بزرگنمايي:

بازار آریا - دنیای اقتصاد- گروه مسکن و شهری: دولت چهاردهم همانند دولت پیشین در دریافت مالیات از خانه‌‌‌های خالی موفق نبود؛ به‌‌‌نحوی که طی 10 ماه ابتدایی امسال تنها 6.7 میلیارد تومان مالیات از خانه خالی محقق شد که این رقم کمتر از یک‌درصد هدف‌‌‌گذاری انجام شده است. قانون مالیات بر خانه‌‌‌های خالی با هدف تنظیم بازار مسکن با سوق صاحبان خانه دوم به اجاره دادن ملک خود و همچنین درآمدزایی برای دولت به تصویب رسید.
روز گذشته رئیس‌‌‌جمهور از دغدغه دولت و حاکمیت برای تامین معیشت و مسکن مردم گفت و افزود: اگر مساله مسکن مدیریت شود مردم ناچار نخواهند شد که سرمایه زیادی برای اجاره یک مسکن بپردازند. پزشکیان افزود: سه دوره است می‌‌‌گویند بروید از خانه‌‌‌های خالی مالیات بگیرید؛ خانه خالی را برو پیدا کن!
به این ترتیب رئیس دولت چهاردهم نیز به اجرایی نبودن قانون مالیات بر خانه‌‌‌های خالی اعتراض کرد. اگرچه وجود خانه‌‌‌های خالی عارضه‌‌‌ای جدی برای اقتصاد و بازار مسکن کشور است؛ اما تجربه 3 سال ابلاغ دریافت مالیات از خانه‌‌‌های خالی نشان داد که این قانون نمی‌تواند مانع انجماد مسکن خالی شود. تجربه تورم‌‌‌های افسارگسیخته در کشور مسکن را از کالای سرمایه‌‌‌ای بلندمدت به کالای سرمایه‌‌‌ای تبدیل کرده و بخشی از مردم را به خرید خانه دوم و سوم سوق داده است. این موضوع حامی رشد قیمت مسکن طی سال‌های گذشته بوده است. در چنین شرایطی حل چالش تورمی و در عین حال مالیات‌‌‌ستانی به شکل مالیات ستانی سالانه شاید بتواند از چالش انجماد مسکن بکاهد، اما شکل فعلی وضع شده راه‌‌‌گشا نخواهد بود. سال 1401 قرار بود 1000 میلیارد تومان از این محل، مالیات وصول شود اما فقط 1.8 میلیارد تومان وصول شد. 
سال 1402 نیز مقرر شد 2000 میلیارد تومان درآمد مالیاتی از این محل به دست بیاید که نتیجه‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش 5 میلیارد و 400 میلیون تومان شد. در همه این مدت ‌‌‌درصد تحقق «هدف مالیاتی مقابل خانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خالی» زیر یک‌‌‌درصد بوده است. نتایج بررسی‌‌‌‌‌‌‌‌‌های چند سال اخیر «دنیای‌‌‌اقتصاد» از الگوی «تنظیم مالیاتی بازار مسکن» در کشورهای مختلف جهان نشان می‌دهد، «مالیات بر خانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ خالی» سال‌هاست در کشورهای توسعه‌‌‌یافته منسوخ شده است و به جای آن، «مالیات سالانه» با چند هدف از جمله «تنظیم عرضه اجاره» دریافت می‌شود آن هم نه از همه مالکان بلکه از مالکان بیش از یک واحد مسکونی.