه کاملا دورکاری.
تقسیمبندی روش کار دورکاری و ترکیبی بر اساس سطح تجربه عبارت است از:
ردههای ارشد با تجربه 5 سال یا بیشتر: 29درصد ترکیبی، 17درصد دورکاری
میانردهها با 3 تا 5 سال تجربه: 22درصد ترکیبی، 13درصد دورکاری
تازهکاران با کمتر از 2 سال تجربه: 17درصد ترکیبی، 10درصد دورکاری
انعطافپذیرها شادترند
نقشهای کاملا حضوری همچنان روند کاهشی دارند. تعداد آگهیهای شغلی حضوری طی سال 2023 از 83درصد به 68درصد رسیده و از ابتدای سال 2024 هم بین 64 تا 66درصد ثابت مانده است که نشاندهنده کاهش سرعت کارفرمایان جدید در ارائه گزینههای کاری انعطافپذیر است. آگهیهای شغلی برای موقعیتهای کاری ترکیبی و دورکاری هم دارند به ثباتی میرسند که نشان میدهد بسیاری از کارفرمایان همچنان متوجه ارزش ارائه گزینههای کاری انعطافپذیر هستند.
اما این همه بحث و هیاهو بر سر دورکاری و انعطافپذیری شغلی به خاطر چیست؟ اولین دلیلش این است که سازمانهایی که انعطافپذیری کاری را در اولویت قرار میدهند، شادترین کارکنان را دارند. در گزارش رفاه کاری 2024 شرکت ایندید و مرکز تحقیقات رفاه دانشگاه آکسفورد که 100 شرکت سهامی عام برتر ایالات متحده را بر اساس نظرسنجیهای صورتگرفته از کارکنانشان درباره سطح شادمانی، هدفمندی، رضایت و استرس پایینشان در محل کار رتبهبندی میکند، شرکت خدمات مالیاتی H&R Block جایگاه اول را به خود اختصاص داده و حالا میتواند ادعا کند که شادترین و کماسترسترین محیط کاری را ارائه میدهد. این رتبهبندی نشان داده شرکتهایی که در رفاه کاری امتیاز بالاتری به دست آوردهاند، ارزشگذاری بالاتر و بازده دارایی بیشتر و سودآوری بالاتری هم دارند. به ادعای این گزارش، عملکرد این شرکتها روی هم رفته بهتر از شاخصهای بازار سهام، از جمله اساند پی 500 و نزدک بوده است.
صنایع خردهفروشی با 23 شرکت و حملونقل با 14شرکت هم بیشترین حضور را در این فهرست دارند. کایل امکی مشاور استراتژی استعداد ایندید میگوید: «بسیاری از این سازمانها تمایل دارند اولویت را به انعطافپذیری شغلی بدهند.» این سیاستها به کارکنان اجازه میدهد انتخاب کنند که کجا و در چه شرایطی و چه زمانی کار کنند و این امکان را دارند که در صورت تمایل به وقت دکتر و بازی فوتبال فرزندانشان و کارهای مهم اداری بپردازند. گزارش ایندید نشان میدهد در دورهای که شرکتهای بزرگ سیاستهای خود را تغییر دادهاند و کارکنان را ملزم میکنند پنج روز در هفته به دفتر برگردند، شرکتهایی که چنین دستورات سختگیرانهای ندارند، در میان جویندگان شغل محبوبتر هستند. شرکتهایی که به کارکنانشان حق انتخاب میدهند معمولا شهرت و محبوبیت بیشتری بین کارکنان خود دارند. شرکت H&R Block در شرایطی در صدر این فهرست ایستاده که 42درصد از کارکنانش کاملا دورکار هستند.
انتظارات دورکاری در سال 2025
در درجه اول کارفرمایان باید بدانند که مزیت رقابتی آنها اعطای دورکاری و مدلهای کاری انعطافپذیر است. با شیوع مجدد دورکاری بسیاری از حرفهایها احساس قدرت میکنند و خواستار الگوی کاری کاملا دورکاری یا ترکیبی میشوند و شما اگر پیشنهاد جذابی برای ارائه نداشته باشید، احتمالا به رقبایتان میبازید، آن هم نه فقط کاندیداهای مستعد را. حتی ممکن است نیروهای فعلی سازمانتان هم جذب رقبا شوند. اگر سال 2024 چیزی به ما آموخته باشد این است که دورکاری و کار ترکیبی برای جذب و حفظ استعدادها اجتنابناپذیر و غیرقابل مذاکره است.
موضوع دیگری که باید در نظر داشت این است که با افزایش مدلهای ترکیبی ساختاریافته، باید تاکید بیشتری بر شفافیت درباره انتظارات و محدودیتها بین کارفرمایان و کارکنان صورت گیرد. هر دو طرف باید حاضر باشند نظرات همدیگر را بشنوند و به توافق برسند. شفافیت از آنجایی بسیار حائز اهمیت است که ممکن است مدلهای ترکیبی ساختاریافته برای همه مناسب یا عملی نباشد. در خصوص صنایعی همچون
بیمه که جزو بزرگترین حامیان دورکاری هستند، منطقی به نظر میرسد که حرفهایها جذب این صنایع شوند و مسیر شغلی خود را تغییر دهند، اما مراقب باشید که این تغییر شغل در بلندمدت به پیشرفت حرفهای شما کمک کند و در راستای اهداف کلیتان باشد، نه اینکه صرفا به خاطر مزیت دورکاری دست به این تغییر بزنید.
در نهایت نیروهای خواستار دورکاری دو گزینه پیش رو دارند: یا به کلانشهرهایی نقل مکان کنند که در آنها از حقوق و مزایای دورکاری بهرهمند میشوند، یا در همان محل خود باقی بمانند و حوزهکاریشان را به سمت صنعتی تغییر دهند که دورکاری در آن محبوبیت بیشتری دارد. بدون شک دغدغه دورکاری در سال 2025 تصمیمات کارکنان، سیاستهای سازمانها و گستردگی (یا محدودیت نیروی کار) را تحتتاثیر خود قرار خواهد داد. لافون دیویس، مدیر ارشد افراد و پایداری ایندید، گفته: «با اینکه رفاه کاری در سالهای اخیر با چالشهایی مواجه بوده، الان از هر زمان دیگری مهمتر است که شرکتها محیطهایی را ایجاد کنند که در آن کارکنان بتوانند واقعا رشد کنند. سازمانها با اولویت دادن به رفاه کاری، نیروی کاری مقاومتر، موثرتر و شادتری پرورش میدهند که در نهایت به رشد کسب و کار منجر میشود.»
--> اخبار مرتبط کسب وکار جهان در هفته - 1402/08/17 «اضافهکاری نامرئی» چینیها خوشنشینترین شهرهای جهان را بشناسید حمایت از شرکتهای توسعه یافته دانش بنیان تا 2 میلیارد تومان افزایش تجاریسازی دانش در
ایران