بازار آریا - دنیای
اقتصاد : پنجمین نشست پروژه «همنوا» با عنوان «شب ناصر فرهنگفر» به مناسبت هفتاد و هفتمین زادروز این استاد فقید تمبکنوازی در کافهکتاب کاف برگزار شد. مرتضی اعیان، نوازنده باسابقه تمبک، در این مراسم ضمن برشمردن ویژگی های اخلاقی و هنری زندهیاد ناصر فرهنگفر، با بیان خاطرهای گفت: یک روز شنیدم ناصر در اتاقی تکنیک پلنگ ساده را تمرین می کند. نزد او رفتم و پرسیدم چرا اینها را تمرین میکنی. گفت میخواهم ببینم نتیجهاش چه می شود. او هیچ ترسی نداشت از اینکه بگوید کاری که انجام می دهد، قرار است چه نتیجه ای بدهد. فرهنگفر کارش را جدی پیگیری می کرد و پشتکارش حرفی برای گفتن داشت.
او افزود: فرهنگفر میگفت از این شلوغکاریها در تمبک بدم می آید، کسی که میخواهد تمبک بزند باید حس ملودیاش قوی باشد. باید بداند با ملودی چطور همراه باشد و ریتم شلوغ و بی معنی نزند و ملودی را حس کند. من از این سخنان ناصر بسیار آموختم و همیشه سعی کردم در هم نوازیهایم این نکات را رعایت کنم.
میرعلیرضا میرعلینقی، پژوهشگر پیشکسوت موسیقی ایرانی، هم در این نشست گفت: 38 سال پیش برای نخستین بار ناصر فرهنگفر را در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی دیدم و هنوز بعد از گذشت این سالها تحتتاثیر آن دیدار هستم. او پیش از آنکه دست به تمبک ببرد یا آوازی را بخواند، تاثیر و
انرژی وجودش را در مخاطب میگذاشت. او بسیار فروتن و بیادعا بود و کمتر کسی را سراغ داریم با وجود کارهای برجستهای که در موسیقی انجام دادهاند چنین فروتنی را در کار خودشان داشته باشند.
او افزود: عمر هنری و جسمانی زندهیاد فرهنگفر بسیار کوتاه بود. 49 سال برای یک فرد با این حد استعداد، اندوخته ها و این حد از خلاقیت بسیار کوتاه بود. ولی فکر میکنم درون ایشان متعلق به یک دوران دیگر بود. او خود را در این دوران غریب و تنها میدید و این در اشعارش هم بهوضوح دیده می شود. کما اینکه برخی مانند تکبیت «به سر دروازه هستی نوشتیم / غم بی همزبانی کُشت ما را» دارد به ضرب المثل تبدیل میشود. در واقع ناصر فرهنگفر مسافری در غربت محض بود.
این پژوهشگر موسیقی ایرانی در ادامه گفت: در سالهای بارآوری این هنرمند در اوایل دهه پنجاه با تسلطی که مکتب ضرب حسین تهرانی و شاگردان او داشت، کسی فکر نمیکرد کسی پیدا شود که با سن کم، خوانش تازهای از این ساز به ظاهر ساده و به باطن مشکل را به جامعه بدهد، اما ناصر فرهنگفر این کار را کرد.
محمود فرهمند، هنرمند پیشکسوت و استاد سازسازی، نیز در جایگاه سخنرانی قرار گرفت و دقایقی درباره ویژگیهای ناصر فرهنگفر سخن گفت و به بیان خاطرات از سالها دوستی با این هنرمند پرداخت.
اجرای موسیقی به هنرمندی زمان خیری نوازنده نی، به همراه آرش فرهنگفر نوازنده تمبک، امیر خانبلوکی نوازنده تار و مسعود آرامش نوازنده سنتور از دیگر بخشهای این برنامه بود.
پشنگ کامکار، کامبیز گنجهای، بهنام وادانی، فریدون احتشامی، علی تحریری، جلالالدین سروش، فاضل جمشیدی، رضا طیبی و سبحان مهدیپور از دیگر هنرمندانی بودند که در این نشست حضور داشتند.
--> اخبار مرتبط ریشه تصمیمات سادهلوحانه چیست؟ تاکید قطبالدین صادقی برگذرا بودن جریان تئاتر لوکس با یافتن هم قبیلهایهای خود به شادکاری برسید متفاوت نواختن از قابلیتهای موسیقی ایرانی است موسیقی به پژوهشهای خلاقانه نیاز دارد