بزرگنمايي:

بازار آریا - دنیای اقتصاد : سیاست‌های ارزی در حوزه پیمان‌سپاری صنایع معدنی و فولادی در ماه‌های گذشته لطمات جدی را به صادرات، ارزآوری، تولید و درنتیجه اقتصاد کشور تحمیل کرده است. تمهید بانک مرکزی مبنی بر امکان استفاده از 100درصد ارز صادراتی صنعت فولاد را می‌توان اقدامی مثبت ارزیابی کرد.
مرضیه احقاقی: بانک‌مرکزی تمهیدات جدیدی را با هدف حمایت از صنعت فولاد، اجرایی می‌کند. بنا به اعلام این نهاد مقرر‌شده امکان استفاده از 100‌درصد ارز صادراتی برای واردات اقلام مورد‌نیاز صنعت فولاد فراهم شود. این سیاست در شرایطی اجرایی می‌شود که فعالان صنعت فولاد کشور در ماه‌های گذشته و با شدت‌گرفتن فاصله قابل‌توجه میان نرخ دلار نیمایی و بهای ارز در بازار آزاد، نسبت به الزامات پیمان‌‌‌‌‌‌‌‌سپاری ارزی گلایه‌‌‌‌‌‌‌‌مند بودند. اجرای این سیاست ارزی به کاهش قابل‌توجه پتانسیل‌های صادراتی کشور طی ماه‌های گذشته منتهی شده‌است.
سیاست‌های ارزی بانک‌مرکزی در حوزه پیمان‌‌‌‌‌‌‌‌سپاری ارزی صنایع معدنی و فولادی و حمایت تصمیم‌گیران دولتی از آن، در ماه‌های گذشته لطمات جدی را به صادرات، ارزآوری، تولید و درنتیجه اقتصاد کشور تحمیل کرده‌است. فعالان صنایع معدنی و به‌ویژه فولادسازان طی ماه‌های گذشته الزام به پیمان‌‌‌‌‌‌‌‌سپاری ارزی و بازگشت دلار حاصل از فروش فولاد در بازارهای جهانی با قیمت دلار نیمایی را خلاف منافع تولیدکنندگان‌ می‌دانستند. این چالش از جایی شدت گرفت که فاصله میان قیمت دلار نیمایی و بهای ارز در بازار آزاد به 50‌درصد رسید ‌و حتی از آن نیز فراتر رفت. فعالان صنعت فولاد ضمن اشاره به تاثیر رشد قیمت دلار بر هزینه‌های تولید و همچنین بهای مواد اولیه، الزام به ارزان‌‌‌‌‌‌‌‌فروشی ارز حاصل از صادرات را سیاستی اشتباه عنوان می‌کنند، چراکه در این شرایط عملا صادرات از صرفه اقتصادی خواهد افتاد.
نگاه کلی به آمار صادرات فولاد از ابتدای سال‌جاری تاکنون نیز موید افت فروش این محصولات استراتژیک در بازار جهانی است. فولادسازان کشور معتقدند صادرات بسیاری از محصولات فولادی به‌ویژه در حوزه مقاطع تخت،طویل و... در ماه‌های گذشته و با توجه به سیاست‌های ارزی بانک‌مرکزی، تولید و تجارت فولاد را از صرفه اقتصادی خارج کرده‌است. در چنین شرایطی بخش بزرگی از صادرات این محصول توسط کارت‌های بازرگانی اجاره‌‌‌‌‌‌‌‌ای انجام‌گرفته و نباید به بازگشت ارز حاصل از آن امید داشت. چندی پیش انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران آمار صادرات 7ماهه سال‌1403 زنجیره فولاد کشور را منتشر کرد که بر اساس آن، ارزش صادرات زنجیره فولاد کشور، 14‌درصد معادل تقریبی 612‌میلیون دلار کاهش داشته‌است. درواقع سیاستی که با هدف تامین ارز کشور اجرایی‌شده، نه‌‌‌‌‌‌‌‌تنها به نتیجه مطلوب نرسیده بلکه بسیار چالش‌‌‌‌‌‌‌‌زا بوده‌است.
