بزرگنمايي:

بازار آریا - دنیای‌اقتصاد : خاویر میلی، رئیس‌جمهور لیبرتارین آرژانتین معتقد است که دولت‌ها نباید در فرآیندهای اقتصادی دخالت کنند و باید تنها نقش نظارتی داشته باشند. میلی از لیبرالیسم اقتصادی پیروی می‌کند و باور دارد که رشد و شکوفایی اقتصادی تنها از طریق کاهش مداخلات دولتی و اجازه دادن به بازارها برای تعیین قیمت‌ها و منابع امکان‌پذیر است. نگاهی به کارنامه یک‌ساله او به‌عنوان رئیس‌جمهور آرژانتین نیز نشان می‌دهد که او به حرف‌های خود عمل می‌کند. برای مثال او در اولین روز کاری خود به‌عنوان رئیس‌جمهور، نیمی از وزارتخانه‌های این کشور را تعطیل کرد و از تمام اختیارات خود در زمینه کاهش مخارج دولت استفاده کرد. در نتیجه اقدامات او تورم ماهانه این کشور به کف 3ساله خود رسید. میلی بر این باور است که اقتصاد باید مانند یک «ماشین خودکار» عمل کند که بدون دخالت دولت به‌طور طبیعی پیش برود. به گفته او، دولت‌ها نباید تلاش کنند که بازارها را مهار کنند، بلکه باید به این بازارها اجازه دهند که خود تنظیم شوند و منابع را به‌طور موثر تخصیص دهند. او در مصاحبه‌ای با اکونومیست گفته است: «اقتصاد باید مانند یک ماشین عمل کند که خود به خود حرکت کند. هیچ‌گونه دخالت دولتی نباید در این ماشین باشد؛ زیرا هرگونه دخالت، مانند روغن‌کاری دستگاه، موجب مختل شدن فرآیند خواهد شد.»
دیدگاه‌های اقتصادی میلی
خاویر میلی، رئیس‌جمهور کنونی آرژانتین، در مصاحبه‌های مختلف به‌طور مداوم از لیبرالیسم اقتصادی به‌عنوان اصول راهبردی خود دفاع کرده است. میلی باور دارد که اقتصاد باید به‌طور مستقل از دولت عمل کند و تنها در شرایطی خاص باید دولت به ایفای نقش بپردازد. او در مصاحبه‌ای با اکونومیست گفت: «احتمالا این 10سال اخیر، بهترین 10سال زندگی من بوده است؛ چون به‌عنوان یک لیبرال زندگی کردم.»
او از این نظر کاملا پیرو اصول مکتب اتریش است که هدف آن کاهش نقش دولت در اقتصاد و محدود کردن هزینه‌های عمومی است. طبق این دیدگاه، دولت‌ها به جای ایفای نقش فعال در اقتصاد، باید نقش نظارتی داشته باشند و تمام فرآیندهای اقتصادی باید توسط بازارها تعیین شوند. میلی این نگرش را در بسیاری از مصاحبه‌های خود تکرار می‌کند و تاکید دارد که تنها در این صورت است که می‌توان رشد اقتصادی واقعی و پایدار را تحقق بخشید. یکی از نقاط کلیدی این دیدگاه، لزوم خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی و واگذاری بسیاری از دارایی‌های دولتی به بخش خصوصی است. میلی در این‌باره توضیح داد: «اقتصاد باید مانند یک ماشین عمل کند که خود به خود حرکت کند. هیچ‌گونه دخالت دولتی نباید در این ماشین باشد؛ زیرا هرگونه دخالت، مانند روغن‌کاری دستگاه، موجب مختل شدن فرآیند خواهد شد.»
