بزرگنمايي:

بازار آریا - گروه سیاسی دفاع‌‎پرس: روابط ایران و روسیه در سال‌های اخیر وارد مرحله‌ای جدید از همکاری‌های راهبردی شده است. در تاریخ معاصر، ایران همواره با چالش‌هایی ناشی از رقابت قدرت‌های جهانی مواجه بوده است، اما تحولات اخیر نشان می‌دهد که این همکاری‌ها فراتر از تعاملات مقطعی و به سطحی از شراکت بلندمدت رسیده است زیرا با آغاز قرن بیست‌ویکم، ایالات متحده در شرایطی وارد عرصه بین‌الملل شد که دیگر رقیبی جدی برای هژمونی خود نمی دید تلاش داشت نظم جهانی را بر اساس الگوی لیبرال‌ دموکراسی بازتعریف کند به همین دلیل، دولت جورج بوش پسر، ایران را به همراه عراق و کره شمالی به‌عنوان «محور شرارت» معرفی کرد و سیاست‌های مهار و محاصره تهران را شدت بخشید.
اما با روی کار آمدن باراک اوباما، ایالات متحده از سیاست‌های متعارف نظامی فاصله گرفت و به سمت استفاده از ابزارهای اقتصادی برای اعمال فشار بر رقبا حرکت کرد و با اعمال تحریم‌های مالی و اقتصادی شدید علیه ایران، روسیه، ونزوئلا و سایر کشورها از آن به‌عنوان سلاحی برای تحقق اهداف ژئوپلیتیکی آمریکا استفاده کرد که در واکنش به این سیاست‌ها، تهران و مسکو با اتخاذ رویکردی مشترک به سمت تقویت روابط اقتصادی و همکاری‌های استراتژیک حرکت کردند.
بدین ترتیب روسیه نیز در مسیر تقویت قدرت خود، روابط با تهران را به‌ عنوان بخشی از راهبرد کلان خود دنبال کرد و بواسطه آن روابط ایران و روسیه در حوزه‌های نظامی، اقتصادی و ژئوپلیتیکی ابعاد گسترده‌ای یافت؛ در حوزه انرژی، ایران و روسیه به‌عنوان دو بازیگر مهم در بازار جهانی نفت و گاز، با در اختیار داشتن سهمی قابل‌توجه از منابع «هیدروکربوری»، تعاملات گسترده‌ای در این حوزه را شکل دادند.
علاوه بر این، توافقات اقتصادی و تجاری، به‌ویژه در بخش کشاورزی و مبادلات غذایی، روابط اقتصادی دو کشور را تقویت کرده و در حوزه ترانزیت و زیرساخت‌ها نیز مسیرهای ارتباطی ایران و روسیه، از جمله کریدور شمال-جنوب، نقش کلیدی در اتصال بازارهای آسیا و اروپا ایفا می‌کند؛ حضور ایران در بنادر روسیه در دریای خزر و توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل، فرصت‌های اقتصادی جدیدی را برای دو کشور فراهم کرده است.
امضای توافق همکاری بلندمدت میان ایران و روسیه، که مورد تأکید سران دو کشور است، گامی اساسی در جهت تقویت روابط دوجانبه به شمار می‌رود. این توافق، که بر پایه منافع مشترک و مقابله با تهدیدات مشترک شکل گرفته می‌تواند روابط تهران و مسکو را در برابر تغییرات احتمالی در سیاست‌های داخلی کشورها تثبیت کند و همکاری‌های اقتصادی، دفاعی و ژئوپلیتیکی را به سطحی بالاتر برساند.
لذا در این چارچوب، انتقال فناوری‌های پیشرفته، گسترش همکاری‌های نظامی و افزایش مبادلات تجاری از جمله مزیت‌های اولیه این توافق به شمار می‌رود؛ اکنون، با حضور ایران در پروژه‌های کلان اقتصادی و ترانزیتی مشترک با روسیه، دو کشور در مسیر تقویت موقعیت خود در نظم نوین جهانی گام برمی‌دارند و همکاری‌های راهبردی میان آن‌ها به‌عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار در تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی مطرح شده است.
انتهای پیام/381