استفاده از 100‌درصد ارز صادراتی برای واردات
بانک‌مرکزی امکان استفاده از ارز حاصل از صادرات زنجیره فولاد و فلزات رنگین اساسی جهت واردات اقلام مورد‌نیاز مصارف ارزی چهار حوزه «ماده اولیه، طرح‌های توسعه‌‌‌‌‌‌‌‌ای و تکمیل پروژه‌های تولید انرژی، نیاز کالاهای التهابی صنایع فلزی» تا سقف 100‌درصد را فراهم کرد.
به گزارش روابط‌عمومی بانک‌مرکزی؛ در راستای مساعدت با صادرکنندگان و بازگشت موثرتر و تسریع و افزایش بازگشت ارز حاصل از صادرات، حسب بند‌(1) مصوبات بیست و سومین جلسه کارگروه بازگشت ارز حاصل از صادرات، امکان استفاده از ارز حاصل از صادرات زنجیره فولاد و فلزات رنگین اساسی جهت واردات اقلام مورد‌نیاز مصارف ارزی چهار حوزه «ماده اولیه، طرح‌های توسعه‌‌‌‌‌‌‌‌ای و تکمیل پروژه‌های تولید انرژی، نیاز کالاهای التهابی صنایع فلزی» بر اساس تبصره‌(1) بند‌(1) ماده‌(8) آیین‌نامه اجرایی بازگشت ارز حاصل از صادرات تا سقف 100‌درصد ارز حاصل از صادرات برای شناسه‌‌‌‌‌‌‌‌های ملی‌‌‌‌‌‌‌‌اعلامی و موردتایید وزارت صنعت، معدن و تجارت از سوی این بانک فراهم شد و این دسته از اشخاص حقیقی و حقوقی اعلامی مزبور می‌توانند از محل 100‌درصد ارز حاصل از صادرات خود و غیر‌نسبت به واردات 2053 ردیف کد تعرفه به کشور اقدام‌کنند.کد تعرفه‌های کالاهای منتخب در موضوع ماده‌اولیه، قطعات، تجهیزات و ماشین‌آلات خط‌تولید و ماشین‌آلات و تجهیزات حوزه تولید انرژی برای خود، توسط وزارت صمت به بانک‌مرکزی ابلاغ شده و کنترل ثبت‌سفارش براساس برنامه توسعه مدنظر وزارتخانه مزبور در زنجیره ارزش انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌پذیرد. همچنین کالاهای التهابی منتخب وزارت صنعت، معدن و تجارت در صورت واردات از محل این منابع باید تحت‌نظارت و با صلاحدید وزارتخانه فوق در بورس‌کالا به‌فروش برسند.
تلاش در راستای تامین خواست صنعتگران
عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد»، تمهید بانک‌مرکزی مبنی‌بر امکان استفاده از 100‌درصد ارز صادراتی برای واردات اقلام مورد‌نیاز صنعت فولاد را اقدامی مثبت ارزیابی کرد و افزود: فعالان صنعت فولاد در حدود 9ماه گذشته نسبت به سیاست‌های بانک‌مرکزی که در دوره فعالیت دولت سیزدهم اجرایی شد، گلایه‌‌‌‌‌‌‌‌مند بودند و خواستار اصلاح آنها شدند. با توجه به شرایط کنونی سیاست استفاده از 100‌درصد ارز صادراتی برای واردات اقلام مورد‌نیاز صنعت فولاد را باید اقدامی مثبت ارزیابی کرد. الزام صادرکنندگان به پیمان‌‌‌‌‌‌‌‌سپاری ارزی با قیمت دلار نیمایی در ماه‌های گذشته به ازدست‌رفتن فرصت صادراتی کشور از زنجیره فولاد، منتهی شد. کاهش صادرات فولاد به‌‌‌‌‌‌‌‌منزله ازدست‌رفتن بازارهای صادراتی است. به‌علاوه آنکه در این دوره استفاده از کارت‌های بازرگانی یک‌‌‌‌‌‌‌‌بارمصرف نیز رواج پیدا کرد که به‌‌‌‌‌‌‌‌منزله تحمیل خسارت به اقتصاد کشور است.