بزرگنمايي:

بازار آریا - قوانین انسانی را می‌توان تغییر داد، نادیده گرفت یا نقض کرد اما قوانین فیزیکی کمتر انعطاف‌پذیرند. ایلان ماسک که سال‌هاست رویای فرستادن انسان به مریخ را در سر می‌پروراند و آن را گامی اولیه برای اسکان در این سیاره و نجات بشریت می‌داند، اکنون دیگر نگرانی چندانی از قوانین انسانی ندارد. ماسک بخش‌هایی از اداره هوانوردی فدرال آمریکا (FAA) را که گاهی مانعی بر سر راه شرکت اسپیس‌ایکس بوده، از طریق وزارت کارآمدی دولت (DOGE) حذف کرده است.
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ قوانین انسانی را می‌توان تغییر داد، نادیده گرفت یا نقض کرد اما قوانین فیزیکی کمتر انعطاف‌پذیرند. ایلان ماسک که سال‌هاست رویای فرستادن انسان به مریخ را در سر می‌پروراند و آن را گامی اولیه برای اسکان در این سیاره و نجات بشریت می‌داند، اکنون دیگر نگرانی چندانی از قوانین انسانی ندارد. ماسک بخش‌هایی از اداره هوانوردی فدرال آمریکا (FAA) را که گاهی مانعی بر سر راه شرکت اسپیس‌ایکس بوده، از طریق وزارت کارآمدی دولت (DOGE) حذف کرده است.
دونالد ترامپ در سخنرانی روز تحلیف اعلام کرد که زمان آن رسیده تا آمریکایی‌ها «سرنوشت خود را در میان ستارگان دنبال کنند و فضانوردان آمریکایی را برای برافراشتن پرچم ستارگان و نوارها بر سیاره مریخ بفرستند». با این حال، کماکان محدودیت‌های فیزیکی بر سر راه اجرایی ساختن رویای ماسک موجود است. البته این محدودیت‌ها مانع رسیدن به مدار مریخ از مدار زمین نمی‌شوند. اکونومیست می‌نویسد، این کار در اصل نسبتا ساده است. تنها دشواری آن الزام پرتاب به نقطه‌ای مشخص در مدار مریخ همزمان با خود سیاره مریخ ناشی می‌شود. برای دستیابی به آن نقطه، زمین باید در زمان پرتاب، حدود 45 درجه از مریخ عقب باشد و زمین هر دو سال و چند ماه یک‌بار در چنین نقطه‌ای قرار می‌گیرد. به بیانی دیگر، فقط دو بار در هر دوره چهارساله ریاست‌جمهوری آمریکا، این امکان وجود دارد.
اکونومیست می‌نویسد اگر قرار باشد انسان‌ها پیش از پایان دوره قانونی ترامپ به مریخ فرستاده شوند، باید در فرصتی که در اواخر سال 2028 باز می‌شود، مدار زمین را ترک کنند. اما مگر اینکه ماموریت به شکلی غیرمنطقی پرخطر باشد، لازم است یک یا چند فرود بدون سرنشین پیش از آن آزمایش شود. این ماموریت‌ها باید در فرصتی که از اواخر سال 2026 آغاز می‌شود، انجام شوند. این همان چیزی است که ماسک سال گذشته گفت می‌خواهد انجام دهد. آن زمان این هدف به‌سختی باورپذیر بود و امروز تقریبا کمتر غیرممکن به نظر می‌رسد.
برنامه‌های ماسک بر استارشیپ متمرکز است، فضاپیمایی بی‌سابقه بزرگ و در اصل کاملا قابل استفاده مجدد که اسپیس‌ایکس در تأسیسات استاربیس خود در جنوب تگزاس در حال توسعه آن است. وزن استارشیپ‌ها بدون بار حدود 100 تن تخمین زده می‌شود، که با اضافه شدن خدمه و محموله تا 150 تن افزایش می‌یابد. سوخت، که همیشه بزرگ‌ترین بخش جرم سیستم پرتاب را تشکیل می‌دهد، 1,500 تن دیگر وزن اضافه می‌کند. این بدان معناست که استارشیپ‌های دیگر باید سوخت اضافی برای فضاپیمایی را که به مریخ می‌رود، حمل کنند. البته هنوز تخمین دقیقی از الزامات سفر به مریخ در دسترس نیست؛ 23 ماه و هشت پرواز پس از آغاز برنامه آزمایشی، هنوز هیچ استارشیپی به مدار نرسیده است.