او بر این باور است که بازار آزاد بهترین تنظیم‌کننده و سازنده قیمت‌ها و منابع است و هرگونه دخالت دولتی در این فرآیندها نه تنها بی‌فایده بلکه مضر است. به عقیده میلی، دولت‌ها با مداخلات خود تنها موجب ایجاد ناهماهنگی‌ها، تورم و نابرابری در توزیع منابع می‌شوند. بنابراین راه‌حل اصلی مشکلات اقتصادی کشورها، آزادسازی بازارها و کاهش بار دولت است. برای رسیدن به این هدف، میلی از بازسازی سیستم مالیاتی و کاهش هزینه‌های عمومی به‌عنوان یکی از اولویت‌های اصلی خود یاد می‌کند. همچنین میلی معتقد است که این نوع اصلاحات نیازمند زمان است و باید به تدریج اجرا شود تا اقتصاد کشور به‌طور مستمر و پایدار بهبود یابد. او به‌طور خاص به اهمیت کاهش مالیات‌ها و ساده‌سازی سیستم مالیاتی اشاره دارد؛ چراکه به اعتقاد او، مالیات‌های سنگین و پیچیده تنها کسب‌وکارها را آسیب‌پذیرتر می‌کند و مانع از رشد و توسعه اقتصادی می‌شود.
من از دولت متنفرم
نگاهی به کارنامه خاویر میلی نشان می‌دهد که در هر فرصتی که به او داده شده، به‌شدت از دولت‌ها و مداخلات آنها در اقتصاد انتقاد کرده است. او به‌طور خاص از دولت آرژانتین به‌عنوان یک «دولت بزرگ» که در تمام جنبه‌های زندگی مردم دخالت می‌کند، انتقاد می‌کند. او معتقد است که اقتصاد کشور باید به دور از هرگونه مداخله دولتی باشد تا بتواند به رشد و توسعه دست یابد. میلی به‌طور مکرر از جمله «دولت نمی‌تواند اقتصاد را به خوبی اداره کند» استفاده کرده و بر این باور است که دولت‌ها به‌دلیل ناتوانی در مدیریت منابع و تخصیص بهینه آنها، همواره مشکلات اقتصادی را پیچیده‌تر می‌کنند. برای مثال او گفته است: «من از دولت متنفرم. من نمی‌خواهم که دولت به‌عنوان یک سبک زندگی در نظر گرفته شود.»
این دیدگاه‌ها و انتقادات میلی به‌ویژه در ارتباط با وضعیت اقتصاد آرژانتین پس از سال‌ها بحران مالی و تورم بالا است. او در بسیاری از سخنرانی‌های خود تاکید کرده است که دولت‌ها، به‌ویژه در آرژانتین، به‌جای آنکه به مشکلات اقتصادی پرداخته و آنها را حل کنند، تنها به گسترش ساختارهای دولتی و افزایش هزینه‌ها پرداخته‌اند. میلی اشاره می‌کند که این روند منجر به افزایش بدهی‌های دولت، نرخ بالای تورم و کاهش اعتماد عمومی به سیستم اقتصادی کشور شده است.
او همچنین به سیاست‌های نادرست دولت در زمینه تخصیص منابع و سرمایه‌گذاری اشاره می‌کند و معتقد است که دولت‌ها بدون داشتن تخصص و شناخت کافی، منابع کشور را به بخش‌هایی هدایت می‌کنند که کمترین بازده را دارند. به‌عنوان مثال، میلی به طرح‌های بزرگ عمرانی اشاره می‌کند که بدون توجه به نیازهای واقعی کشور و به‌دلیل عدم بهره‌وری، تنها منابع مالی کشور را هدر داده‌اند. میلی در این رابطه می‌گوید که تنها با کاهش بار دولت، می‌توان از بحران‌های اقتصادی خارج شد و فضای بیشتری برای رشد و شکوفایی بخش خصوصی ایجاد کرد. او تاکید دارد که خصوصی‌سازی و کاهش تصدی‌گری دولت‌ها، از جمله اولویت‌های اصلی او در دوران ریاست‌جمهوری است.