این فعال صنعت فولاد گفت: خسارات ناشی از سیاست‌های ارزی اشتباه بانک‌مرکزی چند صد‌میلیون دلار برآورد می‌شود. توجه به این نکته ضروری به‌نظر می‌رسد که بازار صادراتی یک‌‌‌‌‌‌‌‌شبه به‌دست نمی‌آید اما به‌سرعت از دست می‌رود. ایجاد موانع داخلی در مسیر صادرات فولاد ایران، آن‌‌‌‌‌‌‌‌هم در شرایطی که تجارت این محصول تحت‌تاثیر شرایط نامطلوب تحریمی قرار دارد، ضربه مهلکی را به این صنعت وارد کرد. این مشکل در شرایطی بر ‌بار چالش‌های فولادسازان کشور افزود که میزان تولید و ظرفیت احداث شده در این صنعت به‌‌‌‌‌‌‌‌مراتب بالاتر از نیاز بازار داخلی است، بنابراین صادرات تنها راه تداوم تولید و توسعه در این زنجیره است. به این ترتیب از سیاستگذار انتظار می‌رود مسیر صادرات فولاد را تسهیل کند، نه‌‌‌‌‌‌‌‌اینکه با ایجاد موانع متعدد از فروش این محصول در بازار جهانی بکاهد. او گفت: با توجه به مجموع موارد یاد‌شده، سیاست استفاده از 100‌درصد ارز صادراتی برای واردات اقلام مورد‌نیاز صنعت فولاد مثبت ارزیابی می‌شود، به‌ویژه آنکه زنجیره فولاد در سال‌های اخیر و تحت‌تاثیر کمبود جدی در تخصیص ارز و تامین نیازهای واردکنندگان با کاستی در قطعات یدکی، ماشین‌آلات، مواد اولیه و... روبه‌رو است.
واردات در ازای صادرات
این فعال صنعت فولاد در پاسخ به سوالی مبنی‌بر نیازهای وارداتی فولادسازی کشور اظهار کرد: ارزبری تولید هر‌تن فولاد به‌‌‌‌‌‌‌‌طور میانگین 70 دلار به‌‌‌‌‌‌‌‌ازای هر‌تن برآورد می‌شود. از آنجاکه میزان تولید سالانه فولاد کشور حدود 30‌میلیون‌تن برآورد می‌شود، میزان ارزبری این صنعت نیز حدود 2‌میلیارد دلار محاسبه می‌شود. البته این ارزبری در قیاس با ارز حاصل از صادرات این زنجیره به‌‌‌‌‌‌‌‌مراتب محدودتر است. بااین‌‌‌‌‌‌‌‌وجود فولادسازان می‌توانند ارز حاصل از صادرات خود را در بازار توافقی به سایر صنایع بفروشند. به‌عنوان مثال از این ارز می‌توان در اجرای طرح‌های توسعه‌ای و... استفاده کرد.
راهکاری برای توسعه
در همین‌‌‌‌‌‌‌‌حال فولادسازان کشور می‌توانند همسو با توسعه این صنعت در بازار جهانی به سمت تولید فولاد سبز حرکت کنند. به این ترتیب فرصتی برای بهره‌مندی از ارز صادراتی و همگامی فولادسازان ایرانی با مسیر توسعه جهانی، مهیا خواهدشد.در حال‌حاضر بسیاری از کشورها برای صادرات فولاد سبز، مشوق می‌دهند. در همین‌‌‌‌‌‌‌‌حال بسیاری از کشورها بر واردات فولاد غیر‌سبز در سال‌های 2026 تا 2030، تعرفه وضع کرده‌اند. این دست اقدامات به‌‌‌‌‌‌‌‌منزله حمایت از تولید فولاد سبز است و انتظار می‌رود صنایع کشور نیز در این مسیر گام بردارند. مصوبه جدید بانک‌مرکزی فرصتی برای تحقق این هدف را هم فراهم می‌کند. صنایع فولاد ما در حال‌حاضر و در فاز‌نخست نیازمند 10‌هزارمگاوات برق هستند تا نیاز آنها به برق در دوره پیک مصرف تامین شود. برای تولید صنعت فولاد کشور با اتکا به تکنولوژی‌های سبز نیز نیازمند ایجاد 50‌هزارمگاوات برق با روش‌های نوین هستیم، بنابراین نیاز صنعت فولاد به سرمایه‌گذاری و ارزبری قابل‌توجه است.