در اکتبر، این شرکت با گرفتن یک بوستر بسیار سنگین در حال فرود، جهان را شگفت‌زده کرد. امسال نسخه استارشیپ که در همه آزمایش‌های قبلی استفاده شده بود، با نسخه‌ای جدید، بزرگ‌تر و به‌ظاهر ارتقایافته جایگزین شد. اما نتیجه خوب نبود. در 16 ژانویه، اولین استارشیپ «Block 2» چند دقیقه پس از جدایی از شتاب‌دهنده، توسط سیستم ایمنی منفجر شد و تکه‌هایی از آن بر فراز جزایر تورکس و کایکوس پراکنده شد. به نظر می‌رسد در بهترین حالت فاصله زیادی با استارشیپی که بتواند آنچه را که از آن انتظار می‌رود انجام دهد، وجود دارد. این ناکامی‌ها نیاز به آزمایش‌های بیشتر را برجسته کرده‌اند، اما سرعت این فرآیند را نیز کند کرده‌اند. تأخیر استارشیپ در رسیدن به اهداف خود، نه‌تنها به برنامه زمانی مریخی ماسک ضربه می‌زند، بلکه برای برنامه قمری ناسا نیز مشکل‌ساز است.
پایان دوره ریاست‌جمهوری ترامپ به هیچ‌وجه به معنای پایان جاه‌طلبی‌های ماسک نخواهد بود. این موضوع انگیزه‌ای به او می‌دهد تا آینده شرکت اسپیس‌ایکس را تضمین کند، شرکتی که نمی‌تواند انتظار لطفی از دولت دموکرات داشته باشد. به عقیده اکونومیست ماسک تمایل دارد استارلینک تا حد ممکن در عملیات‌های دولتی ادغام شود و خدمات پرتاب و ماهواره‌های اسپیس‌ایکس را بیش از پیش در مرکز فعالیت‌های نیروی فضایی آمریکا قرار دهد. با این حال بزرگترین امتیازی که ممکن است ماسک از فرصت حضور خود در دولت به دست آورد این است که از انرژی، سرمایه تا هرگونه نفوذ فناورانه‌ای را از طریق وزارت کارآمدی دولت (DOGE) بر سیستم‌های دولتی به دست آورد تا اطمینان حاصل کند جانشینان ترامپ، در صورت امکان، حامی ماسک باشند و اگر نه، دست‌کم به مریخ علاقه‌مند باشند.
به عقیده اکونومیست ماسک ماموریت‌های مریخی را دنبال می‌کند زیرا می‌خواهد شاهد اسکان در مریخ باشد. تعهد کلامی او به این ایده کاملا با اقدامات و سرمایه‌گذاری‌هایش هم‌راستاست. احتمالا او خواهد توانست افرادی هم‌فکر و مناسب برای این وظیفه پیدا کند که بدون تضمین راه بازگشت، پیشگام این سرنوشت شوند. در واقع، همه اتفاقات حاکی از آن است که ماسک رویای مریخی خود را با جدیت دنبال خواهد کرد. شکی نیست که بخشی از اتحاد ماسک با ترامپ ناشی از فرصت‌طلبی است؛ اقتدار رئیس‌جمهور به شدت به هدف او برای ممکن ساختن و سپس عادی‌سازی سفر به مریخ کمک می‌کند. ماسک از ساختار سیاسی آمریکا به‌عنوان شتاب‌دهنده‌ای استفاده می‌کند تا سرنوشت چندسیاره‌ای بشریت را که معتقد است نقش کلیدی در آن ایفا می‌کند، به پیش ببرد.//