بزرگنمايي:

بازار آریا - در نخستین بازی پسا گاریدو، پرسپولیس به سختی و با نتیجه 2بریک از سد خیبر خرم‌آباد گذشت تا همچنان در کورس مدعیان باقی بماند. ارزش این نتیجه مخصوصا زمانی دو چندان شد که تراکتور هم برای دومین هفته پیاپی امتیاز از دست داد و این‌بار در قائم‌شهر برابر نساجی یک-یک مساوی کرد. به این ترتیب و با توجه به برتری مطلق و 5‌بر‌صفر سپاهان مقابل هوادار، زردپوشان اصفهانی با 31 امتیاز در صدر جدول قرار گرفتند و تراکتور و پرسپولیس هم با 29 و 26 امتیاز این تیم را تعقیب می‌کنند.
در هفته پایانی نیم‌فصل، سپاهان یک بازی سخت بیرون از خانه با استقلال خواهد داشت و تراکتور هم در تبریز با تیم جان‌سخت استقلال خوزستان مصاف می‌دهد. این یعنی اگر پرسپولیس موفق به پیروزی بر هوادار شود، دور رفت را با وجود همه فراز و نشیب‌ها، احتمالا در یک موقعیت نویدبخش برای تکرار عنوان قهرمانی به پایان خواهد برد و آنگاه فرصت کافی برای انتخاب سرمربی و جذب یکی، دو مهره کارآمد خواهد داشت.
بغض‌هایی که ترکید
نکته ویژه بازی برتری پرسپولیس برابر خیبر اما، گلزنی دو مهاجم تحت فشار این تیم بود؛ آنجا که علی علیپور و عیسی آل‌کثیر بعد از خراب کردن انبوه موقعیت‌های گلزنی در مسابقات قبلی و حتی همین بازی، موفق شدند دو گل پرسپولیس را بزنند و زمینه‌ساز کسب 3 امتیاز شوند. هر دو بازیکن هم پس از گلزنی واکنش‌های خاصی داشتند؛ بغض علیپور شکست و او در میانه میدان گریست، آل‌کثیر هم با در آوردن پیراهنش این گل را به کریم باقری تقدیم کرد. اوضاع اما وقتی جالب‌تر شد که عیسی بیرون از زمین هم مصاحبه طعنه‌آمیزی علیه کادرفنی قبلی انجام داد: «همه می‌دانند آن زمان چه اتفاقاتی رخ داد. خیلی زیر فشار بودم. اوضاع طوری بود که خواب شبم را هم از دست داده بودم. الان هم این گل را تقدیم شخص آقای کریم باقری می‌کنم که به من اعتماد کرد.»
بدهکار یا طلبکار؟
امیدواریم روند رو به رشد آل‌کثیر ادامه داشته باشد، اما چیزی که او و امثال او باید بدانند این است که بازیکن تحت هر شرایطی باید تمام وجودش را برای تیمش بگذارد؛ چه یک دقیقه بازی کند و چه نود دقیقه. یکی مثل مهدوی مهدوی‌کیا جزو بهترین پاسورهای بوندس‌لیگا بود، اما در هامبورگ بارها ناچار شد برای پس گرفتن جایگاهش از صفر بجنگد و به دقایق کوتاه بازی اکتفا کند. در عین حال بر خلاف آنچه آل‌کثیر ادعا می‌کند، در دوره کادرفنی قبلی هم آن‌قدر به او فرصت بازی داده شد که لااقل بخشی از توانایی‌اش را نشان بدهد. آمار می‌گوید او در زمان گاریدو 520 دقیقه به میدان رفت و نه‌تنها هیچ گلی نزد، بلکه انبوهی از فرصت‌های گلزنی را از دست داد.
مقایسه معنادار آماری
پرسپولیس در حالی خیبر را برد که آمار بسیار نزدیکی برابر این تیم داشت و حتی در بعضی آیتم‌ها تیم ضعیف‌تر میدان بود؛ مالکیت تقریبا 50 به 50، تعداد شوت‌ها 15 به 12 به سود خیبر، تعداد ضربات داخل چارچوب 8 به 5 به سود پرسپولیس و کرنرها 3 به 2 به نفع خیبر. در این بازی نزدیک، گلزنی مهاجمان پرسپولیس کار را برای این تیم در آورد. این در حالی است که مثلا در جریان شکست یک‌بر‌صفر سرخ‌پوشان مقابل نساجی در هفته یازدهم، شاهد ثبت چنین آماری بودیم؛ مالکیت 70 به 30 برای پرسپولیس، شوت 16 به 3 برای پرسپولیس، ضربات در چارچوب 5 به 2 برای پرسپولیس و تعداد کرنرها 6 به یک باز هم برای پرسپولیس. اینکه قرمزها چنین مسابقه‌ای را نبردند، مهم‌ترین دلیلش انواع و اقسام موقعیت‌هایی بود که عیسی آل‌کثیر از دست داد؛ در این شرایط فکر نمی‌کنی آنکه باید شاکی باشد، سرمربی قبلی تیم است و نه شما؟ تصور نمی‌کنی برای بازیکن اسم مربی نباید مهم باشد و تحت هر شرایطی تمام توان و تمرکزش را باید برای تیم بگذارد؟ متاسفیم، اما حتی از دست رفتن خواب شبانه شما هم ناشی از تفکر غیرحرفه‌ای خودتان بوده دوست عزیز!