پایداری اقتصادی و تورم
یکی از چالش‌های بزرگ اقتصادی آرژانتین در دهه‌های اخیر، نرخ بالای تورم و نوسانات ارزی بوده است که با وجود آنکه وضعیت اقتصادی آرژانتین در سال‌های گذشته بحرانی بوده، اما از زمان آغاز ریاست‌جمهوری میلی تغییرات قابل توجهی در وضعیت تورم و رشد اقتصادی رخ داده است. میلی از ابتدای دوره ریاست‌جمهوری‌اش با اتخاذ سیاست‌هایی برای کنترل تورم و کاهش هزینه‌های دولتی، توانسته است نرخ تورم را کاهش دهد و در عین حال فضای اقتصادی کشور را بهبود بخشد. نرخ تورم ماهانه آرژانتین در نخستین ماه ریاست‌جمهوری میلی در واکنش به سیاست‌های اقتصادی او یعنی قطح یارانه‌ها و آژاد‌سازی برخی از قیمت‌ها به 25درصد رسید. با این حال با گذشت کمتر از یک سال به 2.7درصد رسیده است.
علاوه بر این میلی به کاهش فقر در کشور ش نیز اشاره می‌کند و می‌گوید که در این مدت میزان فقر از 57درصد به 46درصد کاهش یافته است. این پیشرفت‌ها را به‌طور مستقیم به اصلاحات اقتصادی و سیاست‌های سخت‌گیرانه در زمینه کنترل تورم و کاهش هزینه‌های دولت او مربوط بوده است. این تغییرات نشان‌دهنده موفقیت نسبی سیاست‌های اقتصادی میلی در رسیدن به هدف‌های اقتصادی است.
لزوم آزاد‌سازی نرخ ارز
میلی در مصاحبه خود به چالش‌های اقتصادی جهانی و تاثیرات آن بر آرژانتین پرداخته است. زمانی که دلار آمریکا قوی‌تر می‌شود، کشورهای دیگر برای صادرات خود با مشکلاتی مواجه می‌شوند؛ زیرا محصولات آنها برای خریداران خارجی گران‌تر می‌شود. این موضوع برای آرژانتین که یک کشور صادرکننده است، مشکلات اقتصادی و تجاری قابل توجهی ایجاد کرده است.
کارشناسان معتقدند که آرژانتین نمی‌تواند به سادگی برای مقابله با این چالش، ارز جدیدی معرفی کند. این کار می‌تواند مشکلات دیگری ایجاد کند؛ چراکه هیچ کشوری به‌طور مستقل قادر به مقابله با قدرت دلار نیست. به همین دلیل، میلی توصیه می‌کند که آرژانتین باید به دنبال سیاست‌های ارزی ویژه‌ای باشد که از ایجاد نوسانات شدید ارزی جلوگیری کند و وابستگی این کشور به ارزها را کاهش دهد. او همچنین به آزادسازی نرخ ارز اشاره کرده، که به این معنی است که باید اجازه داده شود که ارزها بدون دخالت دولت و بر اساس بازار آزاد تعیین شوند. میلی بر این باور است که رقابت میان ارزهای مختلف می‌تواند موجب کاهش فشارها بر اقتصاد شود. به این صورت که با ایجاد یک سیستم رقابتی در بازار ارز، نرخ‌ها به‌طور طبیعی و بدون دخالت دولتی تنظیم خواهند شد و این امر در بلندمدت به تقویت اقتصاد داخلی آرژانتین کمک خواهد کرد.
به‌طور کلی، این رویکرد می‌تواند به آرژانتین این امکان را بدهد که با تقویت بازار داخلی و مقابله با چالش‌های جهانی، اقتصاد خود را بهتر مدیریت کند.
--> اخبار مرتبط در محضر استاد طبیبیان تداوم رالی تورم تا 2025 بزرگ‌ترین اقتصاد اروپا وارد رکود شد تداوم سیاست پولی قاره سبز پیش‌بینی وضعیت وخیم اقتصاد جهانی