نامطمئن به ‌کارآیی
یک عضو هیات‌مدیره انجمن نوردکاران فولادی ایران نیز در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» اظهار کرد: استفاده از ارز صادراتی برای واردات اقلام مورد‌نیاز صنعت فولاد در طول ماه‌های گذشته مطرح‌شده اما هنوز به نتیجه مطلوبی نرسیده‌است، یعنی اقدام عملیاتی در راستای ایجاد بازار توافقی و خرید وفروش ارز حاصل از صادرات در تقابل‌میان عرضه و تقاضا انجام نگرفته‌است، بنابراین نمی‌توان نسبت به نقاط قوت یا ضعف این تمهید جدید، مطمئن بود.این فعال صنعت فولاد افزود: صنعت فولاد ایران با هدف صادرات و ارزآوری توسعه‌یافته‌است. میزان صادرات در این زنجیره به‌‌‌‌‌‌‌‌مراتب بالاتر از نیازهای وارداتی آن است. برهمین‌‌‌‌‌‌‌‌اساس به اعتقاد من این طرح در اجرا با چالش‌هایی مواجه خواهدشد که کارآیی آن را تحت‌تاثیر منفی قرار خواهد داد. او در پاسخ به سوالی مبنی‌بر تخصیص ارز حاصل از صادرات به طرح‌های توسعه‌‌‌‌‌‌‌‌ای و تکمیل پروژه‌های تولید انرژی، گفت: توسعه نیازمند الزاماتی ازجمله تسهیل شرایط جذب سرمایه، ثبات، اطمینان‌خاطر نسبت به تامین زیرساخت‌ها و بازارهای فروش است، اما نگاه کلی به شرایط تولید صنایع در مقطع کنونی، موید این نکته است که کشور ما از ظرفیت توسعه بیشتر در زنجیره فولاد برخوردار نیست، بنابراین از سیاستگذاران انتظار می‌رود روی رفع موانع موجود متمرکز شوند. به‌علاوه آنکه از سیاستگذاران و تصمیم‌گیران اقتصادی انتظار می‌رود تولیدکننده متخصص در یک صنعت را به تولید و تجارت در سایر صنایع و حوزه‌های تخصصی، وارد نکنند. این عضو هیات‌مدیره انجمن نوردکاران فولادی ایران افزود: فولادسازان حداقل برای 3ماه از ابتدای امسال، از دریافت مستمر و کافی برق، محروم بوده‌اند. حال نیز در آستانه توقف تامین گاز قرارگرفته‌‌‌‌‌‌‌‌اند. در چنین فضایی، حفظ شرایط موجود نیز به دشواری انجام می‌شود و در این بستر عملا توسعه نشدنی است.
وی گفت: نگاه کلی به آمار صادرات فولاد طی ماه‌های گذشته حکایت از آن دارد که فروش این محصول در بازار جهانی، عملا به‌شدت محدود شده‌است. محدودیت در فروش صادراتی فولاد به‌ویژه توسط تولیدکنندگان واقعی به‌‌‌‌‌‌‌‌منزله تحمیل فشار به طرف تولید است. به این ترتیب بسیاری از فولادسازان حتی از ظرفیت تولید خود نیز کاسته‌‌‌‌‌‌‌‌اند و خسارات جدی را در این مسیر متحمل شده‌اند.
--> اخبار مرتبط نبود صادرات و کمبود برق، بزرگ‌ترین مشکل صنعت فولاد زیرساخت تولید فولاد جلوتر از زیرساخت تامین مواد اولیه فولاد سبز تقاضای برق پاک را افزایش می‌دهد احداث نیروگاه 360 مگاواتی در فولاد شادگان متن فولاد بر حاشیه متالکس پانزدهم