بزرگنمايي:

بازار آریا - دنیای اقتصاد : تقسیم امتیازات در قلعه‌حسن‌خان سبب شد استقلالی‌ها با تجربه کردن چهارمین تساوی پیاپی، در نهایت نیم‌فصل نخست لیگ بیست و چهارم را در رده نازل دهم به پایان برسانند. رتبه‌ای که حتی بدبین‌ترین طرفدار این تیم هم در تابستان تصور آن را نمی‌کرد؛ به خصوص با آن خریدهای متعدد و گران‌قیمت ابتدای فصل. حالا اما هیچ‌کس نمی‌داند مشکل تیم چیست که حداقل یک قدم برای حل کردن آن برداشته شود!
تابستان سیاه
بدون تعارف استقلالی‌ها یکی از بدترین پنجره‌های نقل و انتقالاتی چند سال اخیرشان را در تابستان تجربه کردند و در شرایطی که تصور می‌شد حضور نام‌های بزرگ وزن ترکیب را بالا ببرد، عملا خلاف این قصه رخ داد. مبالغ هنگفتی برای حضور امثال رامین رضاییان، میلاد زکی‌پور، دیدیه اندونگ، گائل کاکوتا، محمدحسین اسلامی و علیرضا کوشکی صرف شد. تازه بماند که رسانه‌ها از رضایت‌نامه 47 میلیارد تومانی سامان فلاح خبر دادند و دو بازیکن بوسنیایی هم جذب شدند که بدون یک ثانیه بازی، به کشورشان بازگشته و به تازگی شکایت کرده‌اند! عمده ورودی‌های تابستانی استقلال هیچ کمکی به تیم نکردند که هیچ، حتی جزو عوامل ناکامی هم محسوب می‌شوند و تناسبی هم بین نیمکت و ترکیب وجود ندارد. به نظر می‌رسد تیمی که جواد نکونام بست، تداعی‌کننده دوران حضورش در فولاد است که در نهایت یک فصل کامل طول کشید تا تیم اهوازی دوباره کمر راست کند! واقعا چه اتفاقی رخ داده که استقلال تا این اندازه پر از بازیکن معمولی و بلا‌استفاده شده و حتی خوب‌های پارسالش هم افت کرده‌اند؟
امید واهی؟
هر هفته که می‌گذرد، تعداد بیشتری از هواداران استقلال به توانایی‌های کادرفنی جدید تیم برای خروج از بحران شک می‌کنند. پیتسو موسیمانه کارش را با سه شکست پیاپی شروع کرد، اما با حمایت کامل هواداران و برپایی یک اردوی دو هفته‌ای در امارات، تا حدودی تفکراتش را به تیم القا کرد و با شاگردان جدیدش هم آشنا شد. سپس نوبت به دوران خوش سرمربی آفریقایی رسید که تیمش با چند نمایش خوب و نتایج خوب‌تر، در بالاترین قسمت موج سینوسی قرار بگیرد، اما به تبعیت از همین نمودار، سقوط آزاد شروع شد! حالا که آبی‌ها در آسان‌ترین بازی‌هایشان از کسب پیروزی عاجز ماندند و سبک بازی تیم هم هیچ تغییری نکرده، شاید موسیمانه هم متوجه شده در حال از دست دادن پایگاه اجتماعی‌اش است. به خصوص اینکه مصاحبه‌های او در دست کم گرفتن قوای ترکیبش‌(که حتی در بدترین شرایط هم امری نکوهیده است) بسیار به نکونام شباهت دارد و این سوال به وجود آمده که آیا پیتسو، همان جواد است؟ اصلا چرا اعضای کادرفنی استقلال که مدام از عدم آمادگی جسمانی تیم آه و فغان سر داد‌ه‌اند، 8 روز مرخصی نیم‌فصل تدارک دیدند؟
همه دنبال مقصر
در برون‌رفت استقلال از این شرایط عوامل زیادی تاثیرگذار هستند، اما قبل از همه آبی‌ها باید ریشه‌یابی کنند. اگر تایید شود که سهراب بختیاری‌زاده به روزبه چشمی گفته تساوی برابر سپاهان نتیجه بدی نیست، باید مشخص شود نقش این پیشکسوت در تیم چیست که تا این اندازه سقف بلندپروازی استقلال را کوتاه کرده. از خود چشمی هم نباید گذشت؛ اصلا کسی فهمید منظور کاپیتان دوم آبی‌‌پوشان از آن مصاحبه گنگ پس از دیدار با سپاهان چه بود؟ طی سال‌های اخیر، مدام دیدیم و شنیدیم که استقلالی‌ها از عوامل مختلفی برای توجیه ناکامی‌ها یا مقصران بیرونی مایه گذاشته‌اند، اما چرا یک بار انگشت اتهام را به سمت خودشان نشانه نمی‌گیرند تا با جبران نقاط ضعف، همان تیمی باشند که میلیون‌ها طرفدار انتظار دارند؟ همان‌طور که نوشتیم، استقلال پر از بازیکنان معمولی شده است. معمولی‌هایی که دوست هم ندارند بهتر شوند؛ به همین سادگی!